واشنگتن پست در تلاش برای زندانی کردن سردبیر گریزون با انتشار یک مقاله پر از اشتباه
نویسنده: مکس بلومنتال
منتشر شده در گریزون
ترجمه مجله هفته
واشنگتن پست مجبور به عقب نشینی شد: کمپین دروغ‌پردازی علیه «گرِی‌زون» با شکست مواجه شد
اگرچه واشنگتن پست مجبور شد جمله اول و ادعای اصلی گزارش افشاگرانه خود علیه «گرِی‌زون» را پس بگیرد، اما عوامل طرفدار اسرائیل همچنان از این تهاجم برای درخواست تحقیقات فدرال استفاده می‌کنند.
راز فاش شد. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱، قبل از اینکه به طور رسمی به تیم «گرِی‌زون» بپیوندد، «وایت رید» خبرنگار، چندین بار در «پرس‌تی‌وی»، سرویس خبری بین‌المللی تحت حمایت دولت ایران، حاضر شد. احتمالاً خود «وایت رید» در آن زمان با اشتراک گذاشتن این ویدیوها یا توصیف «خبرنگار پرس‌تی‌وی» در بیوگرافی توییترش، به این موضوع اشاره کرده بود.
برای «جوزف من»، محقق به اصطلاح «تهدیدهای اطلاعات نادرست» واشنگتن پست، این موضوع به یک واقعیت مهم برای برجسته کردن در یک صفحه کامل از یک روزنامه با سابقه درخشان تبدیل شد. شعاری که با حروف درشت در بالای صفحه این روزنامه حک شده می‌گوید: «دموکراسی در تاریکی می‌میرد.»
کارمند واشنگتن پست پس از ارسال یک سری ایمیل با لحنی تهاجمی، که به طور ضمنی او را به پیگرد قانونی تهدید می‌کرد و درخواست صحبت با وکیلش را داشت، به اسناد هک‌شده‌ای برای «افشاگری» در مورد چیزی که «وایت رید» هرگز سعی در پنهان کردن آن نداشت، متوسل شد: او در ابتدای کار حرفه‌ای خود، چندین بار در شبکه خبری ایرانی پرس‌تی‌وی ظاهر شد.
لازم به ذکر است که در این مدت، «وایت رید» از رسانه‌های خارجی به ظاهر خطرناکی مانند «سی‌بی‌اس ویکند نیوز» و «سی‌بی‌اس دیس مورنینگ» دستمزد دریافت کرده است. این رسانه‌ها هنگام پخش تصاویری که او با گزارش از خط مقدم اعتراضات «جان سیاهان مهم است» جمع‌آوری کرده بود، به درستی از او به عنوان یک خبرنگار یاد کردند.
از زمان پیوستن به «گرِی‌زون» در ژوئن ۲۰۲۳، «وایت رید» هیچ پولی از هیچ رسانه‌ای که توسط دولت حمایت می‌شود دریافت نکرده است. در واقع، «گرِی‌زون» قوانین بسیار سختگیرانه‌تری نسبت به واشنگتن پست برای کارمندانش اعمال می‌کند، در حالی که به نظر می‌رسد واشنگتن پست هیچ محدودیتی برای همکاری کارمندانش با اندیشکده‌های وابسته به دولت ندارد.
با این حال، واقعیت همچنان پابرجاست: برای مدت کوتاهی، چهار سال پیش، او به طور علنی در گزارش‌های یک رسانه ایرانی که تا به امروز مشغول استخدام آمریکایی‌ها است ظاهر شد.
بنابراین، چرا واشنگتن پست چهار سال پس از آخرین حضور «وایت رید» در پرس‌تی‌وی، او را و فقط او را هدف قرار می‌دهد و حتی با وجود گزارش ده‌ها آمریکایی برای همین شبکه، به زندانی شدن او اشاره می‌کند؟
انگیزه پشت این حمله مغرضانه کاملاً روشن است: «وایت رید» اکنون برای «گرِی‌زون» کار می‌کند و گزارش‌های مبتنی بر واقعیت «گرِی‌زون» حامیان جنگ نیابتی اوکراین و اعضای شبکه تبلیغاتی بین‌المللی اسرائیل را خشمگین کرده است.
