معمولا، روسیه و چین یک سری از روش‌های نئولیبرالی را که در نظم پساجنگ جهانی دوم تکامل یافته و اعتبار گزینشی از حقوق بشر را بعنوان ارزشی جهانی به مداخله غرب در امور داخلی کشورهای مستقل مشروعیت می‌بخشد، به چالش می‌کشند. از طرفی دیگر، آن‌ها هم‌چنین پیوسته تعهد خودشان‌را نسبت به شماری از قواعد اساسی نظم بین الملل تأئيد می‌کنند، بویژه، اولویت حاکمیت کشور و تمامیت ارضی، اهمیت حقوق بین الملل، و مرکزیت سازمان ملل و نقش کلیدی شورای امنیت را تأئید می‌کنند… اصل مطلب این‌ست‌که اتحاد روسیه و چین از قواعد یک سیستم اتحاد کلاسیک پیروی نمی‌کند. اگر بخواهیم به نحوه بهتری آن‌را توصیف کنیم، ممکن‌ست آن‌را یک « اتحاد درک شده» بخوانید، که در زندگی معمولی، می‌تواند دامنه ای از «گزینه های قابل تنظیم» را اجرا کند، در حالی‌که برای هر عمل‌کرد مشخصی که پیش بیاید نیز حمایت ارائه می‌دهد. از انعطاف‌پذیری بسیار زیادی بهره مند است. اتحاد روسیه و چین تصمیم به مقابله نظامی با آمریکا ندارد. اما خودنمایی آن مجهز شده است که از حمله آمریکا بهرکدام یا هردو آن‌ها جلوگیری …

زندگی مستلزم آن نیست که ما به حساب دیگری پیش‌رفت کنیم، بل‌که ما انسانیت خود را به اشتراک بگذاریم، و بدون درنظر گرفتن این‌که چه کسی قربانی، یا چه کسی جنایت‌کارست،هر جنایتی را یک جنایت بدانیم. نباید با غرور وگستاخی در سراسر جهان گام برداریم و دم از آزدی برنیم، درحالی‌که قرن‌هاست که دستان‌مان آغشته بخون است… کسی‌که زندگی خود را بدون نگاه به گذشته اش گذرانده باشد و بخش‌هایی از شخصیت خویش را که درد وحرمان را بدیگران تحمیل نموده، تشخیص ندهد، یک ستم‌گرست. ملت و مردمی که از شناسایی جنایات و رنج قربانیان خود طفره می‌رود، برای جهان یک شریراست و تنها باید انتظار پاداش شریرانه داشته باشد. دم از آزادی نوشته: تام فیلی برگردان: آمادور نویدی صحبت از آزادی برای من اهمیتی ندارد که شما یک آمریکایی، عراقی، اسرائیلی، و یا فلسطینی هستید ودر زیر کدام پرچم زندگی می‌کنید. برای من مهم نیست که شما خدا را می پرستید، یا هرچیزی‌که ممکن‌ست آن‌را بنامید. برای‌ من اهمیتی ندارد که مرا دوست بدارید یا ندارید. برای من مهم نیست که عکس چه کسی …

