تحقیق در مورد تونس، مراکش و موریتانی: حقوق بشر سیستماتیک و جنایات پناهندگی با پول و آگاهی از بروکسل

نوشته اینا سمبدنر

یونگه ولت

ترجمه مجله هفته

در اسناد رسمی، این موضوع خوشایند به نظر می‌رسد: «اتحادیه اروپا متعهد به حمایت از مهاجران و پناهندگان و حمایت از جوامع محلی در تونس است و در عین حال اقداماتی را برای ترویج مسیرهای قانونی مهاجرت و کاهش مهاجرت غیرقانونی انجام می‌دهد.»

با این حال، در واقعیت، وضعیت به گونه‌ای است که این کشور شمال آفریقا «بیش از 1.7 میلیارد یورو» (2014-2022) را برای دستگیری سیستماتیک پناهجویان و رها کردن آنها در بیابان صرف می‌کند.

اتهامات جدید نیستند، اما اکنون توسط پلتفرم Lighthouse Reports و تعدادی از رسانه‌های اروپایی در یک تحقیق جامع بررسی شده‌اند.

تحقیق با عنوان «Desert Dump» (تخلیه در کویر) به این نتیجه می‌رسد که «اروپا آگاهانه اخراج سیستماتیک پناهندگان و مهاجران سیاه‌پوست را به بیابان‌ها و مناطق دورافتاده در سه کشور شمال آفریقا تأمین مالی می‌کند و گاه حتی به طور مستقیم در آن مشارکت می‌کند تا از ورود آنها به اتحادیه اروپا جلوگیری کند».

علاوه بر تونس، این شامل مراکش و موریتانی نیز می‌شود.
خبرنگاران با پناهجویان و با استفاده از فیلم‌های ضبط‌شده توسط آنها که می‌توانستند مکان‌یابی و تأیید شوند، و همچنین با صحبت با مقامات سابق یا فعلی اتحادیه اروپا، نمایندگان پلیس ملی و سازمان‌های بین‌المللی صحبت کردند.

به این ترتیب، 13 مورد در تونس بین ژوئیه 2023 تا ماه مه سال جاری مستند شد که در آن «گروه‌هایی از افراد سیاه‌پوست در شهرها یا بنادر جمع‌آوری و به کیلومترها دورتر، معمولاً به نزدیکی مرز لیبی یا الجزایر منتقل شدند تا در آنجا رها شوند.»

جنبش اعتراضی «پناهندگان در لیبی» که توسط خود پناهندگان راه اندازی شده و از سال 2021 به طور فعال در مورد وضعیت فاجعه‌بار پناهندگان در این کشور جنگ‌زده آگاهی‌رسانی می‌کند، در 10 ماه مه در توییتر از این «شکار انسان» در تونس خبر داد و فیلم‌هایی از آن را به صورت آنلاین منتشر کرد: «در دو هفته گذشته، همه افراد تیره پوست، حتی کسانی که به عنوان تونسی شناسایی شده بودند، از خانه و خیابان جمع آوری و به مناطق مرزی شرقی اخراج شدند.» این توییت به اقدامات نژادپرستانه نیروهای امنیتی اشاره دارد.
یکی از ابزارهای اتحادیه اروپا برای مقابله با پناهجویان، صندوق امانات اتحادیه اروپا است که در سال‌های گذشته بیش از 400 میلیون یورو به سه کشور (مغرب، تونس و موریتانی) سرازیر کرده است.

یک مشاور که در پروژه‌ای تأمین‌شده توسط این صندوق کار می‌کرد، در مورد اهداف این صندوق توضیح داد که هدف آن دشوار کردن زندگی پناهندگان است: «اگر یک مهاجر گینه‌ای را دو بار در صحرا (در مراکش) رها کنید، در بار سوم به شما التماس می‌کند که او را داوطلبانه به خانه برگردانید.» یا اینکه مانند حداقل 29 نفر که طبق گفته سازمان ملل پس از اخراج از مرز لیبی یا رانده شدن از تونس جان خود را از دست دادند، می‌میرند. به هر حال، صحرا با 6204 مرگ ثبت‌شده رسمی از سال 2014، مرگبارترین مسیر مهاجرت زمینی در تمام دوران است.

علاوه بر این، اسناد داخلی که از طریق قانون آزادی اطلاعات درخواست شده‌اند، نشان می‌دهند که اتحادیه اروپا به طور مستقیم واحدهای شبه‌نظامی مراکشی را تأمین مالی می‌کند و اینکه پادشاهی مراکش پروفایل‌های نژادپرستانه ایجاد کرده و بر اساس آن «مهاجران عمدتاً سیاه‌پوست را به طور اجباری جابجا کرده است.»

آزار و اذیت پناهجویان همچنین با مشارکت مستقیم اسپانیا انجام شد. یک زن گینه‌ای ادعا کرد که توسط ماموران پلیس اسپانیا در پایتخت موریتانی، نواکچوت، عکس برداری شده است قبل از اینکه در یک اتوبوس سفید سوارش کنند به مرز مالی اخراج شود.