به همین دلیل است که خبرنگار دروغ‌پرداز واشنگتن پست، «من»، در خط اول مقاله اتهام‌آمیز خود به دروغ مدعی شد: «اسناد به تازگی کشف‌شده نشان می‌دهند که رهبران یک وب‌سایت خبری آنلاین که برای آمریکایی‌ها در نظر گرفته شده است، از هر دو رسانه دولتی روسیه و ایران پول دریافت کرده‌اند.»
واشنگتن پست از آن زمان به بعد این ادعای جعلی و تهمت‌آمیز را به طور علنی پس گرفته است، اقدامی که برنامه آشکار «من» را برای القای حمایت مالی جعلی از «گرِی‌زون» توسط روسیه و ایران تضعیف می‌کند.
علیرغم اصلاحیه مهم، مقاله واشنگتن پست همچنان مملو از دروغ و کنایه‌های مغرضانه است.
برای مثال، زیرنویس عکس اصلی مقاله که ولادیمیر پوتین را در حال سخنرانی از طریق تلویزیون نشان می‌دهد، چنین است: «روسیه به دنبال راه‌های جدیدی برای دسترسی به آمریکایی‌ها از طریق وب‌سایت‌های خبری و رسانه‌های اجتماعی بوده است.» با اینحال، هیچ بخشی از مقاله ارتباطی بین این رسانه («گرِی‌زون») و چنین ابتکار عمل تبلیغاتی روسیه را تایید نمی‌کند، زیرا چنین ارتباطی وجود ندارد.
با وجود اصلاحیه، مقاله‌ی تهاجمی «من» همچنان موجی از اطلاعات غلط را از بخش‌هایی از نهاد سیاست خارجی غرب که مصمم به ساکت کردن «گرِی‌زون» هستند، به راه انداخته است.
همانطور که مفسر ضد جنگ، کتلین جانستون اشاره کرد، «این مقاله‌ی تهاجمی تأثیر مورد نظر خود را دارد؛ امروز در توییتر می‌بینید که طرفداران حرفه‌ای امپریالیسم، ادعای دروغین تأمین بودجه‌ی «گرِی‌زون» توسط ایران و روسیه را ترویج می‌کنند. جنگجویان اطلاعاتی امپریالیسم اکنون سلاح دیگری برای تضعیف اعتماد عمومی به روزنامه‌نگاری مخالف دارند، هر زمان که روایتی ناخوشایند ارائه دهد.»
الی کوهانیم، که به عنوان معاون سابق فرستاده ویژه آمریکا برای مقابله با یهودی‌ستیزی در وزارت خارجه مایک پمپئو به طور مؤثری از منافع اسرائیل حمایت می‌کرد، نمونه‌ای از این روند است. او به دروغ و تهمت‌آمیز در توییتر ادعا کرد: «اکنون ثابت شده است که مکس بلومنتال حقوق‌بگیر جمهوری اسلامی ایران است. او و وب‌سایت «گرِی‌زون» یک تهدید امنیت ملی هستند و باید مورد تحقیق قرار گیرند.»
حمله‌ی ساختگی به «گرِی‌زون» همچنان در فضای مجازی منتشر می‌شود.
این مقاله‌ی تهاجمی از آن زمان توسط دیگر شخصیت‌های سیاسی برجسته‌ی ایالات متحده نیز به اشتراک گذاشته شده است. از جمله‌ی آنها، نینا جانکوویچ، رئیس سابقِ شورای حکومتیِ منحل‌شده‌ی مقابله با اطلاعات غلط است که حالا به عنوان یک «نماینده‌ی ثبت‌شده‌ی خارجی» شناخته می‌شود. او اعلام کرد که واشنگتن پست «آنچه را که ما سال‌ها حدس می‌زدیم، تایید کرد: بر اساس اسناد هک‌شده، یکی از همکاران «گرِی‌زون» هزاران دلار از ایران و روسیه دریافت کرده است.»