سیرک سیاسی تشکیلات خودگردان فلسطین نوشته: دکتر رمضی بارود برگردان: آمادور نویدی محمود عباس از ۱۱ نوامبر ۲۰۰۴ صدر سازمان آزادیبخش فلسطین(پی ال اؤُ)، و از ۱۵ ژانویه ۲۰۰۵ رئیس جمهور فلسطین بوده است. اغراق نیست استدلال کنیم که قدرت و اعتبار عباس آخرین نفس‌های خودرا می‌کشد، بویژه اگر متحدان سنتی اروپایی او نتوانند کمک‌های ضروری جهت نجات وی را گسترش دهند. حقیقت تلخ این‌ست‌که در حال حاضر، اقتدار محمود عباس، رئیس جمهور فلسطین بعنوان یک نهاد سیاسی که دارای کنترل یا اهمیت فراوانی باشد، نه برای خلق فلسطین و نه برای ولی‌نعمت‌ها و حامیان سابق عباس، یعنی دولت‌های اسرائیل و آمریکا، وجود ندارد. بنابراین، زمانی‌که محمود اشتائیه، نخست وزیرتشکیلات خودگردان فلسطین در ۹ ژوئن اعلام داشت (۱) که رهبری فلسطین یک «پیش‌نهاد جایگزین» به طرح صلح خاورمیانه آمریکا، شناخته شده بعنوان «معامله قرن» ارائه داده است، کسی اعتنایی نکرد. ما درباره این «پیش‌نهاد‌ جایگزین» چیز کمی می‌دانیم، علی‌رغم این واقعیت که مرززدایی کشور/دولت فلسطین را در درون مرزهای قبل از ۱۹۶۷ درنظر دارد. ما هم‌چنین می‌دانیم که رهبری فلسطین علاقمند به قبول تبادل زمین …

درحالی‌که اقتصادها از سقوط ناشی از بیماری مُسری ویروس کرونای جدید گیج شده و رنج می‌برند، دولت‌ها تقلا می‌کنند که سیستم سرمایه داری را حفظ و حمایت کنند. اما اگر ما سیستمی را که موجب این فروپاشی شده است دوباره احیاء کنیم، بازهم سقوط خواهد کرد… سرمایه داری اغلب بدنبال سود به حساب نیازها و ارزش‌های اجنماعی ضروری تر است. در این‌راه، سرمایه داری بطور شرم آوری بی‌کفایت است. این بیماری مُسری اکنون این حقیقت را به کشور و برای مردم ثابت نموده است. یک اقتصاد مبنی بر تعاون و همکاری کارگری– جایی‌که کارگران بصورت دمکراتیک تشکیلات اقتصادی را مدیریت می‌کنند، تصمیم می‌گیرند که چه چیزی، چگونه، و از چه جایی تولید کنند و با هر سودی چه کار کنند– می‌توانند و احتمالا نیازها و اهداف اجتماعی (مانند آمادگی مناسب جهت بیماری‌های مُسری) را پیش از سود قرار دهند. کارگران در همه جوامع سرمایه داری در اکثریت هستند؛ منافع آن‌ها منافع این اکثریت است. کارفرماها همواره یک اقلیت کوچک اند؛ «منافع مخصوص» آن‌ها منافع این اقلیت است. سرمایه داری به این اقلیت موقعیت، سود، و …

آن کسانی‌ قهرمانند که مانع بروز بیماری‌ها می‌گردند و ویروس‌ها را شناسایی می‌کنند، اما آن‌هایی‌که امراض و ویروس‌ها را ایجاد می‌کنند واز روی عمد شیوع می‌دهند، بی عاطفه و فاقد خوی انسانی اند… . ویروس‌های دست ساز به منظور جنگ، می‌خواهد برای تخریب اقتصادی باشد، یا مرگ جمعی افراد، کاری واقعا شیطانی‌ست… که این فقط آمریکا نیست که عوامل و ویرویس‌های جنگ بیولوژیکی را توسعه داده و تولید می‌کند، بل‌که بسیاری از کشورهای توسعه یافته در سراسر جهان نیز این‌کار را می‌کنند. اما آمریکا، در این‌مورد مانند هر مورد دیگری در هر منطقه جنگ و کشتار، در خواسته های ضدبشری خود مبنی بر توانایی جهت کشتن کُل جمعیت‌ها از طریق اعمال جنگ بیولوژیکی و شیمیایی تاکنون پیش‌تاز جهان است… ؟ اگر مسئله ای بتواند توده ها را متحد کند، باید باعث شود که بتوانیم باهم علیه دولت‌هایی مقابله نمائیم که در جنگ بیولوژیک و میکروبی، کشتن نژاد خاص، ایجاد ویروس هایی بالقوه با امکان بروز بیماری و مرگ در سراسر جهان مشارکت دارند. گام اول افشای این دولت‌هاست، که باحتمال زیاد دولت آمریکا مجرم ست، …

