جنگ مخفی سیا

استفاده از فاشیست‌های روسی برای مبارزه با روسیه

نوشتۀ اسکات ریتر، 18 مارس 2024 / برگردان: شبگیر حسنی

دانش و امید #۲۳، اردیبهشت ۱۴۰۳

در روزهای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری روسیه که در روز یکشنبه (27 مارس) به پایان رسید، شبکه‌ای از سه سازمان شبه‌نظامی روسی که زیر نظر اداره اصلی اطلاعات وزارت دفاع اوکراین یا GUR کار می‌کنند، مجموعه‌ای از حملات را در درون خاک فدراسیون روسیه انجام دادند.

هدف از این حملات روشن بود – ایجاد اختلال در انتخابات ریاست جمهوری سه روزه روسیه از طریق ایجاد فضای ضعف و ناتوانی پیرامون رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین که برای تضعیف اقتدار، مشروعیت و وجهۀ وی طراحی شده بود. این عملیات نتیجۀ ماه‌ها برنامه‌ریزی بود و نیروهای سپاه داوطلب روسیه (RDK)، لژیون آزادی روسیه (LSR) و گردان سیبری در آن مشارکت داشتند. هر سه این سازمان‌ها تحت کنترل اداره اصلی اطلاعات وزارت دفاع اوکراین هستند که سخنگوی آن خبر انجام این حملات را اعلام نمود. آن‌چه که در خصوص تهاجم نیروهای نیابتی آمریکا و متحدانش در ناتو علیه روسیه، بدان پرداخته نشده میزان دخالت سازمان سیا در این عملیات است.

در حالی که اوکراین معتقد است حملات RDK، LSR و گردان سیبری اقدامات «روس‌های میهن‌پرست» مخالف پوتین است، دخالت GUR در سازماندهی، آموزش، تجهیز و هدایت این نیروها در حمله به خاک روسیه، عملاً گسترش جنگ نیابتی غرب علیه روسیه است. با توجه به مداخله گسترده سیا در کار GUR، بسیار بعید است که سیا از اقداماتی با این وسعت و مقیاس و نیز اهداف و مقاصد این حملات، مطلع نبوده باشد. در واقع، استفاده از تجهیزات نظامی پیشرفته ایالات متحده، از جمله خودروهای جنگی پیاده نظام M-2 بردلی ، در حملات نیروهای شورشی روسی، به نقش مستقیم ایالات متحده و ماهیت سیاسی آن مبتنی بر ماموریت اخلال در انتخابات روسیه، اشاره دارد که هدف بلندمدت سیا در طی دهه‌های اخیر بوده است.

بر اساس گزارش واشنگتن پُست، رابطه سیا با GUR به‌خوبی ثابت شده است، و آغاز این ارتباط به زمانی برمی‌گردد که سیا با وزارت دفاع اوکراین برای ایجاد شبکه‌ای از پایگاه‌ها در امتداد مرز اوکراین و روسیه همکاری کرد. پایگاه‌هایی که از آنجا عملیات اطلاعاتی علیه روسیه و از آن جمله مأموریت‌هایی که شامل عملیات در خاک روسیه می‌شود، انجام می‌گیرند.

سیا ارتباطات روسیه را رهگیری کرد، پهپادهای روسی را برای بهره‌برداری‌های فنیِ آتی به دام انداخت و بر استخدام حلقه‌های جاسوسی فعال برای عملیات در خاک روسیه نظارت کرد.

در آستانه آغاز عملیات نظامی ویژه (SMO) روسیه علیه اوکراین در ۲۴ فوریه 2022، سیا روابط خود را با GUR گسترش داد تا آموزش‌های تخصصی توسط گروه فعالیت‌های ویژه سیا، جهت عملیات‌های مخفیانۀ شبه‌نظامی را نیز در بر بگیرد. [سیا عملیات مخفیانه خود را ابتدا در سال 1948 با استفاده از فاشیست‌ها علیه مسکو با برنامه‌های CARTEL و بعداً AERODYNAMIC آغاز و عملی کرد. نگاه کنید به مقالۀ: در مورد نفوذ نئونازیسم در اوکراین.^۱]

این آموزش‌ها بر مهارت‌های جنگ‌های غیرمتعارف و چریکی متمرکز بود تا ایجاد و تداوم شورش‌های ضدروسی که توسط تیم‌های مربوط به عملیات «پُشت سَر بمان»^۲ را، در مناطقی از اوکراین که به تسخیر نیروهای روسی درآمده بود، تسهیل نماید.