در روزهای بعد، رسانه‌های اسرائیلی نیز این حمله را پوشش دادند. نویسنده‌ای در هاآرتص به دروغ ادعا کرد که «گزارش تکان‌دهنده‌ی جدید واشنگتن پست» نشان می‌دهد «سردبیر اجرایی یک وب‌سایت خبری جنجالی، همزمان با رسانه‌های دولتی روسیه و ایران، روابط مالی داشته است.»
این دروغ حتی صریح‌تر توسط بنجامین وین‌تال، فردی با ارتباطات نزدیک به موساد، در تیتر ششم ژوئن i24 News اسرائیل بازنشر شد. این تیتر به طور تهاجمی و با هدف تخریب وجهه، «گرِی‌زون» را «رسانه‌ای حامی حماس که توسط ایران و روسیه تأمین مالی می‌شود» معرفی کرد. وین‌تال پیش‌تر در سال ۲۰۱۷ به دروغ‌پردازی‌های خود برای بدنام کردن مکس بلومنتال، سردبیر «گرِی‌زون»، در یک تحقیق با دوربین مخفی، فخر فروخته بود.
وین‌تال، به نقل از آبراهام کوپر، یکی از اعضای بنیاد شلدون و میریام ادلسون وابسته به حزب لیکود و مدیر مرکز سیمون ویزنتال، گزارشی منتشر کرد که در آن مقاله اصلاح‌شده واشنگتن پست را مورد بررسی قرار می‌دهد. کوپر در این گزارش می‌گوید که این مقاله «سوالات مهمی را مطرح می‌کند که باید توسط نهادهای ذی‌ربط دولتی و شاید جلسات دو حزبی در کنگره بررسی شوند.»
مقاله واشنگتن پست شامل نقل قولی از خاخام بدنام شمولی بوتیچ بود که به فروشنده اسباب‌بازی‌های جنسی تبدیل شده است. بوتیچ در این نقل قول، مکس بلومنتال، سردبیر یهودی گریزون، را «یک یهودستیز پیچیده، مختل و دیوانه» توصیف می‌کند و خواستار تحقیقات کامل و در صورت اثبات جرم، دستگیری و زندان بلومنتال به دلیل نقض قانون ثبت نماینده‌های خارجی (FARA) می‌شود.
مارک ایمز، خبرنگار، در واکنش به این مقاله، در توییتر خود نوشت که به نظر می‌رسد هدف از انتشار این مقاله، ایجاد تردید و طرح اتهامات بی‌اساس مبنی بر حمایت خارجی از گریزون برای تحریک تحقیقات فدرال باشد. او در توییت خود نوشت: «بر اساس منابع/رسانه‌های اینجا، حس می‌کنم که هیئت مطبوعاتی لانگلی و دی‌سی از بی‌اثر بودن برچسب ‹اطلاعات نادرست› بر گریزون ناامید شده‌اند و به دنبال راهی برای احضار مقامات فدرال برای تعطیلی گریزون هستند.»
علاوه بر این، هویت منابع مورد استفاده در مقاله واشنگتن پست نشان‌دهنده جهت‌گیری مغرضانه آن است. تقریباً همه این منابع توسط دولت ایالات متحده تأمین مالی می‌شوند یا با آن ارتباط دارند و برخی از آنها نیز توسط تولیدکنندگان سلاحی حمایت می‌شوند که از جنگ نیابتی در اوکراین و حمله اسرائیل به غزه سود می‌برند.