اگر اعراب و مسلمان‌ها در واقع، جهت مقابله با دسیسه‌های آمریکا و اسرائیل صادق هستند، آن‌ها باید فراتر از این الگوی خاموش سیاست‌های غیرعملی بروند. این به تنهایی کافی نیست که حیله جنگی واشنگتن را رد کرد و اقدامات اسرائیل را محکوم نمود. آن‌ها باید شهامت کافی داشته باشند که بیانیه‌هایشان را به استراژی واقعی، و متحد تبدیل کنند و استراتژی خود را با تمام وسایلی که در اختیار دارند به عمل تبدیل سازند. کشورهای عرب دارای اهرم‌های اقتصادی و سیاسی گسترده ای در واشنگتن و در سراسر جهان هستند. اگر ازاین اهرم‌ها در دفاع از فلسطین و خلق آن استفاده نشود، پس چه ارزشی دارند؟ واشنگتن و تل آویو روی این واقعیت حساب می‌کنند که عصبانیت از «معامله قرن» در میان اعراب و مسلمان‌ها بالاخره ازبین می‌رود، درست به همان‌گونه که پس از آن‌که ترامپ اورشلیم را به عنوان پایتخت اسرائیل برسمیت شناخت، و سفارت کشورش را در ماه مه ۲۰۱۸ به آنجا منتقل کرد. اگر اعراب و مسلمان‌ها دوباره، و برای یک‌بار دیگر فلسطین را ناامید کنند، خلق فلسطین خود را در این …

ایرانی ها اولین و موفق ترین کسانی هستند که از یوغ امپریالیسم آمریکا رهایی یافتند. ایرانی‌ها  شاه، دست نشانده آمریکایی را در سال ۱۹۷۹سرنگون کردند و درآمد حاصل از نفت را بجای  خرید سلاح از مجتمع نظامی و امنیتی آمریکا جهت توسعه ایران بکار گرفتند. همه تبلیغاتی که علیه ایران است، بخشی از تلاش‌ها، و مکمل به تحریم ها، جهت کنترل مجدد ثروت نفت ایران و برای مسدود کردن (راه) ایران بعنوان تأمین کننده (سلاح) ملیشای حزب الله است که مانع اشغال لبنان توسط اسرائیل شده است… وابستگی سرمایه داری آمریکایی به غارت‌گری دلیلی‌ست که واشنگتن بدنبال سرنگونی دولت خلقی ونزوئلاست. چاوز دولتی رفرمیست در ونزوئلا تأسیس نمود، دولتی که توسط مادورو ادامه پیدا کرد. دولت رفرمیست ذخایر نفت ونزوئلا را ملی کرد. بجای این‌که سود حاصل از شرکت‌های نفتی آمریکا به یغما برود، آن‌ها در داخل ونزوئلا ماندند، جائی‌که سطح سوادآموزی را بالا بردند و درصد فقر را پائین آوردند. دلیل حمله آمریکا به ونزوئلا این‌ست که سرمایه داری آمریکا می‌خواهد این منبع درآمدها به آن‌ها برگردد…سرمایه داری آمریکا برای استثمار مجدد روسیه، ایران، …

پروژه آمریکا در نهایت برای بالکانیزه کردن خاورمیانه به کشورهای کوچک‌تر است، چیزی شبیه به آن‌چه که در بالکان (یوگسلاوی) انجام دادند. بطوری‌که، شما یک کشور شیعه عربی، یک کشور سنی، کردستان آزاد، و کشور مقدس اسلامی عربستان سعودی و غیره را دارید…اجازه بدهید بگوئیم که ما درباره جنگ علیه ایران صحبت می‌کنیم، البته، اسرائیل آشکارا هم‌دست اصلی آمریکا و ناتو در آن پروژه هستند. اما اساس دیگری در روابط آمریکا و اسرائیل وجود دارد. درواقع، اسرائیل هم‌چنین اتحادی ناگفته و غیررسمی با فدراسیون روسیه دارد، و ما این تحول را دیده ایم، بطوری‌که ناتانیاهو یک رابطه شخصی با پوتین دارد. من هیچ قضاوتی نمی‌کنم؛ این به سادگی خیلی واقعی است. ما باید درک کنیم که آن‌ها یک رابطه شخصی نزدیک دارند. ما باید هم‌چنین درک کنیم که بسیاری از مقامات ارشد نیروهای مسلح (در اسرائیل) از اتحاد جماهیر شوروی سابق هستند؛ آن‌ها در فدراسیون روسیه خانواده دارند.بنابراین، یک رابطه دوجانبه بین اسرائیل و روسیه وجود دارد که در طول شماری از سال‌ها توسعه یافته است، و این بمعنای این‌ست‌که اگر هرنوع درگیری نظامی مستقیم …

