لنین دربارۀ حکومت موقت انقلابی دو بخش این کتاب تحت عنوانهای «اشارۀ پلخانف به تاریخ» و «فقط از پایین؟ یا هم از بالا و هم از پایین؟» ترجمۀ دو مبحث از مقاله‌ای هستند که لنین به نام «دربارۀ حکومت موقت انقلابی» در سال 1905 به رشتۀ تحریر درآورد. این مقاله نخستین بار در شمارۀ سوم نشریۀ «پرولتاری» منتشر گردید. لنین در این دو نوشتۀ خود ضمن بهره گیری از تجارب تاریخی مبارزات طبقاتی در آلمان و اسپانیا – که توسط مارکس و انگلس قبلا جمع بندی شده بودند – مواضع آنارشیستی منشویکها را دربارۀ انقلاب دمکراتیک افشا می کند و چگونگی برخورد اصولی پرولتاریا را به حکومت انقلابی موقت از طریق استقرار «دیکتاتوری دمکراتیک پرولتاریا و دهقانان» تشریح می نماید. با پوزش از لغزشهای احتمالی، یادآوری می نماید که ترجمۀ حاضر بر اساس نسخۀ انگلیسی کلیات آثار لنین تدوین گردیده است. اشارۀ پلخانف به تاریخ سومین کنگرۀ حزب دربارۀ مسئلۀ دولت موقت انقلابی قطعنامه‌ای تصویب نمود. این قطعنامه موضعی را که ما در وپریود نوشته‌ایم بیان می دارد. حالا پیشنهاد ما این است که کلیۀ …

ولادیمیر ایلیچ لنین یک طبقۀ انقلابی در جریان یک جنگ ارتجاعی نمی تواند خواستار چیزی جز شکست دولتش باشد. این بدیهی است و تنها پیروان آگاه متعصب یا درماندۀ سوسیال شووینیستها آنرا انکار می کنند. برای نمونه، سمکوفسکی از کمیتۀ سازماندهی (شمارۀ 2 ایزوستیا) در زمرۀ اولی ها و تروتسکی و بوکوید[1] و کائوتسکی در آلمان در زمرۀ دومی ها هستند. تروتسکی می نویسد خواستار شکست روسیه بودن «امتیاز دادن ناخواسته و ناموجه به اسلوب سیاسی سوسیال میهن پرستی است که مبارزۀ انقلابی علیه جنگ و شرایط پدیدآورندۀ آنرا با گرایشی – که در اوضاع فعلی خودسرانه است – به سوی شر کوچک تر جایگزین می کند.» (ناشه اسلوو، شمارۀ 105) این نمونه­ای از عبارت پردازی پرطمطراقی است که تروتسکی همیشه با آن فرصت طلبی را توجیه می کند. یک «مبارزۀ انقلابی علیه جنگ» فقط فریادی پوچ و بی معنی است، چیزی که قهرمانان بین الملل دوم در آن مهارت دارند، مگر اینکه به معنی اقدام انقلابی علیه دولت خودی حتی در زمان جنگ باشد. فقط باید کمی فکر کرد تا اینرا فهمید. اقدام انقلابی …

ولادیمیر ایلیچ لنین ما در روسیه مدام مرتکب این اشتباه می شویم که دربارۀ شعارها یا تاکتیکهای یک حزب یا گروه خاص و گرایش عمومی آن، از روی مقاصد و انگیزه­هایی که خود آن گروه ادعا می کند، قضاوت می کنیم. چنین قضاوتی بی ارزش است. همانطور که مدتها پیش گفته شده، راه جهنم با نیات خوب فرش شده است. چیزی که عاقبت و اهمیت شعارها، تاکتیکها یا بطور کلی گرایش یک حزب یا گروه خاص را تعیین می کند، نه مقاصد، انگیزه­ها یا کلمات بلکه موقعیت عینی، که مستقل از آنهاست، می باشد. بگذارید از این دیدگاه به تحلیل مهمترین مسائل جنبش جاری طبقه کارگر بپردازیم. حتی مطابق تخمینهای روزنامه­های بورژوایی رچ و روسکویه اسلوو، که همواره در چنین قضایایی ارقامی کاهش داده شده ارائه می دهند، بیش از 62000 کارگر در اعتصاب سن پترزبورگ در 3-1 ژوئیه شرکت کردند. بنابراین، ما با این حقیقت مواجه هستیم که یک توده بیش از 60000 نفره دست به عمل زده است. همانطور که می دانیم، اعتراض برعلیه فشار وارده بر مطبوعات طبقۀ کارگر، توقیف روزانۀ روزنامه­ها …

ولادیمیر ایلیچ اولیانف لنین برای داونلوود نسخه پی دی اف اینجا را کلیک کنید روسیه، تا آنجایی که به مسئله ملیتهای او مربوط می باشد، کشوری است آمیخته. سیاست حکومت که همانا سیاست ملاکین می باشد که از طرف بورژوازی حمایت می شود، با ناسیونالیسم صد سیاه[1] اشباع شده است. این سیاست بر ضد اکثریت خلقهای روسیه که اکثریت جمعیت آن را تشکیل می دهند، هدایت می شود. و در کنار این، ما با ناسیونالیسم بورژوائی ملل دیگری (لهستانی، یهودی، اوکراینی، گرجی و غیره) روبرو هستیم که سر از خواب برداشته و تلاش می کند تا به وسیله مبارزه ای ملی یا مبارزه برای فرهنگ ملی، طبقه کارگر را از وظایف پر اهمیت جهانی اش منحرف سازد. تمام کارگران آگاه باید با وضوح تمام، مسئله ملی را مورد بررسی قرار داده و در جهت حل آن بکوشند. هنگامی که بورژوازی متفقاً با مردم و همه زحمتکشان، بخاطر آزادی مبارزه می کرد، از استقلال کامل و حقوق مساوی برای ملتها نیز پشتیبانی می نمود. کشورهای پیشرفته ای مانند سوئیس، بلژیک، نروژ و دیگران مثالی هستند از …