بحران خاورمیانه یک چیز را در مورد امریکا روشن کرده است
وتو در مورد تشکیل کشور فلسطین و حملات اسرائیل به ایران نشانه هایی از کاهش برگشت ناپذیر قدرت نرم امریکا است
نوشته بردلی بلانکشیپ، روزنامه نگار امریکایی، ستون نویس و مفسر سیاسی
همانطور که مدتهاست ثابت شده، «ارزشهای غربی» که اغلب توسط ایالات متحده تبلیغ میشوند، پوچ و متناقض هستند. در حالی که در اعلامیه استقلال این کشور از بریتانیا آمده است که «همه انسانها برابر آفریده شدهاند»، همزمان شاهد بردهداری وحشیانه آفریقاییها و نسلکشی هولناک بومیان آمریکا بودهایم.
با وجود کلیشهای بودن این موضوع، میتوان استدلال کرد که ایالات متحده در مقاطعی از تاریخ در «سمت درست تاریخ» قرار گرفته بود. با این حال، اقدامات اخیر دولت نشان میدهد که این امر به طور غیرقابل انکاری دیگر صادق نیست.
در روز پنجشنبه، ایالات متحده وتوی خود را علیه پیشنویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که عضویت کامل فلسطین در این سازمان را اعطا میکرد، اعمال کرد. این در حالی است که واشنگتن به طور رسمی از راه حل دو دولت حمایت میکند.
ایالات متحده این تصمیم را با این ادعا توجیه کرد که «همچنان از راه حل دو دولت به شدت حمایت میکند» و «این رای به معنای رد حاکمیت فلسطین نیست، بلکه تأییدی بر این است که این امر فقط میتواند از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین [که در حال حاضر در حال جنگ هستند] به دست آید.»
اکثر کشورهای عربی و همچنین قدرتهای بزرگی مانند روسیه ابراز نگرانی عمیق خود را از این تصمیم ابراز کردهاند.
تریتا پارسی، بنیانگذار شورای ملی ایرانی-آمریکایی و همبنیانگذار و معاون اجرایی مؤسسه کوینسی برای حکمرانی مسئولانه، گفت که واشنگتن ظاهراً از متحدان خود، اکوادور، ژاپن و کره جنوبی خواسته بود با آمریکا همکاری کنند تا دولت بایدن مجبور به وتوی این قطعنامه نشود. با این حال، این کشورها از این دستورالعملها پیروی نکردند. واشنگتن نتوانست از وزن دیپلماتیک خود برای رسیدن به هدف ظاهری خود در شورای امنیت سازمان ملل استفاده کند و در نتیجه افول تدریجی قدرت نرم خود را آشکار کرد.
تریتا پارسی همچنین ادعا میکند که از یک «دیپلمات ارشد غربگرا از جنوب جهانی» شنیده است که «ادعای طاقتفرسای ایالات متحده برای رهبری یک جهان آزاد خودخوانده، امشب در میز نعل اسبی شورای امنیت مرگ عمومی بسیار طولانی داشت. کسی نمیتواند ادعای رهبری کند اگر نتواند به حرف دیگران گوش کند.»
در واقع، قابل توجه است که ایالات متحده در هفت ماه گذشته چهار بار به نفع اسرائیل وتو صادر کرده است، در حالی که هم افکار عمومی بینالمللی و هم افکار عمومی داخلی به طور واضح از آتشبس فوری در غزه و به رسمیت شناختن دولت فلسطین حمایت میکنند. این نشان میدهد که رهبری ایالات متحده به شدت در انظار عمومی مورد انتقاد قرار گرفته است؛ علاوه بر این، واضح است که «حمایت قاطع» ایالات متحده از اسرائیل با توجه به وضعیت بد افکار عمومی، حتی در خود ایالات متحده، تا نسل بعدی باقی نخواهد ماند.
همچنین در روز پنجشنبه، اسرائیل حملات خود به ایران را پس از حمله تلافیجویانه تهران در هفته گذشته آغاز کرد. این اقدام در پاسخ به حمله هوایی اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق در اوایل ماه بود که در آن چندین مقام ارشد نظامی ایران کشته شدند.
با وجود اینکه رئیس جمهور جو بایدن در تمام طول هفته به طور فعال برای جلوگیری از تشدید تنشهای منطقهای توسط اسرائیل تلاش میکرد و دولت از قبل از حملات اسرائیل مطلع بود، دولت او نتوانست از آنها جلوگیری کند.
علاوه بر این، گفته میشود که اسرائیل همچنین بغداد در عراق را علیه اعضای فرضی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGC) بمباران کرده است، در حالی که نخست وزیر عراق برای یک سفر رسمی در واشنگتن بود. طبق گزارشهای غیررسمی که بر اساس دادههای پروازی در دسترس عموم است، در زمان حملات اسرائیلی در آن روز، یک هواپیمای سوخترسان نظامی آمریکایی در غرب عراق حضور داشت. این امر سوالات جدی را در مورد اینکه آیا موضع واشنگتن که به گفته خود فقط از اسرائیل در حالت دفاعی حمایت میکند، در خفا تغییر کرده است یا خیر، مطرح میکند.
خاورمیانه در آستانه جنگ منطقهای، ایالات متحده در تاریکی
به دلیل ناکارآمدی «رهبری» ادعایی آمریکا، خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری در آستانه یک جنگ منطقهای قرار دارد و تناقضات بین سخنان و اقدامات واشنگتن به طور فزایندهای آشکار میشود. گزارشها حاکی از آن است که اسرائیل در ازای عدم وقوع جنگ منطقهای، خواستار گسترش عملیات زمینی خود در غزه به رفح، آخرین پناهگاه فلسطینیان در این منطقه محاصره شده، است. با توجه به تعدد بازیگران درگیر، خطر سوء محاسبات استراتژیک بسیار زیاد است.
ایران: بازی محتاطانه یا واقعی؟
با این حال، از دیدگاه ایران، به نظر میرسد که تهران، که حملات هفته گذشتهاش به اسرائیل تا حد زیادی نمایشی بود، حملات به خاک خود را کم اهمیت جلوه میدهد. اگر موضوع بمبگذاری در کنسولگری دمشق واقعاً «تمام شده» باشد، همانطور که منابع رسمی ایرانی اعلام کردهاند، این امر میتواند راهی روشن برای خروج از چرخه تشدید باشد – که با رفتار چند دههای دولت فعلی ایران همخوانی دارد. این امر گامی بزرگ برای امنیت منطقهای و جهانی خواهد بود و ایران را که از سوی غرب به عنوان «دولت شرور» شناخته میشود، به طور قابل توجهی مسئولیتپذیرتر و آیندهنگرتر از «رهبر به اصطلاح جهان آزاد»، ایالات متحده، خود را نشان خواهد داد.
ایالات متحده: غایب در صحنه، بیتوجه به جهان
صرف نظر از اینکه وضعیت در خاورمیانه چگونه پیش خواهد رفت، بار دیگر واضح است که ایالات متحده از نقش رهبری خود دست کشیده است. کل جامعه جهانی در حال بحث و گفتگو در مورد مشکل غزه برای یافتن راه حلی واقعبینانه و قابل دسترس است. در همین حال، واشنگتن از شنیدن این التماسها امتناع میکند، از بازخواست دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، به دلیل اقداماتش خودداری میکند و قادر به تدوین یک استراتژی منسجم نیست که با ارزشهای اعلام شده خود مطابقت داشته باشد.
پاسخی بگذارید