آیا اسرائیل علیه ایران اقدام اتمی انجام می دهد؟
و آیا ایالات متحده به ماجرا کشانده میشود؟

داگلاس مک گرگور

ترجمه حمید علوی

در اوج تنش بین واشنگتن و مسکو در آگوست ۱۹۶۱ دریاسالار کنستانتین ای. دِرِویانکو نامه‌ای به نخست وزیر خروشچف نوشت. هدف او جلب توجه خروشچف به چیزی بود که دریاسالار آن را «رومانتیسم هسته‌ای» ستاد کل ارتش شوروی می‌نامید. سخنان دریاسالار هنوز هم قدرت منطق و عقل سلیم را دارد و حتی امروز نیز قابل توجه است:

«این افراد [ستاد کل ارتش شوروی] در آینده می‌خواهند در کدام سیاره زندگی کنند و به کدام زمین می‌خواهند برای فتح خاک سربازان خود را بفرستند؟ … با استفاده بی‌رویه و گسترده از سلاح‌های هسته‌ای در یک منطقه کوچک و محصور مانند اروپای غربی، نه تنها میلیون‌ها غیرنظامی آلوده به رادیواکتیو را قربانی خواهیم کرد، بلکه به دلیل بادهای غربی غالب، میلیون‌ها نفر از مردم خودمان را نیز برای چندین دهه به طور رادیواکتیو آلوده خواهیم کرد –  نیروهای مسلح و مردم کشورهای سوسیالیستی، از جمله کشور خودمان تا اورال.»

ایالات متحده در حمله متقابل به ایران شرکت نخواهد کرد:

به گفته یک مقام دولتی ناشناس ایالات متحده، رئیس جمهور جو بایدن به نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، گفته است که ایالات متحده در یک ضد حمله علیه ایران شرکت نخواهد کرد. این خبر امیدوارکننده است.

اسرائیل به دنبال عملیات نظامی علیه ایران نیست:

اسرائیل در حال بررسی عملیات علیه ایران یا هر کشور دیگری که با استفاده صرف از ابزارهای نظامی متعارف، هژمونی استراتژیک اسرائیل را به چالش بکشد، نیست. به عبارت دیگر، استفاده از سلاح هسته‌ای همیشه برای رهبران اسرائیل یک گزینه روی میز است. بازدارندگی اصلی اسرائیل همچنان توانایی هسته‌ای نامتقارن آن است.
حمایت بی‌قید و شرط واشنگتن از هر اقدامی که نتانیاهو می‌خواهد، ایالات متحده را به همدست اسرائیل در کشتار و قحطی عمدی مردم عرب در غزه و حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه که نقض آشکار قوانین بین‌الملل است، تبدیل کرده است. این حمایت همدلانه قدرت و اقتدار مردم آمریکا را تضعیف می‌کند.

زمان آن فرا رسیده که از خود بپرسیم: آیا منافع ملی و عقل سلیم مردم آمریکا سرانجام در تدوین و اجرای سیاست خارجی ایالات متحده نقش خواهد داشت؟ هیچ کس در ایالات متحده، اروپا یا آسیا از نظر اقتصادی، سیاسی یا مالی از یک جنگ منطقه‌ای در خاورمیانه که تنگه هرمز را مسدود می‌کند و ممکن است منجر به مداخله نظامی مستقیم روسیه در کنار ایران شود، سود نمی‌برد. آیا این امکان هم وجود دارد که بایدن مخالف نابودی جان انسان‌ها در غزه باشد؟

در این راستا، افشاگری مبنی بر اینکه وزیر دفاع لوید آستین از همتای اسرائیلی خود یوآو گالانت خواسته است تا ایالات متحده را از قبل در مورد یک ضدحمله احتمالی اسرائیل مطلع کند، تسلی ناچیزی است. آمریکایی‌ها نباید فراموش کنند که نتانیاهو در هیل و رسانه‌های اصلی نفوذ قابل توجهی دارد. هم‌اکنون، قانونگذاران در حال عجله برای ارسال میلیاردها دلار بیشتر به اسرائیل هستند، در حالی که مرزهای ایالات متحده باز است، آمریکایی‌ها بر اثر مسمومیت با فنتانیل جان خود را از دست می‌دهند، جرم و جنایت افزایش می‌یابد و کودکان ربوده می‌شوند.