نکته قابل توجه این است که منن، نویسنده مقاله واشنگتن پست، در هیچ کجای مقاله به خوانندگان خود
نمی‌گوید که منابع او نهادهای دولتی حامی جنگ هستند.تهمت‌پراکنی واشنگتن پست توسط تشکیلات حامی ناتو و خبرچین مشکوک اف‌بی‌آی هدایت شده است.
تحقیقات نشان می‌دهد که یکی از منابع کلیدی منن در نگارش این مقاله، ترول آنلاین مشکوکی به نام نیل راوهاوزر است. واشنگتن پست با اغماض او را «پژوهشگر فعال اطلاعات نادرست» معرفی می‌کند. راوهاوزر در وبلاگ خود با لحنی پیروزمندانه به «موفقیت بزرگ» در هدف قرار دادن اوباش گریزون اشاره می‌کند و فاش می‌کند که از اوایل آوریل با منن در نگارش این مقاله همکاری کرده و دو ماه زمان صرف گزارش‌دهی و ویرایش آن شده است.
نیل راوهاوزر ظاهرا به عنوان یک «منبع انسانی محرمانه برای FBI» کار کرده است که از متحدان سیاسی خود خواسته است «به شکل روتین فریبکاری را به کار گیرند» و «در تمام سطوح برای مخاطبین مخالف خودروش آسیب زنی را تشویق کنند.»
در سال ۲۰۲۲، بارت براون، روزنامه‌نگار و فعال حقوق دیجیتال، راوهاوزر را به عنوان «همکار FBI که همچنین با FBI در یک مشارکت شرکتی خصوصی به نام Infragard کار می‌کرد» توصیف کرد. اگرچه Infragard خود را صرفاً یک «سازمان غیرانتفاعی» معرفی می‌کند، اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) استدلال کرده است که این گروه «نزدیک‌تر به یک برنامه TIPS شرکتی است که شرکت‌های بخش خصوصی را – که برخی از آنها ممکن است در موقعیتی برای مشاهده فعالیت‌های میلیون‌ها مشتری باشند – به چشم و گوش جانشین برای FBI تبدیل می‌کند.»
سایر منابعی که توسط جیسون منِ نویسنده واشنگتن پست برای حمله به گریزون به کار گرفته شده‌اند، تحت حمایت دولت هستند:
مؤسسه سیاست راهبردی استرالیا (ASPI). واشنگتن پست به این اندیشکده مستقر در کانبرا در یک پی‌نوشت عجیب و غریب در مورد عملیات نفوذ چین در جزایر سلیمان اشاره کرد – موضوعی کاملا بی‌ارتباط با گریزون.
همانطور که این رسانه گزارش کرده است، علیرغم اینکه ASPI خود را به عنوان یک «اندیشکده مستقل و بی‌طرف» توصیف می‌کند – توصیفی که توسط رسانه‌هایی مانند واشنگتن پست انعکاس داده می‌شود – این اندیشکده در واقع یک جبهه تبلیغاتی دولتی است که نقش مرکزی در دامن زدن به جنگ سرد جدید با چین بازی کرده است. در واقع، ASPI در سال 2001 توسط دولت استرالیا تأسیس شد و بودجه آن توسط وزارت دفاع این کشور، ناتو و وزارت امور خارجه ایالات متحده تأمین می‌شود – نه دقیقاً مؤسسات مستقل.
همچنین ASPI توسط تولیدکنندگان سلاح از جمله Raytheon Australia، Lockheed Martin و Northrop Grumman حمایت مالی می‌شود که میلیاردها دلار از جنگ‌های اوکراین و نوار غزه محاصره شده سود برده‌اند.
شورای آتلانتیک
امرسون بروکینگ، مدیر مشترک «آزمایشگاه تحقیقات پزشکی قانونی دیجیتال» شورای آتلانتیک، به واشنگتن پست گفت که چند ده حضور در پرس‌تی‌وی برای اثبات «روابط عمیق وایت رید با رسانه‌های دولتی ایران» کافی است. و اکنون، او با لحنی مرموز اعلام کرد که رید «برای سازمانی کار می‌کند که ما می‌دانیم مقصدی برای پولشویی روایت از روسیه است.»
