برپایی تندیس لنین، یک پیروزی برای سوسیالیسم، لنینیسم و ​​لنینیست‌های سراسر جهان است، زیراکه لنین نماد سوسیالیسم است، و سوسیالیسم کلید راه رهایی انسان‌ها ازیوغ وضعیت بحرانی اجتماعی و اقتصادی و سیاسی موجود– یعنی سرمایه داری و برده داری نوین است. بار دگر، برپایی تندیس لنین به عنوان نماد و قهرمان سوسیالیست‌ها یک پیروزی‌ست، زیراکه این امر درست در همان زمانی صورت می‌گیرد که درغرب، بویژه در آمریکا و انگلیس… مردم را مجسمه هایی را بزیر می‌کشند و نابود می‌سازند که نماد سرمایه‌داری و برده داری‌ست. تندیس لنین در آلمان* یورو نیوز برگردان: آمادور نویدی دادگاه آلمان نصب مجسمه لنین، رهبر اتحاد جماهیر شوروی را تأئيد کرد متن با تصاویر را از اینجا دریافت کنید درپی قیل و قال روی این‌که آیا باید به ساخت بنای یادبودی از رهبر اتحاد جماهیر شوروی اجازه داده شود یا خیر، دادگاهی در شهری درغرب آلمان، پاسخ مثبت داد که تندیس ولادیمیر لنین بناء گردد. فرمانداری شهر گلزن کیرشن (۱) تلاش کرده بود که به خواست حزب مارکسیست– لنینیست آلمان (ام ال دی پی)(۲)اجازه ساخت و ساز ندهد، به …

ظاهرا که هیچ محدودیتی برای آمریکا و اسرائیل جهت ارتکاب جنایت و فرار از قانون، بدون عواقب وجود ندارد. آمریکا جنگ اقتصادی ویران‌کننده ای را علیه ایران، و ونزوئلا براه انداخته ، درحالی‌که چین را نیز برای بحران جهانی بهداشت گناه‌کار قلم‌داد می‌کند، اما مایل نیست پاسخ‌گوی دلیل خروج خود از سازمان جهانی بهداشت باشد و کمکی بکند. اسرائیل هم که با گرفتن چراغ سبز از دولت ترامپ در همین حال در صدد است در ماه ژوئیه، بطور غیرقانونی بخش‌های مهمی از کرانه باختری فلسطین را ضمیمه کند، و هیچ‌کسی در اروپا یا جای دیگری حتی علاقه ای ندارد که اقدام به تحریم‌های جدی بکند تا شاید منجر به تعویق این تصمیم شود. … در واقع، دادگاه جنایی بین المللی (آی سی سی) در لاهه (۲)، آن سازمانی است ‌که بویژه جهت برخورد با مشکلات و موضوعاتی هم‌چون جنگ‌های تهاجمی و پاک‌سازی قومی ساخته شده، است، اما بطورخاص توسط هردو، واشنگتن و اورشلیم هدف قرار گرفته تا منکر هرگونه صلاحیت در موقعیت هایی گردد که هرکدام از این کشورها درگیر باشد. نه اسرائیل و نه …

بیماری مُسری ویروس کرونا در حال تغییر شکل ژئوپولیتیک جهانی است. چین به عنوان دشمن جدید موجود معرفی می‌شود، درست یه همان‌گونه ای که اسلام در ۲۰ سال پیش بود، و توسط همان افراد. همان مقاله نویسان روزنامه ها، همان اندیش‌کده ها، همان اخزاب سیاسی و همان آژانس های اطلاعاتی. پس از رساله مشهور هانتینگون که منجر به اتهام علیه مسلمانان شد– یا آنچیزی‌که اغلب آنها اسلام رادیکال می خوانند – اکنون آنها توجه خودشان‌را به سوی خاور دور متمرکز کرده اند… بخاطر داشته باشیم که برخورد تمدن‌های هانتیگون که اخطار می‌دهد «خطوط گُسل بین تمدن‌ها، خطوط نبرد آینده خواهد بود»، تنها مرتبط و دل‌واپس تمدن اسلامی نبود. هانتیگون علاوه بر اسلام، برای «رقیب» دوم هم تذکر داد. چین، برطبق گفته هانتینگون، قدرت‌مندترین تهدید بلند مدت برای غرب است. همه چیز یک شبه تغییرنمی‌کند. احساس می‌کنم که ایران درچشم انداز کاخ سفید باقی می‌ماند، به‌ همین صورت هم دوام رابطه شخصی بین ترامپ و نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل. اما چه بسا که اکنون ما به پایان یک دوره طولانی رسیده باشیم، زمانی‌که «خط گسل»، اسلام …