پس از شروع عملیات ویژه نظامی، قوم‌گرایان روس که از سال 2014 در صفوف سازمان شبه‌نظامی نئونازی و ناسیونالیست اوکراینی موسوم به هنگ آزوف خدمت می‌کردند، خود را در یک سازمان جداگانه به نام سپاه داوطلب روسیه یا RDK سازماندهی نمودند.

RDK خود را از ارتش آزادی‌بخش روسیه الگوبرداری کرد، نهادی که توسط آلمان‌های نازی در طول جنگ جهانی دوم سازماندهی، آموزش دیده و تجهیز شده بود که متشکل از اسرای جنگی روس بود. امروزه روس‌ها اغلب اعضای RDK را به نام ژنرالِ روسی آندری ولاسف که توسط آلمانی‌ها دستگیر شد و بعداً به آنها پیوست، «ولاسوویتس» می‌نامند.

ولاسف اسیران جنگی روسی را در ارتش آزادی‌بخش روسیه [به نفع آلمان نازی]، که در نهایت شامل دو لشکر متشکل از حدود 30000 سرباز بود، استخدام کرد. اکثر اعضای«ارتش» ولاسف یا در نبرد کشته شدند، یا توسط اتحاد جماهیر شوروی به اسارت درآمدند، جایی که با آنها به عنوان خائن رفتار می‌شد و بر این اساس مجازات می‌شدند (شرکت کنندگان به مدت طولانی در گولاگ محکوم شدند و رهبران آنها به دار آویخته شدند.).

دومین واحد نظامی قومی روسیه که پس از آغاز عملیات ویژه نظامی ایجاد شد، عمدتاً متشکل از سربازان فراری و اسیران جنگی روسیه است. این لژیون که به عنوان لژیون آزادی روسیه (LSR) شناخته می‌شود، متشکل از چند صد سرباز است که در دو گردان سازماندهی شده‌اند. LSR به عنوان بخشی از لژیون بین‌المللی ارتش اوکراین عمل می‌کند. با این حال برخلاف ادعای وزارت دفاع اوکراین، به گفته کایریلو بودانوف، رئیس GUR، لژیون آزادی روسیه توسط GUR کنترل می شود.

سومین واحد نظامی قومی روسیه که با اوکراین همکاری می‌کند، گردان سیبری است که از قومیت‌های روس و غیرروسی از سرزمین‌های سیبری فدراسیون روسیه تشکیل شده است. اعضای این تشکیلات داوطلبانی از سیبری روسیه‌اند که مخالف دولت پوتین هستند. بر اساس گزارشی در یورونیوز، گردان سیبری مانند LSR به عنوان بخشی از ارتش سرزمینی اوکراین تحت کنترل GUR عمل می‌کرد و گفته می شود که شامل حدود 300 نفر است.

تهاجم آخر هفته (سوم فروردین ۱۴۰۳) توسط نیروهای روسیِ ضد پوتین تحت کنترل GUR، اولین نمونه از این نوع نیست. در ماه مارس و آوریل 2023، چندین حمله کوچک برون مرزی توسط نیروهای وابسته به سپاه داوطلب روسیه RDK انجام شد. آشکارترین آنها، حمله بزرگی بود که در 22 مه 2023 انجام شد. به نظر می‌رسید که زمان این حمله که کم‌تر از یک روز به طول انجامید، مصادف با سقوط شهر مورد مناقشه شدید، به دست نظامیان گروه واگنر بود. تسخیر باخموت توسط واگنر، نشانه‌ای بود بر آغاز سریع وخامت روابط بین رئیس گروه واگنر، وفادار سابق پوتین، یوگنی پریگوژین، با رهبری نظامی روسیه، به ویژه وزیر دفاع سرگئی شویگو و ژنرال والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش.