شورای آتلانتیک اندیشکده شبه‌رسمی ناتو در واشنگتن دی‌سی است و بودجه قابل توجهی از وزارت امور خارجه ایالات متحده، کشورهای اتحادیه اروپا، تولیدکنندگان عمده سلاح و همچنین از دموکراسی‌های باثباتی مانند پادشاهی‌های عربستان سعودی و امارات دریافت کرده است. حتی ۲۵۰ هزار دلار از بوریسما، شرکت انرژی فاسد اوکراینی که ماهانه ۸۰ هزار دلار به هانتر بایدن پرداخت می‌کرد، در زمانی که شورای آتلانتیک همزمان در حال جلب نظر جو بایدن، معاون رئیس جمهور وقت، بود، دریافت کرد.
مقامات اطلاعاتی فعلی و سابق
در بخشی به خصوص افشاکننده، جیسون منِ نویسنده واشنگتن پست سعی کرد با نوشتن این جمله، از اهمیت حمایت‌های قانونی اساسی برای روزنامه‌نگاران بکاهد: «اصلاحیه اول [قانون اساسی آمریکا] حق آزادی بیان را حتی برای آمریکایی‌هایی که گمان می‌رود در حال انتشار تبلیغات خارجی هستند، تضمین می‌کند. اما مقامات اطلاعاتی فعلی و سابق می‌گویند که تحمل آمریکایی‌ها نسبت به اطلاعاتی که توسط بازیگران خارجی تأمین می‌شود، باعث شده است که disinformation (اطلاعات غلط) به یکی از مهم‌ترین تهدیدات برای دموکراسی آمریکا تبدیل شود.»
به عبارت دیگر، با اشاره به شبح «اطلاعات غلط»، جاسوسان ناشناس حق وتو بر قانون اساسی ایالات متحده پیدا می‌کنند.
علی هریشی، وکیل
علی هریشی، وکیل شخصی مسیح علی‌نژاد، فعال تغییر رژیم مستقر در آمریکا که از حملات نظامی اسرائیل به کشور سابق خود، ایران، حمایت کرده است، در مورد تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران توسط واشنگتن پست نقل قول شد. علی‌نژاد بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ برای کار خود در صدای آمریکا، رسانه دولتی آمریکا، از دولت ایالات متحده ۳۱۵ هزار دلار دریافت کرد.
روزنامه‌ای در حال مرگ با متهم کردن گریزون به انتشار اطلاعات غلط، خود به انتشار اطلاعات غلط دست می‌زند
در حالی که جیسون منِ نویسنده واشنگتن پست برای گمراه‌کردن مخاطبانش در مورد گریزون به منابع دولتی آمریکا روی آورد، همزمان این رسانه را به انتشار اطلاعات غلط متهم کرد.
منِ بدون اشاره به هیچ یک از مقالات این رسانه، ادعا کرد که ما «حملات گسترده اسرائیل علیه شهروندان خود در ۷ اکتبر را ادعا کرده‌ایم» و اینکه «مقاله بلومنتال با تحریف منابعی که به آنها استناد کرده، مطالب را دستکاری کرده است. اسرائیلی‌ها شکایت کرده‌اند که با ادغام حبندی رویدادهای جداگانه، وانمود شده که سربازان اسرائیلی بارها به طور بی‌رویه به سمت اسرائیلی‌ها در نزدیکی اهداف حماس شلیک کرده‌اند.»
خبرنگار واشنگتن پست با تکیه بر شکایت‌های تصادفی اسرائیلی‌ها، از اطلاع‌رسانی به خوانندگان خود در مورد تأیید ارزیابی گریزون توسط رسانه‌های اسرائیلی، مبنی بر دستور صریح ارتش اسرائیل برای حمله به شهروندان اسرائیلی که در ۷ اکتبر اسیر شده بودند و منجر به کشته شدن بسیاری از آنها شد، خودداری کرد.
