لنین بارها و بارها خود را بازنگری کرد، بیشتر از آنچه کسانی که می‌خواهند تفکر او را به دستورات تقلیل دهند و در قالب‌هایی منتشر کنند که او را با کلمات خودش تکذیب می‌کنند. در لنین، لنین‌های متعددی وجود دارند، همگی کمونیستی، همگی ضروری هستند.

نویسنده: ارنستو اِستِوِز

منتشر شده در گرانما ارگان حزب کمونیست کوبا

ترجمه پویا بهرامی

همانطور که دانش وجود دارد، جهل نیز وجود دارد. همه دانش ها باید اعتبار سنجی شوند، چه آنها را علم بنامیم یا هر نام دیگری که بخواهیم به آنها بدهیم. بقیه فریب در یک ایدئالیسم ذهنی است که به عنوان نوآوری یا راز هزار ساله ای که به تازگی به عنوان سنگ حکمت دوباره کشف شده است، پنهان شده است.

شاید بزرگترین گناه مارکسیسم بعد از مارکس، ادغام آن در سنت فرهنگی یهودی-مسیحی به عنوان یک مشتق تاریخی از این مرجع ناشناخته اما موجود بود. شاید این اجتناب ناپذیر بود، اما در این فرآیند، مارکسیسم به وسوسه ی قدرتمند دگم تسلیم شد. در سادگی انکار ضرورت اعمال تفکر، ابزاری بسیار موثری برای اعمال قدرت سیاسی وجود دارد که نمی توان آن را رد کرد.

لنین بر ضرورت بازنگری در مارکسیسم در هر قدم تأکید کرد. انتقاد مکرر او به سایر اعضای حزب این بود که آنها کیفیت دیالکتیکی مارکسیسم را که تنها راه پذیرش آن به عنوان علم بود را درک نمی کردند. علم، نه در قاطعیت نتایجش، بلکه در فایده بی بدیل روش هایش. همه چیز در مورد لنین ضد دگم بود و به همین دلیل مارکسیستی بود. او مانند خدایان از بزرگان نقل قول نمی کرد یا سعی نمی کرد یافته های علمی را به ضرب المثل های کم و بیش خوش شانس تقلیل دهد.
به گفته ی لنین، این اشتباه بارها تکرار شد. برای توجیه این اشتباه، او ایده ای را مطرح کرد که هر عمل تفکر را به عنوان تجدید نظر معرفی می کرد. لنین همان تمرین را به عنوان علم می دانست. تجدید نظر وجود ندارد، بلکه یک ضد انقلاب وجود دارد که خود را به عنوان قرائتی دوباره جا می زند، اما در نهایت ضد انقلاب است؛ و از دیدگاه کمونیستی، تملکی دیالکتیکی از اندیشه ی او وجود دارد.

لنین بارها خود را بازنگری کرد، بیشتر از آنچه کسانی که می خواستند تفکر او را به دستورات منتشر شده در قالب هایی که او را با کلمات خودش تکذیب می کردند،  کاهش دهند، اذعان می کردند. در لنین لنین های زیادی وجود دارد، همه کمونیستی، همه ضروری‌اند.

لنین در ۲۲ آوریل ۱۸۷۰ در سیمبیرسک متولد شد. یک ماه پس از تولد ۱۷ سالگی اش، برادرش به دلیل مبارزه با تزار اعدام شد. در همان سال، لنین در کازان مارکس را کشف کرد و درد از دست دادن برادرش را به این باور تبدیل کرد که دنیای دیگری ضروری است. برای رسیدن به این دنیای ضروری برای همه، باید به آن فکر کرد، برای آن مبارزه کرد و آن را ساخت.