نوشته: عباس فرد این نوشته (که زمانی عنوان درس‌نامه داشت) ضمن این‌که دنباله‌ی منطقی، معقول و دیالکتیکی پنج نوشته‌ی منتشر شده در سایت رفقاقت کارگری در رابطه با ماتریالیسم دیالکتیک است[1]، درعین‌حال نوشته‌ای قدیمی است که بررسی و نقد آن یکی از مهم‌ترین وظایف بسترسازانه و تدارکاتی در راستای تشکل طبقه‌ی کارگر، ایجاد حزب پرولتاریایی و انقلاب اجتماعی است. منهای بسط و تبیینِ آموزشی، در مختصات کنونی این بررسی و نقد از من ساخته نیست؛ بنابراین، یکی از وظایف همه‌ی آن افراد و محافلی که خودرا تدارکاتی و خلاف جریان تعریف می‌کنند، این است‌که در این زمینه نیز گامی نقادانه بردارند و در «این گوی و این میدان» هم مُهر خودرا به‌زندگی خویش و دیگران بکوبند! شاید حاصل این نقد و بررسیِ مفروض این باشد که طرح این‌گونه مقولات و این نوشته‌ها و این‌درس‌نامه‌ها نیز نشانه‌ی «تقدس‌زدایی از مارکسیسم» و «ندامت در مقابل چپ ترانس‌آتلانتیکی» است. در این‌صورت، به‌اعتبار شیوه‌ی مارکس و مارکسیست‌های انقلابی منتظر نقد و بررسی مشروح آن‌ها، به‌جای احکام پیش پا افتاده‌ای می‌مانیم که تنها و «منحصراً» به‌قصد سرکوبْ ذخیره شده‌اند تا …

مسائل مربوط به اصول در سیاست بورژوازی لیبرال و رفرمیسم ولادیمیر ایلیچ لنین سالازکین میلیونر در یک سخنرانی در نمایشگاه نیژنی – نووگورود، از طرف تجار سراسر روسیه، درخواستی را برای اصلاحات وسیع سیاسی مطرح کرد. در گردهم آیی سه هزار فلزکار در سن پترزبورگ، رفرمیستها با کسب فقط 150 رأی برای نامزدهای معرفی شده توسط شان جهت عضویت در نهاد اجرایی، متحمل شکستی قاطع شدند.[1] این دو حقیقت، که صریح و ساده همسنجی می طلبند، حتی مردم کاملا فاقد اصول را ناگزير مي نمايند که اصول مربوط به سیاست امروزین روسیه را مورد سؤال قرار دهند. توده­هایی از مردم تمام طبقات روسیه به سیاست علاقمندند، ولی تعداد کمی از آنها متوجه اهمیت اصول تئوریک مؤثر در نحوۀ نمایش دادن مسائل سیاسی می باشند. شمار کمی متوجه اهمیت احزاب سیاسی هستند که همواره پاسخهایی حساب شده، دقیق و به نحوی مناسب تنظیم شده به این مسائل می دهند. وقتی احزاب با طبقات معینی مرتبط هستند، چنین پاسخهایی بر اساس کار در میان توده­ها داده می شوند و سالها انجام چنین کاری در میان توده­ها نیز …

ولادیمیر ایلیچ اولیانف لنین برای داونلوود نسخه پی دی اف اینجا را کلیک کنید روسیه، تا آنجایی که به مسئله ملیتهای او مربوط می باشد، کشوری است آمیخته. سیاست حکومت که همانا سیاست ملاکین می باشد که از طرف بورژوازی حمایت می شود، با ناسیونالیسم صد سیاه[1] اشباع شده است. این سیاست بر ضد اکثریت خلقهای روسیه که اکثریت جمعیت آن را تشکیل می دهند، هدایت می شود. و در کنار این، ما با ناسیونالیسم بورژوائی ملل دیگری (لهستانی، یهودی، اوکراینی، گرجی و غیره) روبرو هستیم که سر از خواب برداشته و تلاش می کند تا به وسیله مبارزه ای ملی یا مبارزه برای فرهنگ ملی، طبقه کارگر را از وظایف پر اهمیت جهانی اش منحرف سازد. تمام کارگران آگاه باید با وضوح تمام، مسئله ملی را مورد بررسی قرار داده و در جهت حل آن بکوشند. هنگامی که بورژوازی متفقاً با مردم و همه زحمتکشان، بخاطر آزادی مبارزه می کرد، از استقلال کامل و حقوق مساوی برای ملتها نیز پشتیبانی می نمود. کشورهای پیشرفته ای مانند سوئیس، بلژیک، نروژ و دیگران مثالی هستند از …

ولادیمیر ایلیچ اولیانف ـ لنین برای داونلوود نسخه پی دی اف اینجا را کلیک کنید ترجمه رضا – ف نشر مبارز تبریز زمستان 1358 چگونه بورژوازی از مرتدان استفاده می کند ایستگاههای رادیوئی ما پیام هایی از کارنارون (بریتانیا)، پاریس و دیگر مراکز اروپائی دریافت می کنند. امروزه پاریس مبدل به مرکز اتحاد امپریالیستی جهان شده و از اینرو پیام های رادیوئی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چند روز پیش، در سیزدهم سپتامبر، ایستگاه رادیوئی دولتی این مرکز امپریالیسم جهانی خبر انتشار یک کتاب جدید ضد بلشویکی تألیف کارل کائوتسکی[1]، مرتد مشهور و رهبر انترناسیونال دوم را پخش کرد. میلیونرها و مولتی میلیونرها هیچ وقت ایستگاه رادیوئی دولتی خودشان را بخاطر هیچ و پوچ مورد استفاده قرار نمی دهند. آنها لازم دانستند که جنگ صلیبی تازه کائوتسکی را تبلیغ کنند. این آقایان مجبور هستند که برای جلوگیری از موج رو به رشد بلشویسم، به هر چیزی چنگ بزنند – حتی به یک کاه ناچیز، حتی به کتاب کائوتسکی. ما تشکرات صمیمانه خودمان را بخاطر کمک میلیونرهای فرانسوی به ما در امر تبلیغات شکوهمند …

ولادیمیر ایلیچ الیانف – لنین ناآرامی کارگری بار دیگر موضوع مباحثات شدید و گسترده­ای شده است. محافل حاکم به جدی ترین شکل نگران هستند. این امر از این واقعیت آشکار می شود که ضروری به نظر رسیده حتی نوویه ورمیا[1]، آن روزنامۀ فریب دهندۀ وفادار که همواره تملق مقامات را می گوید، به دلیل مقاله­ای که در شمارۀ 9051 مورخ 11 مه آن با عنوان «بررسی ناآرامی کارگری» درج شده، با تعلیق انتشار آن به مدت یک هفته، تنبیه شود. البته، این مجازات به دلیل محتویات مقاله، که مملو از گرم ترین قدردانی از دولت و ابراز صادقانه ترین نگرانی نسبت به مصالح آن است، اعمال نشده. چیزی که خطرناک تلقی شده تنها بحث دربارۀ حوادثی که باعث «آشفتگی جامعه» می شوند، تنها اشاره به گستردگی و اهمیت آنها، بوده است. ما در زیر قسمتهایی از یک بخشنامۀ محرمانه (که آن نیز مورخ 11 مه است)[2] را می آوریم که فرمان می دهد مقالاتی که به اغتشاشات در کارخانجات و برخورد کارگران با کارفرمایان می پردازند فقط با اجازۀ ادارۀ پلیس منتشر شوند، امری که …