نویسنده نورمن پش

یونگه ولت

با لحنی طعنه آمیز باید گفت، درست مانند کمک‌های بشردوستانه‌ای که در حال حاضر در غزه به صورت طعنه آمیزی انجام می‌شود: از طریق زمینی، هوایی و به زودی دریایی، مقداری مواد غذایی به نوار غزه فرستاده می‌شود تا ارتش اسرائیل به هدف اعلام شده خود تا به امروز که نابودی حماس است، با حمله به رفح دست یابد. این دیگر جنگ نیست، بلکه اعدامی با ابعاد وحشیانه است.

با دقت بیشتر، تلاش‌های بشردوستانه دوستان اسرائیل چیزی جز رهایی این کشور از وظیفه حقوق بشری خود برای تامین نیازهای جمعیت در قلمرو اشغال شده توسط خود نیست، همانطور که در ماده ۵۵ کنوانسیون چهارم ژنو در سال ۱۹۴۹ و ماده ۱۳ پروتکل دوم الحاقی ۱۹۷۷ آمده است. اسرائیل از سال ۲۰۰۶ با محاصره نوار غزه این تعهدات را نقض کرده است، سازمان ملل متحد مجبور به بر عهده گرفتن وظایف شده و آژانس آنروا را اعزام کرده است.

اگر اسرائیل اکنون با اتهامات ساختگی تمام تلاش خود را برای اخراج این سازمان از کشور به کار می‌بندد، این امر با برنامه از پیش تدوین شده آنها برای غیرقابل تحمل کردن شرایط زندگی تا حدی مطابقت دارد که مردم «داوطلبانه» این کشور را ترک کنند.
و آمریکا، حامی اصلی؟ نباید خودمان را گول بزنیم. درست است که جوزف بایدن به عنوان یک تذکر دهنده سخت ظاهر می‌شود و از اسرائیل می‌خواهد برای تسهیل کمک‌های بشردوستانه از حمله خودداری کند. اما او هیچ تحریمی را در صورت عبور اسرائیل از «خط قرمز» اعلام نمی‌کند، درست همانطور که از این واقعیت چشم‌پوشی می‌کند که اسرائیل هیچ یک از اقدامات الزام‌آور دیوان بین‌المللی دادرسی را انجام نداده است. در عوض، او پیشنهاد مذاکره اسرائیل به حماس را «بسیار سخاوتمندانه» می‌داند، در حالی که این پیشنهاد فقط به دنبال ایجاد یک تنفس موقت برای مردم رفح قبل از از سرگیری احتمالی عملیات نظامی است. از همین حالا حماس را مقصر تراژدی بعدی می‌دانند اگر این پیشنهاد را رد کند.

اکنون ایالات متحده و اسرائیل از بریتانیا نیز خواسته‌اند تا از طریق دریا به آنها کمک کند. انگلیس بلافاصله قصد دارد نیروهایی را نیز به خشکی اعزام کند، گویی دیگر حاکمیتی در یک قلمرو کوچک و به شدت آسیب‌دیده وجود ندارد.
جبهه مردمی برای آزادی فلسطین (PFLP) بلافاصله واکنش نشان داد و به بریتانیایی‌ها در مورد مقاومت هشدار داد. به حق. سرزمینی که به طور غیرقانونی اشغال شده است، حاکمیت سرزمینی خود را از دست نمی‌دهد. ممکن است دیگر برای اسرائیل و ایالات متحده حقوق بین‌الملل ارزشی نداشته باشد، اما برای آنها چندان خوشایند نیست که اکنون یک «سازمان تروریستی» به آنها درباره این موضوع یادآوری کند.