سقوط زنجیره های عرصه و تقاضا و پویایی جهانی ناشی از کووید ۱۹، نوید الگوهای اقتصادی پیش‌رفته خواهد شد. هیچ‌کسی، در هیچ‌جایی، نمی‌توانست این‌ چیزی را پیش‌بینی کند که در حال حاضر و در طی ففقط چند هفته شاهدش هستیم: سقوط متمرکز زنجیره های عرضه جهانی، خواسته های انبوه و توده ای، مصرف، سرمایه گذاری، صادرات، و پویایی … ما بزودی با سه بحث مهم، بهم پیوسته مواجه خواهیم شد: مدیریت بحران (که در بسیاری موارد مخوف است)؛ تحقیق جهت ایجاد الگوهایی برای آینده؛ و پیکره بندی یا تنظیم مجدد سیستم جهانی. این اولین برخورد با چیزی‌ست که باید به عنوان یک رقابت شناختی با مسئله مرگ یا زندگی دیده ه شود… الگوی اقتصادی جدید باید حول این محورها بگردد: محاسبات هوش مصنوعی؛ تولید و ساخت خودکار؛ انرژی بادی و خورشیدی؛ انتقال داده های جی ۵ محور با سرعت فوق العاده، و نانوتکنولوژی… سناریوهای بانکی و مالی غرب نمی‌توانند تیره تر از این باشند. همان‌گونه که یک تحلیل‌گر انگلیس محور استدلال می‌کند، «این فقط اروپا نیست. احتمال دارد که بانک‌ها باندازه کافی قوی نباشند که …

«قانون حقوق بشر و دمکراسی برای هنگ‌کنگ» منجر به تشویق تداوم افزایش اقدامات خشونت آمیز و متمایل به تروریستی کادرهای «معترض» رادیکال و وابسته به غرب می‌شود. و چنان‌چه بررسی سالیانه وضعیت «حقوق بشر» و «دمکراسی» آن‌جا توسط مقامات آمریکا منجر به باصطلاح پیدا کردن «شواهدی» باشد که هرکدام از دو یا کنترل صادرات آن‌ها نقض شده باشند، با مجازات جمعی (۵) اکثریت جمعیت صلح‌جو و با تهدید به قطع امتیازات تجاری با آمریکا«پاداش» داده می‌شود. بعبارت دیگر، تعداد کمی آشوب‌گر ازنظر آماری می‌توانند کل منطقه خودمختار بیش از ۷ میلیون نفر را به گروگان بگیرند، زیراکه پاسخ های حقوقی مقامات چین به رفتار و کردار غیرقانونی آشوب‌گران می‌تواند منجر به پیامدهای تهدیدآمیز اقتصادی آمریکا علیه کل جمعیت آن‌جا ‌شود… آمریکا از این‌رو بسیارزیاد برروی هنگ‌کنگ متمرکزشده است که نه تنها نقش بالقوه ای بعنوان یک کاتالیزور در آغاز ایجاد یک واکنش زنجیره ای از چالش ها برای حزب کمونیست در جاهای دیگر در کشور دارد، بلکه هم‌چنین جهت انتقام گرفتن از چینی‌ها برای «گول زدن و دبه درآوردن» و «انکار توافق مردانه ای» است …

اگر آمریکا بتواند رژیم چنج را با ساتراپ های نظامی محلی کامل کند، از مداخله نظامی مستقیم خودداری می‌نماید… در حالی‌که آمریکا جهت سرنگونی دولت‌های محبوب و آسیب پذیر اغلب به یک « روش» (کودتاهای نظامی و تهاجم) متوسل می‌شود، اما در مورد کشورهای بزرگ و نیرومندتر متکی به کاربرد استراتژی«چندین روش» است. در مورد اولی، معمولاً فراخوان به ارتش یا اعزام تفنگ‌داران دریایی کافی‌ست که یک دمکراسی انتخاباتی را سرنگون سازد. در مورد دومی، آمریکا به استراتژی چندین پروکسی متکی می‌شود که شامل حمله رعدآسای رسانه ای جمعی، به دمکرات ها برچسب دیکتاتور، افراط‌‌‌گرا، فاسد، تهدیدات امنیتی زدن، وغیره متوسل می‌شود، اما در مورد کشورهای بزرگ و نیرومندتر متکی به کاربرد استراتژی«چندین روش» است. در مورد اولی، معمولاً فراخوان به ارتش یا اعزام تفنگ‌داران دریایی کافی‌ست که یک دمکراسی انتخاباتی را سرنگون سازد. در مورد دومی، آمریکا به استراتژی چندین پروکسی متکی می‌شود که شامل حمله رعدآسای رسانه ای جمعی، به دمکرات ها برچسب دیکتاتور، افراط‌‌‌گرا، فاسد، تهدیدات امنیتی، و غیره میزند… جایی که حمایت مردمی قدرت‌مندی برای یک رژیم دمکراتیک وجود دارد، آمریکا …

