دولت ائتلافی فقر «برنامه عملی علیه بی‌خانمانی» را ارائه می کند. انجمن پاریتاتیک خواستار به رسمیت شناختن مسکن به عنوان حق بشر است. چپ ها خواستار توقف تخلیه اجباری هستند.

نوشته شده توسط الیور راست

یونگه ولت

آوارگان در خیابان‌ها سرگردانند، در میان غول‌های بتنی پرسه می‌زنند و در گوشه و کنار به دنبال پناهگاه می‌گردند: کسانی که خانه‌ای ندارند. یا فقط می‌توانند گاه به گاه به پناهگاه دوستان، خانواده و آلونک‌ها پناه ببرند. طبق آخرین آمار انجمن فدرال کمک به افراد بی‌خانمان (BAG W)، بیش از ۶۰۰ هزار نفر در آلمان بی‌خانمان هستند و حدود ۵۰ هزار نفر از آنها بدون سرپناه در فضای باز زندگی می‌کنند.

به طور خلاصه، در بسیاری از نقاط، به ویژه در مراکز پرجمعیت، شاهد فقر و بی‌خانمانی هستیم. دولت ائتلاف فقر چه می‌کند؟ وزیر مسکن و شهرسازی فدرال، کلارا گیویتز، روز چهارشنبه «برنامه ملی اقدام علیه بی‌خانمانی» (NAP) را ارائه کرد. و هدف آن از بین بردن بی‌خانمانی تا سال ۲۰۳۰ است. این سیاستمدار حزب سوسیال دموکرات این را «یک وظیفه عظیم» توصیف کرد. به همین منظور، کابینه فدرال «راهنمای عملی سراسری» را توسعه داده است. محور اصلی: مسکن مقرون به صرفه بیشتر برای مبارزه با بی‌خانمانی. وزیر گفت: دولت فدرال میلیاردها یورو برای ساخت مسکن اجتماعی در دسترس قرار می‌دهد. «کمک مسکن اضافی» همچنین از افرادی که «مشکل پرداخت اجاره خود را دارند» حمایت می‌کند. و: استانداردهای بهتر برای اسکان در پناهگاه‌های اضطراری در صدر دستور کار قرار دارد. گیویتز: «زنان و مردان باید در صورت تمایل بتوانند جداگانه اسکان داده شوند.» در نهایت، باید بررسی شود که بی‌خانمان‌ها چگونه می‌توانند به بیمه درمانی دسترسی پیدا کنند.
با این حال، یان-مارکو لوتساک (CDU) روز چهارشنبه به یونگه ولت گفت که ائتلاف دولتی از هدف خود مبنی بر ساخت ۴۰۰ هزار واحد مسکونی جدید در سال فاصله زیادی دارد. سخنگوی سیاست ساختمانی فراکسیون اتحادیه می داند: «همین امروز کمبود حدود ۹۱۰ هزار واحد مسکونی اجتماعی در آلمان را داریم.» برای حل بحران مسکن، هزینه های بالای ساخت و ساز باید کاهش یابد و مقررات ساختمانی و فرآیندهای صدور مجوز «به طور کامل ساده شود.»

رول بوسه، مدیر اجرایی انجمن مستاجران هامبورگ، در پاسخ به سوال این روزنامه می گوید: در درجه اول به ساخت مسکن بدون تمرکز بر سود، نوع جدیدی از مسکن عام المنفعه برای خانه های ارزان قیمت نیاز است.

و پیش از این، یواخیم راک، رئیس بخش سیاست اجتماعی در انجمن پاریتاتیک کلی، روز چهارشنبه در گفتگو با یونگه ولت تأکید کرد: مسکن حق بشر است که «در آلمان به طور فزاینده ای کمتر تحقق می یابد.» هر رکودی در سیاست مسکن به معنای شرایط زندگی ناامن تر است. کارن لی، کارشناس اجاره و مسکن از حزب چپ در بوندستاگ در همان روز با نظر یونگه ولت تایید کرد. به خصوص که NAP فقط یک چیز است: «فریبکاری». بدون هیچ گونه ارائه حفاظت بیشتری برای مستاجران. «برای جلوگیری از بی خانمانی به طور خاص، تخلیه اجباری از منازل باید ممنوع شود.»
کلمه کلیدی خوبی است، دو مورد اخیر از برلین: دادگاه محلی ویدینگ روز سه‌شنبه حکم تخلیه را برای یک مرد ۸۴ ساله که قرار است خانه پدری خود را ترک کند، صادر کرد. و غول املاک و مستغلات Heimstaden به تازگی تخلیه بخشی از یک ساختمان مسکونی فرسوده در شونه‌برگ را دستور کار خود قرار داده است. سخنگوی «ائتلاف Bündnis Mietenwahnsinn» در برلین روز چهارشنبه گفت که این اخراج ها نتیجه حرص و آز بی حد و حصر شرکت های مسکن است. به گفته وی، مقامات مسئول نه تنها به طور غیرفعال به این اقدامات نگاه می کنند، بلکه «به طور فعال به بدبختی دامن می زنند.»

یک چیز مسلم است: انبوهی از مردم همچنان باید در زیر پل ها و شکاف‌های باقی‌مانده کلان‌شهرها شب را به سر ببرند و ببینند چگونه می‌توانند زنده بمانند.