در بیست و سوم ژوئن 2023، پریگوژین هزاران نفر از مبارزان تحت فرمان خود از گروه واگنر را در شورشی رهبری کرد که طی آن ستاد فرماندهی عملیات ویژه نظامی روسیه در روستوف-آن-دون را اشغال شد و سپس به سوی مسکو راهپیمایی کرد. در حالی که شورش در عرض 24 ساعت سرکوب شد، بسیاری از جنگجویان واگنر گفتند که آنها فقط به این دلیل در آن شرکت داشتند که به آنها گفته شده بود در خاک روسیه مستقر خواهند شد، جایی که واگنر طبق قانون از فعالیت در آن منع شده بود، تا در برابر تهاجمات بیشتر از RDK دفاع کنند. .

اطلاعاتی که پس از شورش نافرجام پریگوژین به دست آمد، نشان داد که رهبر واگنر در ماه‌های منتهی به شورش خود مکرراً با GUR اوکراین در تماس بوده است و حملات RDK بخشی از تلاش هماهنگ‌شده توسط ادارۀ اطلاعات وزارت دفاع اوکراین بود که برای تضعیف و احتمالاً سرنگونی دولت پوتین طراحی شده بود. دولت بایدن اذعان کرد که اطلاعات دقیقی از قبل در مورد شورش پریگوژین در اختیار داشته است، و با این حال هیچ هشداری به دولت روسیه نداده است که نشان می‌دهد سیا حداقل از عملیات GUR آگاه بود و به طور ضمنی از آن حمایت کرد.

وجود سلاح‌های آمریکایی، از جمله خودروهای هاموی، که در اختیار جنگجویان RDK قرار داشت نیز، حاکی از مشارکت گسترده‌تر ایالات متحده در آموزش و تجهیز آنها بود، مشارکتی که با توجه به ممنوعیت استقرار نیروهای نظامی ایالات متحده در مقام آموزش در خاک اوکراین از زمان شروع عملیات ویژۀ نظامی روسیه، به بخش زمینی سیا به عنوان واحد تسهیل‌کننده اشاره دارد.

دولت روسیه ارزیابی کرده است که کل نیروهای تحت کنترل GUR که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری روز یکشنبه به روسیه حمله کردند، حدود 2500 نفر بود که توسط حداقل 35 تانک و تعداد زیادی خودروی زرهی از نوع M-2 Bradley IFV که از سوی آمریکا عرضه شده بود، پشتیبانی می‌شدند. گستره و مقیاس عملیات نظامی، که شامل نیروهای بالگردی در پشت خطوط روسیه بود، به حدی است که انجام آن بدون اطلاع سیا امکان‌پذیر نبود. علاوه بر این، تاکتیک‌ها و تجهیزات مورد استفاده (حمله‌های هلیکوپتر، وسایل نقلیه M-2 Bradley) نشانۀ جدی‌تری مبنی برحضور مستقیم‌تر سیا، هم در برنامه‌ریزیِ مأموریت و هم در آموزش نیروهای مشارکت‌کننده، است.

بخش زمینی سیا متشکل از کهنه‌سربازان جنگ‌های مخفی این سازمان در سوریه و افغانستان است؛ جایی که سیا ارتش‌های سّری را آموزش داده است تا جنگ‌های پنهانی خود را در حمایت از اهدافش پی بگیرند.

بی‌اعتبار کردن دولت پوتین با گوشۀ چشمی به امکان برکناری وی از قدرت، از سال 2005 در دستور کار سیا بوده است. یعنی از زمانی که سیا همراه با سازمان اطلاعاتی بریتانیا، فعالانه برای ایجاد جنبش‌های اپوزیسیون سیاسی فعال در داخل روسیه شروع به کار کردند.

در حالی که این تلاش‌ها تا حد زیادی شکست خورده است (مرگ اخیر الکسی ناوالنی در زندان روسیه، که تصور می‌شود کار سیا باشد، نمایان‌گر دامنه و مقیاس این شکست است)، جنگجویانِ سیاسیِ مخفیِ سیا در گروه اقدام سیاسی مرکز فعالیت‌های ویژه، همچنان به تلاش برای تضعیف پوتین از طرق مختلف ادامه می‌دهند.