هنوز زود است که بگوییم آیا سیاست خارجی ایالات متحده در حال تغییر است یا خیر. و چرا؟ زیرا رسانه‌های اسرائیلی گزارش می‌دهند که در دو جلسه اخیر کابینه امنیتی اسرائیل، بحث‌های داغی در مورد اینکه آیا باید حمله گسترده‌ای به ایران انجام شود یا خیر، وجود داشته است. این حمله احتمالا به مراکز فرماندهی ایران، مکان‌های احتمالی موشک‌های دوربرد، پایگاه‌های هوایی، پایگاه‌های دریایی و زیرساخت‌های نفتی هدف قرار می‌دهد. از سوی دیگر، گزارش شده است که در مورد یک پاسخ «محافظه‌کارانه‌تر» از سوی اسرائیل برای جلوگیری از یک درگیری منطقه‌ای بزرگتر بحث شده است.

آنچه آمریکایی‌ها می‌دانند این است که ایران فقط تأسیسات نظامی اسرائیل را هدف قرار داده، نه مردم اسرائیل را. و ایران فقط از بخش کوچکی از زرادخانه خود و تعداد بسیار کمی از جدیدترین سلاح‌های خود استفاده کرده است. حزب‌الله عملاً در این رویداد غایب بود. در حالی که گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر آسیب دیدن دو فرودگاه اسرائیلی و احتمالاً یک ایستگاه اطلاعاتی در بلندی‌های جولان وجود دارد، کل عملیات ایران به نوعی نمایشی می‌آمد.
هیچ کس غافلگیر نشد. نه نیروی هوایی اسرائیل و نه همتایان آنها در نیروی هوایی ایالات متحده و بریتانیا. همانطور که قبلاً ذکر شد، به جز موارد معدودی، اکثر بیش از ۳۰۰ پهپاد و موشک رهگیری و ساقط شدند.

با این حال، ایران می‌دانست که چه کاری برای غلبه بر پدافند هوایی اسرائیل و متحدانش لازم است. می‌توانیم از این موضوع نتیجه بگیریم که تهران همچنین تمایل داشت از تشدید درگیری جلوگیری کند. تصور کنید اگر ایران ۱۵۰۰ پهپاد و ۸۰۰ موشک بالستیک را برای چند ساعت یا حتی چند روز شلیک می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد. ایران موضع خود را به روشنی بیان کرده است. این خیلی ساده است: ایران می‌تواند اسرائیل را نابود کند. تهران شرایط جدیدی از بازدارندگی ایجاد کرده است که به نفع ایران است.

ایران از طریق نماینده خود در سازمان ملل متحد اعلام کرد که موضوع حملات اسرائیل به نمایندگی‌های کنسولی خود در سوریه را حل شده می‌داند. اما هیچ چیز حل نشده است. چیز زیادی تغییر نکرده است. یک میلیون نفر در غزه از گرسنگی رنج می‌برند و آمریکایی‌ها باید منتظر باشند که به زودی کارزار قتل و اخراج اسرائیل در غزه از سر گرفته شود.
در نتیجه، نتانیاهو خواستار تسلیم یا نابودی ایران یا هر نیروی مسلمان دیگری خواهد شد که هژمونی استراتژیک اسرائیل را به چالش بکشد. برای نتانیاهو، این یک مساله حیاتی برای اسرائیل است. با این حال، ایالات متحده متعهد به حمله به ایران نشده است. این موضوع برای نتانیاهو غیرقابل قبول است و او برای تغییر موضع واشنگتن تلاش خواهد کرد.
با توجه به شرایط، واشنگتن باید انتظار داشته باشد که اسرائیل از تمام ابزارهای نظامی در دسترس خود، از جمله سلاح‌های هسته‌ای، برای از بین بردن قدرت استراتژیک ایران استفاده کند. از بین بردن تاسیسات هسته‌ای زیرزمینی ایران از دیرباز هدف بوده است.
با این حال، مسکو حمله ویرانگر به ایران را تحمل نخواهد کرد. سوال این است که آیا بایدن چنین حمله‌ای را تحمل می‌کند و به حمایت از عملیات اسرائیل در غزه ادامه می‌دهد یا خیر. شاید بایدن قبل از پاسخ، مکث کند و توصیه دریاسالار درویانکو در سال ۱۹۶۱ به خروشچف را بخواند.