نوشته آنالیسا نهر
آمریكا ۲۱

با وجود آنکه بومیان سرخپوست تقریباً نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و بیشتر  از بقیه ساکنان بولیوی در معرض ابتلا به بیماری همه گیر می‌باشند از سوی دولت موقت (کودتا چی آمریکایی که به شکل غیر قانونی و با حمایت ارتش و آمریکا به قدرت رسیده است- مترجم) در بحران کرونا به طور کامل به فراموشی سپرده شده اند.
بسیاری از سازمان ها و نمایندگی های مردمی رسماً اعتراض خود را به این رفتار غیر مسئولانه دولت موقت (کودتا- مترجم) در بولیوی ابراز کرده و خواستار تجدیدنظر در این تصمیم شده‌اند.
هکتور تمو ، رهبر گروه قومی موژئوس در ناحیه بنی در شمال بولیوی می‌گوید: «آنها ما را به طور کامل به فراموشی سپرده اند، ما فراموش شده ایم. این در حالی است که ما بیش از بقیه اقشار و طبقات جامعه در معرض خطر بیماری ویروسی کرونا قرار داریم» وی در نامه ای خطاب به رئیس جمهور موقت (کودتا – مترجم) خواستار به کار گرفتن تدابیر لازم برای بومیان شد.

هیات مدیره منطقه حفاظت شده بومیان (Isiboro-Secure Tipnis) در منطقه زندگی بومیان در حاشیه منطقه آمازون ، نیز مطالبات خود را به دولت ابلاغ کرده‌اند.
مهمترین مشکل تامین مواد غذایی به ویژه برای زنان باردار و کودکان خردسال و تهیه دارو و تجهیزات پزشکی است. شورای مردم بومی شهر لاپاز با توجه به وضعیت نامناسب فعلی در شهر لاپاز و منطقه آلت پیلانو در این مناطق وضعیت اضطراری اعلام کرد.
تشکل های غیردولتی در بولیوی عدم تصمیم گیری و تحرک دولت این کشور را به خاطر بی توجهی به وضعیت بومیان را محکوم کردند.
اطلاعیه های وزارت بهداشت تنها به زبان اسپانیایی منتشر شده است و نه به زبان بومی و محلی سرخپوستان بولیوی.

با این حال شیوع این بیماری پاندمی ویروسی، نه تنها تهدید مستقیمی برای ساکنان بومی بولیوی می باشد بلکه در دراز مدت هم زندگی میتواند زندگی و محیط زیست آنان را تهدید کند، چرا که شیوع این پاندمی می‌تواند به تهاجم وسیع تر به اقتصاد و منابع طبیعی بومیان منجر شود.
رئیس جمهور پیشین (قانونی و منتخب – مترجم) اوو مورالس از عملکرد دولت انتقاد کرد. مورالس در شبکه اجتماعی توییتر اظهار داشت: «بولیوی از دو بیماری رنج می برد: ویروس کرونا و دیکتاتوری.» «هر دو مردم بولیوی را می کشند: ویروس بدن را آلوده می کند و دیکتاتوری برادران و خواهرانم را از گرسنگی می کشد.»
مورالس از سیاست کنترل شدید ونظامی‌گری گسترده دولت موقت(کودتا- مترجم) انتقاد کرده و می گوید: « ویروس و گرسنگی را نمی‌توان به زندان انداخت، دولت موقت با به کار گرفتن شیوه سرکوب پلیسی مسیری کاملا اشتباه را در پیش گرفته است. اجرای قرنطینه مهم است، همانطور که تامین مواد غذایی و سلامت مردم بولیوی هم از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.»

اخیراً دولت موقت بولیوی برای اجرای اهداف بیش از نیروی نظامی ارتش استفاده کرده است.

ترجمه آزاد مهری شیبانی

کرونا و بومیان فراموش شده در بولیوی