مسّاحیِ جغرافیای سیاست (ترسیم خطوط) پویان صادقی دریافت متن در فورم پی دی اف کافی‌ست یک گام بیش‌تر در همان مسیر برداشته شود تا حقیقت به خطا بدل گردد. (لنین، بیماری کودکیِ چپ‌روی در کمونیسم) پیش‌درآمد ماندن در تاریک‌خانه‌ی وهم‌ها و یلاندن واقعیت بر تخت متدولوژی راست‌گرایانه و از این قرارْ باری به هر جهت بودن و به هر بادی چرخیدن، داستان چپِ ایران است که از همان اَوانِ تثبیت جمهوری اسلامی، آن‌چنان اصرار بر پیش‌داده‌های تصوّرین و انگاره‌های خیالین خود کرده است که کارش به آن‌جا رسیده که کاسه‌ی گدایی بر دست، دیگر ره‌گذری نمانده که التماسش نکرده باشد.‌ زار و نزار، لابه و اِنابه به هر کس‌وناکسی می‌برند و هربار توسری‎خورده‌تر و وامانده‌تر، حیرانِ کوچه‌پس‌کوچه‌های پر زِ گنداب و پلشتیِ رئال‌پلیتیک بورژوایی می‌شوند و هربار باز از تکوتا نافتاده، شال و کلاه کرده و باز راه افتاده و همان خیال را در رختی نو دوره می‎گردانند، تا، از قضا، باشد که یک گوشه‌ی نمد تحولات، جایی هم به آن‌ها برسد. هم‌چون لخته‌هایی در اتحادها و ائتلاف‌هایی، به مقتضای شرایط، با یک‌دیگر وارد شده …