در ژانویه ۲۰۲۴ – تقریباً چهار ماه پس از افشاگری اولیه گریزون در مورد دستورات آتش دوستانه اسرائیل – پربیننده‌ترین روزنامه اسرائیل، یديعوت آحارانوت، گزارش داد که ارتش اسرائیل در تاریخ ۷ اکتبر به طور گسترده به نیروهای خود دستور داده تا از «دستور هانیبال» استفاده کنند که مجوز کشتن شهروندان اسرائیلی اسیر شده توسط شبه‌نظامیان فلسطینی و نابودی ۷۰ وسیله نقلیه را با علم به اینکه بسیاری از آنها حاوی سرنشینان اسرائیلی هستند، صادر می‌کند.
همانطور که هاآرتص گزارش داد، سرلشکر اسرائیلی باراک حیرم در ۷ اکتبر به یک تانک اسرائیلی دستور داد تا به خانه‌ای در کیبوتس بئری که بیش از دوازده اسیر اسرائیلی در آن حضور داشتند، گلوله شلیک کند که منجر به کشته شدن همه به جز دو نفر شد. گریزون یکی از اولین رسانه‌های انگلیسی‌زبان بود که درباره این حادثه رسواگرانه گزارش داد.
روزنامه واشنگتن پست با تحریف گزارش‌های گریزون، بار دیگر به دروغ‌پراکنی خود ادامه داد. جوزف مان، نویسنده این روزنامه، در مقاله‌ای که به طور مشترک با وایات رید نوشته شده، به سرآشپز مشهور خوزه آندرس حمله می‌کند که تلاش کرده بود فلسطینی‌ها را در غزه از طریق اسکله‌ای ساخته شده از آوار ویرنی های غزه تغذیه کند. به گفته مان، این آوارها شامل «مواد زیستی نسل‌کشی» بوده است.
اما در واقع، مقاله ما آندرس و سازمان غیرانتفاعی «مرکز آشپزخانه مرکزی جهان» را به دلیل ساخت این اسکله از آوار خانه‌های غزه که توسط بمباران اسرائیل تخریب شده بودند، بدون اجازه صاحبان فلسطینی آنها مورد انتقاد قرار داد. عنوان مقاله به طور واضح بیان می‌کند: «سرآشپز مشهور مورد علاقه وزارت خارجه آمریکا اسکله کمک به غزه را از آوارهای ربوده شده می‌سازد.»
این ابتکار به ظاهر بشردوستانه خشم ساکنان غزه را برانگیخت که از اینکه یک سازمان غیردولتی غربی پس از آوارگی اجباری توسط ارتش اسرائیل که در آن زمان با تیم آندرس هماهنگ بود، اموال آنها را تصاحب کرده بود، ابراز انزجار کردند.
تحریف‌های آشکار مان از گزارش گریزون، نشان‌دهنده دستور کار مغرضانه پشت مقاله دروغ‌پراکنی سهل‌انگارانه او و سوالات جدی را در مورد صلاحیت سردبیری واشنگتن پست ایجاد می‌کند.
تقریباً همزمان با انتشار حمله واشنگتن پست به گریزون، این روزنامه به طور غیرمنتظره‌ای سردبیر خود، سالی بازبی را اخراج کرد و طرحی ناامیدانه برای جلوگیری از فروپاشی کامل روزنامه اجرا کرد. در جلسه‌ای با کارکنان در 3 ژوئن، ویلیام لوییس، ناشر واشنگتن پست، نالید: «ما پول زیادی از دست می‌دهیم. مخاطبان شما در سال‌های اخیر به نصف رسیده است. مردم مطالب شما را نمی‌خوانند. دیگر نمی‌توانم این موضوع را پنهان کنم.»
مجله هفته – مجله سیاست بین المللی – سال هجدهم 
پاسخی بگذارید