افغانستان، جنگ نیابتی از یادرفته (۱) –  جانیلی ویلینا  – آمادور نویدی مجاهدین نه فقط القاعده را ایجاد کردند، بلکه نمونه ای برای عملیات رژیم چنج آمریکا تنظیم کردند که در سال‌های بعد علیه دولت‌های ضدامپریالیستی لیبی و سوریه بکار گرفته شد… یک نیروی نیابتی «یک ابزار سیاسی مطمئن جهت حفاظت از مقاصد ژئوپولیتیک آمریکا در خارج از کشورست.»… استفاده از جنگ نیابتی به عنوان نوعی از افزار پروژه قدرت، در درجه اول و مهم‌تر از همه، مقرون به صرفه است، زیرا که مزدوران محلی یا گروه های تروریستی مانند القاعده، بجای پرسنل آمریکایی در جاهایی مانند لیبی و سوریه، بار جنگ و تلفات را  بدوش می‌کشند… حمله علیه افغانستان در دوران جنگ سرد بعنوان الگویی جهت پروژه های رژیم چنج برهبری ناتو علیه یوگسلاوی، لیبی، و سوریه مشاهده می‌شود، که نه فقط شامل استفاده از نیروهای نیابتی مورد حمایت آمریکا بود، بلکه هم‌چنین در کمپین های تبلیغاتی تهاجمی علیه کشورهای هدف، بهانه های «بشردوستانه» ارائه شده است…نیروهای ازتجاعی ابزارهای مفیدی در پروژه های ضدکمونیستی و کمپین بی‌ثبات سازی سیا علیه دولت‌های مستقل ملی گرا هستند، …

افغانستان، جنگ نیابتی از یادرفته (۱) نوشته:  جانیلی ویلینا  برگردان: آمادور نویدی اگر درگیری کنونی را جدا از مداخلات آمریکا تلقی کنیم که در سال ۱۹۷۹ علیه دولت مترقی آن‌زمان- حزب دمکراتیک خلق افغانستان شروع شد- اشتباه کرده ایم. افغانستان هم‌واره مانند امروز یک « کشور شکست خورده»، وبی‌نظم نبوده که توسط جنگ سالاران اشغال شده باشد؛ این پدیده حاصل عمل‌کرد رژیم چنج به رهبری آمریکاست… برخلاف عقیده رایج که معتقدست جنگ در افغانستان در سال ۲۰۰۱ شروع شده است، دقیق‌ترست که گفته شود جنگ در سال ۱۹۷۹ آغاز شد. در حقیقت، دلیلی که چرا این کشور در شرایطی است که تا به امروز ادامه دارد،  به تصمیمی برمی‌گردد که دولت کارتر در سال ۱۹۷۹ جهت سرنگونی حزب دمکراتیک خلق افغانستان و بی‌ثباتی افغانستان گرفت… جنگ در افغانستان هرگز درباره حقوق زنان یا دیگر علایق بشردوستانه آمریکا نبوده است… امپریالیسم نتیجه انباشت سرمایه و روند امپراتوری سازی و حفظ آن است، که با جلوگیری از توسعه جهانی و حفظ  توده های جهانی در فقر بوجود می‌آید؛ این آزمون فرمانروایی بین المللی است که توسط منافع …