امپریالیسم نمودی اصلی از سرمایه داری جهانی آمریکاست. اما نمی‌تواند اهداف و اعمال خود را در هر زمان و هرگونه که مایل است، به پایان برساند. تغییرات جهانی و رژیم ها در همبستگی نیروها می‌تواند موفقیت امپریالیستی را خنثی و به تأخیر بیندازد. کودتاها را می‌توان به شکست کشاند و آن‌ها را به اصلاحات رادیکال تغییر داد. بلندپروازی های امپریالیستی را می‌توان با سیاست‌های اقتصادی موفقیت آمیز و متحدان استراتژیک  تلافی کرد و پاسخ داد… آمریکا سابقه طولانی مداخله در ونزوئلا و در درجه اول جهت کسب کنترل ثروت نفت این کشور دارد… شرایط اهداف خارجی به نفع تحقق امیال امپریالیستی واشنگتن جهت سُلطه است. موقعیت قدرت الیگارشی داخلی پویایی جهت مداخله، سُلطه سیاسی و کنترل بر صنعت نفت را تقویت کرد. کاهش درآمدهای نفتی ونزوئلا، بسیج پایگاه نخبگان انتخاباتی و خراب‌کاری سیستماتیک در تولید و توزیع اثر چندگانه ای برجای گذاشت… واشنگتن تحریم‌های اقتصادی را تشدید کرد که هواداران کم درآمد چاوزیستایی را گرسنگی دهد، و در حالی‌که یک کودتای نظامی خونین را  طراحی می‌کرد، دست نشاندگان اروپایی و لاتین آمریکایی خودش را بسیج …

استراتژیست‌های نظامی که تحت تأثیر «اهداف توسعه طلبانه» اسرائیل قرار دارند، هزینه های اقتصادی و سیاسی «دنیای واقعی» مردم و کشور آمریکا را نادیده گرفته اند. اعتبارات علمی و حرفه ای، وفاداری قبیله ای و قوم وخویش پرستی، هرکدام به حامیان اول اسرائیل کمک می‌کند که پیش‌برد موقعیت‌های تصمیم گیری استراتژیک و پُست‌های مشاوره نخبگان در پنتاگون، وزارت امورخارجه، وزارت خزانه داری و کاخ سفید تأمین شود. سیاست‌های آنها منجر به جنگ بی پایان تریلیون دلاری در افغانستان؛ جنگ‌های شکست خورده در لیبی، عراق و سوریه؛ و تحریم‌های اقتصادی پرهزینه علیه ایران شده است. برنده اصلی اسرائیل است که با مخالفت سیاسی و نظامی کم‌تری مواجه شده است؛ هزینه اش از نظر تلفات انسانی و مالی صفر بوده؛ و به سرزمین‌های قابل توجهی دست‌رسی پیدا کرده است… آمریکا به عنوان ابزار قدرت دیگری (اسرائیل) عمل کرده است. علاوه براین، حامیان اول اسرائیل،  نه هرگز موظف به انتقاد از خود شده اند، و نه شکست‌های خود را قبول کرده، و استراتژی های مصیبت بار خود را اصلاح نموده اند. امتناع آن‌ها  در به عهده گرفتن مسئولیت‌های …

پوپولیسم، در معنای اصلی خود به جنبش‌های توده ای متشکل از کارگران استثمار شده گفته می‌شد.جنبش‌های مردمی با بانک‌داران الیگارشی و اشخاص بانفوذ رسانه ای مبارزه می‌کردند…ملی گرایی و پوپولیسم موتورهای دوقلوی استقلال و عدالت اجتماعی بودند.ملی گرایی برمبنای پایان دادن به سلطه امپریالیستی و دوباره بدست گرفتن ارزش‌های فرهنگی ملی، رها از تحمیلات استعماری بود. در قرن ۲۱ با صعود و پیش‌رفت رژیم‌های پسااستعماری، قدرت‌های امپریالیستی غربی به دنبال بدنام و بی اعتبار کردن جنبش‌ها و احزابی بودند که مشروعیت آن‌ها را زیر سئوال برده بودند…ملی گرایی هایی که مخالف جنگ های امپریالیستی هستند، به عنوان دشمنان مستبد امنیت غربی، جهانی سازی و ارزش‌های دمکراتیک تحقیر می‌شوند…قدرت‌های غربی ناامید از در نیاز جهت یک دفاع ایدئولوژیک در نهان برای حمایت از الیگارش‌های اقتصادی دشمنان جدیدی با برچسب «پوپولیست»جعل کرده اند.نخبگان غربی جهت تضعیف ضدامپریالیست‌ها، آن‌ها را به راست‌گراهای افراطی ملی گره می‌زنند.ایدئولوگ‌های امپریالیسم غربی دارای ابزارهای تبلیغاتی دیگری هستند.ستیزه جویان مستقل ملی با «تروریست ها» برابر می‌شوند…آمریکا و اتحادیه اروپا مفاهیم مترقی مانند پوپولیست را تغییر می‌دهند و معانی واقعی آن‌ها را در جنبش‌ها، …