نشانه عصر جدید: جهان در حال آموزش آداب به غرب است

در دوران اخیر کشورهای غربی به طور فزاینده‌ای توسط دولت های دیگر سر جای خود نشان می شوند. آیا جهان جدیدی در مقابل چشمان ما پدیدار می‌شود جهانی که در آن دیگران باید آموزش دهند که چگونه رفتار کند؟


نوشته دیمیتری کوزیرف، ریانووستی
ترجمه مجله هفته

بازهم ایالات متحده اعلام کرده است بلینکن وزیر امور خارجه در هجدهم ژوئن قرار است به چین سفر کند از طرف چینی هیچ چیزی در این مورد نمیشنوی، هیچ چیزی رسما تایید نشده است آمریکایی ها اغلب درباره این وضعیت شکایت می‌کنند که چین نسبت به آنها رفتاری سرد دارد و آنها باید با هم صحبت کنند اما بلافاصله پس از ابراز این سخنان آمریکا دست به یک تحریک جدید علیه چین میزند.

اما نگاهی بیندازیم به این تحریکات جدید اخیراً گزارشی از روزنامه وال استریت ژورنال، مجله و همکاران بلومبرگ اصولاً در چنین مواردی از خود تخصص خاصی دارند، منتشر شده است که ادعا می کند چین در حال ایجاد یک دستگاه نظارت شنود الکترونیکی بر علیه آمریکا در کوبا است. بیایید ببینیم این مسخره بازی جدید چگونه رقم می خورد تارنمای غیررسمی حزب کمونیست چین گلوبال تایمز پکن تحریک کنندگان چنین پاسخ می دهد: ایالات متحده همیشه اینگونه عمل کرده است آنها احتمالا فکر میکنند با چنین روشهایی قدرت چانه زنی خود را تقویت می کنند.

بیایید اصلاً فرض کنیم که بازدید وزیر امور خارجه آمریکا از چین در تاریخ معینی انجام میشود، اما نکته دیگری هم جالب است این عادت که پکن باید به ابرقدرت یگانه سابق آموزش آداب رفتارهای شایسته را آموزش بدهد به نوعی برای همه عادت شده است. همین ابرقدرت اخیراً وقتی وزیر دفاع چین با وجود این که در همان اتاق حضور داشت که همتای آمریکایی اش هم در آن حاضر بود حاضر به ملاقات با وزیر دفاع آمریکا نشد. پکن پیشنهاد کرد که واشنگتن ابتدا باید تحریم های خود علیه وزیر چین را لغو کند و به خاطر این که تا به حال در لغو آنها تاخیر کرده است عذرخواهی کند تا وزیر دفاع جمهوری خلق حاضر شود با همتای آمریکایی خود گفتگو کند. این درس خوبی برای آمریکا بود پکن برای این دیدار عجله ندارد اما واشنگتن …

شاید فکر کنید که این حساسیت چین در دیپلماسی هست که می خواهد به آمریکا درس اخلاق بدهد اما نکته همین جاست این فقط چین نیست که این کار را انجام میدهد و فقط هم در قبال ایالات متحده این رفتار ها صورت نمی گیرد.

چگونه تشخیص دهیم که تغییرات بی سابقه ای در جهان در حال رخ دادن است؟ تغییرات معمولاً شامل بخشی از زندگی و رفتار انسانی میشود. به عنوان مثال ، یک هفته پیش اتفاقی غیرقابل تصور رخ داد. آنالنا بئربوک وزیر امور خارجه آلمان برای راه انداختن ماجرایی یا نوعی از یک بنیاد به برزیل سفر کرد. این طبیعی بود اگر او توسط همتای برزیلی خود یا حتی رئیس جمهور کشور دعوت شده بود. علاوه بر این ، بئربوک آنقدر به خودش اعتماد به نفس پیدا کرده بود که تصمیم گرفت به برزیلی ها بگوید – به عنوان مثال ، چگونه آنها باید از دلتای آمازون حفاظت کنند. اما برزیلی ها خانم رئیس را قال گذاشتند و از ملاقات با او امتناع کردند – آنها بیش از حد گرفتاری داشتند یا شاید هم وقتشان پر ارزش تر از آن بود که به خزعبلات خانم رئیس توجه کنند.
حالا بیایید هانس دیتریش گنشر را تصور کنیم، یا فرانک والتر اشتاین مایر، یا… (… تعداد زیادی از آنها وجود دارند). و برزیلی ها به او می گویند: «پسر، کار خودت را انجام بده، ما اینجا کمی مشغول هستیم و برای شما وقت نداریم، و علاوه بر این: این آلمان که میگویند اصلا کجاست؟»

چیزهای بسیار مشابه ای اخیرا اتفاق افتاده است. رئیس بئر بوک، اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، به خبرنگاران خودی گفت که مدتی است با ولادیمیر پوتین صحبت نکرده و با او تماس خواهد گرفت. در نتیجه، وقتی از دیمیتری پسکوف، دبیر مطبوعاتی پوتین، در مسکو در این باره پرسیدند او با لبخندی پاسخ داد: گفتگو با شولتس در برنامه رئیس جمهور پوتین نبود. بنابراین دلیل برخورد با بئربوک فرهنگ برزیلی نبود، اما خودمانیم مگر فرقی هم میکند، تاثیر آن یکسان است.
در مجموع، نوعی دنیای جدید در حال ظهور است.

کارشناسان به شما خواهند گفت که چرا این اتفاق در این دنیا رخ می دهد: برای مثال، فاجعه مالی اجتناب ناپذیر ایالات متحده، که فرار بیشتر کشورها یا شرکت ها را از منطقه دلار آمریکا تسریع می کند.
یا شکست نقشه های غرب برای شکست روسیه با کمک اوکراینی ها.
یا فاجعه اقتصادهای اروپایی که در نتیجه این شکست آغاز شد.
یا صعود روسیه به ده کشور برتر اقتصاد جهانی در سال گذشته.

اما همه اینها – حداقل در نگاه اول – فقط برای متخصصان گفته شده به شکل اعداد خسته کننده روی صفحه نمایش رایانه قابل مشاهده است.
اما اگر به دیپلمات‌های قدرت‌های غربی به‌طور سیستماتیک در سراسر جهان آداب حسنه آموزش داده شود، برای همه قابل مشاهده است و به عنوان نقطه عطف در کتاب‌های تاریخ ثبت می‌شود.

منبع ریا نووستی ترجمه از روسی.