با توجه به هدف اعلام شده دولت روسیه از ایجاد مشارکت گسترده در انتخابات به عنوان راهی برای تأیید مشروعیت پوتین، برهم زدن مشارکت رأی‌دهندگان با ایجاد بی‌ثباتی و بی‌اعتمادی، دقیقاً از نوع رابطه علت و معلولی است که سیا به دنبال ایجاد آن است.

این واقعیت که رهبری RDK آشکارا لاف زد که حملات مداوم آنها الف) برای برهم زدن انتخابات ریاست جمهوری روسیه طراحی شده و ب) ماه‌ها قبل از حمله برنامه‌ریزی شده بودند، یک شاخص قوی است که با توجه به ماهیت روابط صمیمیانه سیا و GUR ، نشان می‌دهد که سیا حداقل از حملات تحت کنترل GUR با استفاده از شورشیان روسی تحت کنترل اوکراین آگاه بوده و به احتمال زیاد نقش یک تسهیل‌کننده را ایفا کرده بود.

برای درک اهمیت خطیر این شق – یا در واقع، احتمال این که سیا در حمله به خاک روسیه که برای اخلال در انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه طراحی شده بود، هر چند به صورت پیرامونی، دست داشته، فقط باید تصور کرد که اگر سرویس‌های اطلاعاتی روسیه با کارتل‌های مواد مخدر مکزیک، برای ایجاد یک ارتش شورشیِ مسلحِ متشکّل از مکزیکی ـ آمریکایی‌هایی که از سراسر مرز ایالات متحده و مکزیک به خاک ایالات متحده حمله کنند تا بر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری نوامبر آمریکا تأثیر بگذارند، همکاری می‌کردند، ایالات متحده چه واکنشی نشان می‌داد؛ ایالات متحده این عمل را به عنوان یک اقدام جنگی تلقی کرده و به آن پاسخ خواهد داد.

خطر آشکار آتش‌سوزی هسته‌ای

دولت بایدن نظاره‌گر سیاست اوکراینی‌ست که به سرعت در حال فروپاشیدن است. متحدان آمریکا در ناتو که از عدم رهبری دولت بایدن در مورد اوکراین نگران هستند، تهدید می‌کنند که برای تقویت ارتش اوکراین که پرچمدار این کشور است، نیروهای خود را به آنجا اعزام خواهند کرد. دولت روسیه هشدار داده است که هرگونه اقدامی از این دست به عنوان حمله به روسیه تعبیر می‌شود و به طور بالقوه شرایط را برای یک جنگ هسته‌ای عمومی بین روسیه و غرب جمعی ایجاد می‌کند.

اکنون، در هنگامه چنین محیط پرتنشی، به نظر می‌رسد که سیا نه تنها برای تهاجم واقعی به فدراسیون روسیه چراغ سبز نشان داده است، بلکه به احتمال زیاد، بیش از حد در برنامه‌ریزی، آماده‌سازی و اجرای آن نقش داشته است. هرگز در تاریخ دوران هسته‌ای، خطر چنین جنگ هسته‌ای تا بدین حد آشکار نبوده است. اینکه مردم آمریکا به دولت خود اجازه داده‌اند تا شرایطی را ایجاد کند که دولت‌های خارجی بتوانند سرنوشت آنها را تعیین کنند و سیا نیز قادر است تا یک جنگ مخفیانه را که می‌تواند منجر به درگیری هسته‌ای شود، سامان دهد، مفهوم دموکراسی را از بین می‌برد. حکومت مردم، توسط مردم و برای مردم رویایی دور به نظر می‌رسد. در عوض، چنین می‌نماید که آینده آمریکا در دست یک سازمان اطلاعاتی سرکش است که مدت‌ها پیش هرگونه تظاهر به پاسخگویی و فعالیتِ تحت حاکمیت قانون را کنار گذاشته است.