از: حسن جداری
رژیم دینی حاکم، رژیم اشراراست
رژیم جهل وتباهی، رژیم ادباراست
رژیم وحشی شلاق وسنگسارو ترور
رژیم وحشت وحبس و شکنجه و دار است
رژیم غارت و بیداد و ظلم و استثمار
ریم فاسد و یغماگرو تبه کار است
رژیم حیله و تزویر و مکروشیادی
رژیم رشوه و دزدی و قتل وکشتار است
رژیم شیخ ستمکار و زاهد شیاد
رژیم تاجرو سرمایه دارخونخوار است
رژیم دشمن زحمتکشان کوخ نشین
رژیم کاخ نشینان پست وغدار است
هر آن سری که دراو شورعشق و آزادیست
نگاه کن که در این شهر، برسردار است!
کسی که صاحب وجدان و فهم و احساس است
از این جنایت وکشتار، سخت بیزار است
به سرنگونی کاخ ستم، یقین دارم
که توده، دشمن سرسخت شیخ مکاراست
جواب این همه آدمکشی و جلادی
علیه دشمن خونخوار،جنگ و پیکار است!
حکومتی که چنین کینه توزوسفاک است
به گور رفتن و نابودیش، سزاوار است!
مجله هفته – مجله سیاست بین المللی – سال هجدهم 
یک پاسخ برای “رژیم اشرار !”.
سلام رفیق،
شعر خوبی سروده ای ولی، در بیت:
«که توده، دشمن سرسخت شیخ مکاراست»!؟ کلمه توده کلمه والایی بوده و برای ایرانیان سابقه تاریخی پرارزشی را داراست. اینطور که شما آنرا بکار گرفته اید میتواند دو حالت داشته باشد.
توده با منظور حزب توده ی کنونی، که این بعیان بر هر بچه ی سیاسی هم پوشیده نیست که حزب توده عصای کمکی سرمایه داران در بین کارگران، در نظام سرمایه داری ایران بوده و هنوز هم سگ سیاسی-شکاری رژیم است.
حالت دوم اگر از توده «توده ی مردم ایران» منظور است، اینجا هم سخت در اشتباهید! دشمن مردم ایران نظام سرمایه داری میباشد، نه شیخ!
این دزدان قداره بند، با عمامه های بزرگ، پس از چندی غارت از ثروت ایران خود به سرمایه داران کلان ایران تبدیل شده اند! به رسماجانی و همردیفانی مانند طبسی و عسگر اولادی… نگاه کنید. که اینان سرمایه های خود را نه تنها در ایران بلکه در آفریقا و آسیا و در کانادا با بکارگیری متد های نوین اقتصادی(روی نوین تکیه میشود)، بکار انداخته اند و همانند سرمایه داران غربی، تنها و تنها حزبی طراز نوین لنینی همانند حزب کارگران ایران یعنی حزب توده سالهای بیست تا اواسط سی، چاره ساز این سرمایه داران عمامه بسر میباشد.
رفیق بعنوان شاعر، به اشعار آموزنده ابولقاسم لاهوتی این شاعر کارگری رجوع کنید و از وی فرا گیرید«توانا بود هر که دانا بود.
سپیده
لایکلایک