تروریسم ملی در انحصار رژیم است.

نوشته یاکوب ریمان
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

از زمان آغاز به کار در ماه دسامبر، دولت راست افراطی اسرائیل، که در آن بنیامین نتانیاهو جناح «چپ» را تشکیل میدهد، خشونت در سرزمین های اشغالی فلسطین افزایش یافته و آنها می خواهد کرانه باختری را به غزه دوم تبدیل کند – دیگر «فقط» هدف آپارتاید نیست، بلکه ایجاد یک میدان جنگ است. هفته گذشته، برای اولین بار پس از بیست سال اولین حملات با هلیکوپترهای تهاجمی و هواپیماهای بدون سرنشین صورت گرفت. اما دولت به طور فزاینده ای با رقابت نگران کننده از سوی شهروندان یهودی مواجه شده است: شهرک نشینان رادیکال به طور فزاینده ای جوامع فلسطینی را غارت می کنند، اتفاقات مشابه ای اخیرا در تورموس عایا و ام صفا رخ داد.

برای سه مقام اسرائیلی این رفتار شهذچروندان یهودی گران تمام شده است. روسای پلیس، ارتش و سرویس مخفی داخلی شین بت روز شنبه در بیانیه ای مشترک اعلام کردند که خشونت شهرک نشینان رو به افزایش گذاشته، و این «تروریسم ملی گرایانه» است: تقریباً می توان این تصور را داشت «این حملات تمام ارزش های اخلاقی و یهودی را نقض می کند.»
برخی از فعالان حقوق بشر در این مورد اظهار نظر کردند. البته به شرطی که این واقعیت را نادیده بگیریم که دقیقاً اداراتی که این سه سیاستمدار آنها را اداره میکنند و اکنون به دلیل اینکه شهرک نشین ها با آنها در غارت و سرکوب فلسطینی دست به رقابت زده اند مبتلا به شکم درد شده اند، در واقع ده‌ها سال است که زندگی را بر مردم فلسطین سیاه کرده‌اند.
اینه همان کسانی هستند که به عنوان سربازان پیاده رژیم، آپارتاید را به آخرین گوشه های فلسطین در خیابان های جدا شده قومی حبرون ، زیرزمین های شکنجه رام الله یا از کابین خلبان بالای ابرهای غزه می برند.
اما درک دولت از بکار بردن زور چنین است: اگر خشونت شهرک نشینان افراطی راست در چارچوب خاصی باقی بماند، مردم خوشحال می شوند که چشم خود را ببندند و اینجا و آنجا با آنها همکاری کنند.
اما در نهایت، انحصار تبدیل زندگی فلسطینیان به جهنم فقط در دست دولت اسرائیل و اراذل و اوباش آن در لباس های مختلف است. اجرای سیاست های «تروریسم ملی گرایانه» باید همچنان اولویت اصلی دولت و در انحصار رژیم بماند.