نیروهای امپریالیستی رهبران موجود را سرنگون کرد و طرف‌داران آنها را بقتل رساند. آن‌ها حمله کردند و ثروت های باستانی  کشورهای هدف را به یغما بردند. اما مقاومت با استخدام هزاران داوطلب ریشه کن شده که به عنوان بمب‌های انسانی عمل می‌کردند، دنبال شد، موشک‌ها و پهپادها را به چالش کشیدند… . پیش‌رفت‌های موقت امپریالیستی تنها در خدمت فراهم آمدن امکان به نیروهای مقاومت جهت بازسازی و ضدحمله عمل می‌کند. آن‌ها تسلیم شدن را نوعی خیانت به شیوه زندگی سنتی خود در نظر می‌گیرند، که به معنای اطاعت و تسلیم به پوتین های نیروهای اشغال‌گر غربی و مقامات فاسد آن‌هاست… آن‌هایی که قدرت متجمع نظامی و صنعتی را موعظه می‌کنند، از جنگ‌های شکست خورده درس نگرفته اند- سلاح می‌سازند، می‌فروشند و سود می‌برند، اما فاقد توده انسانی‌ست که سلاح کم‌تری دارد، ولی دارای اعتقاد بزرگتری‌ست که توانایی خود را در شکست دادن ارتش‌های امپریالیستی نشان داده است. پرچم آمریکا در واشنگتن در اهتزاز است، اما در دفاتر سفارت‌خانه های کابل، تریپولی، دمشق و در دیگر میدان‌های جنگ های شکست خورده، پرچم های آمریکا باز نشده …

میلیتاریزه کردن راه‌های دریایی مهم و بزرگ، از اهداف استراتژیک واشنگتن است. این راه‌های دریایی استراتژیک (دریای)مدیترانه را از طریق کانال سوئز، دریای سرخ و خلیج عدن به جنوب آسیا و خاور دور، متصل می‌کند.این مسیری مهم و عمده برای تانکرهای نفتی است.سهم بزرگی از صادرات صنعتی چین به اروپای غربی از طریق این آبراه استراتژیک منتقل می‌شود.تجارت دریایی از شرق و جنوب آفریقا به اروپای غربی نیز در مجاورت سوکوترا(اسکواترا)، از طریق خلیج عدن و دریای سرخ عبور و مرور می‌کند.(به نقشه پائین نگاه کنید).یک پایگاه نظامی در سوکوترا می‌تواند جهت نظارت بر حرکت کشتی های باربری بزرگ ازجمله کشتی‌های جنگی به داخل و خارج شدن از خلیج عدن مورد استفاده قرار گیرد. «اقیانوس[هند]یک مسیر بزرگ آبی است که خاورمیانه، شرق آسیا و آفریقا را به اروپا و آمریکا متصل می‌کند.این اقیانوس چهار دسترسی حیاتی به راه‌های دریایی دارد که تجارت دریایی بین المللی را آسان می‌کند.این چهار مسیر عبارت اند از کانال سوئز در مصر، باب المندب (مرز جیبوتی و یمن)، تنگه هرمز (مرز ایران و عمان)، و تنگه مالاکا (مرز اندونزی و …

ماهیت آن مأموریت‌های پنهانی اسرائیل این بود که: «اگر کسی می آید که شما را بکُشد، جلوتر برخیز و او را بکُشید» (نصیحت دوستانه تلمود یهودی باستانی- بکش تا کشته نشوی – م). افسران ارتشی ادعا می‌کنند که چنین مأموریت‌هایی به اجتناب از درگیرشدن درجنگ‌های «پرهزینه» کمک می‌کنند. آن‌ها استدلال می‌کنند که اگر در خمیردندان فردی سم ترکیب شود، آن فرد در ظرف یک ماه می‌میرد. برگمن – خبرنگار اطلاعاتی روزنامه «ییدیوت آهارونوت- در کتاب خود اشاره می‌کند که موساد یک دانش‌مند هسته ای ایرانی را با استفاده از این روش به قتل رساند. یک افسر ارتش اسرائیل اذعان کرده است که پس از دریافت اطلاعات که تهران برنامه های هسته ای پنهانی انجام می‌دهد، حداقل ۱۲ دانش‌مند ایرانی را از طریق روش‌های مختلف کشته است. وی بیش‌تر آشکار ساخت که موساد یک دانش‌مند هسته ای ایرانی را از طریق نگه‌داری مواد منفجره در تایر یدک ماشینش، او را ترور کرده است. آژانس اطلاعاتی اسرائیل یک دانش‌مند دیگر هسته ای ایرانی را از طریق یک پهپاد خانگی با پرتاب بمب بر روی ماشینش، او را …

تجربه تاریخی پوپولیسم، در تئوری و در عمل، هیچ ربطی با آن‌چه که «ضدپوپولیست‌های» امروزی در رسانه‌ها «پوپولیسم» می‌خوانند، نداشته و ندارد. در واقع، ضدپوپولیسم کنونی هنوز هم ادامه ضدکمونیسم، سلاح سیاسی جهت خلع سلاح طبقه کارگر و جنبش‌های مردمی است، و منافع طبقاتی طبقه حاکم را به پیش می‌برد. هر دو« ضدها»( ضدکمونیسم و ضدپوپولیسم) توسط ایدئولوگ‌های طبقه حاکم رهبری می‌شوند که به دنبال پنهان کردن سرشت واقعی دستور‌کار وعمل امتیازداری «حامی سرمایه داری» خودشان است. برای نخبگان که از صندوق‌های رأی دفاع کنند، ارائه برنامه «حامی سرمایه داری»، حامی نابرابری، حامی فرار مالیاتی و حامی یارانه های دولتی سخت‌ترست تا این‌که ادعای «ضدپوپولیست» بنمایند. «ضدپوپولیسم» فرمول ساده طبقه حاکم جهت مخفی کردن دستورکار واقعی آن‌هاست، که  شامل حامی نظامی‌گری، حامی امپریالیست (جهانی سازی)، حامی «شورشیان»(برای مثال، مزدوران تروریستی که جهت تغییر رژیم کار می‌کنند)، حامی بحران سازان و حامی  کلاه‌بردان مالی است. سرچشمه های اقتصادی «ضدپوپولیسم» ریشه در بحران‌های عمیق و تکراری سرمایه داری دارد که نیازمند منحرف کردن و بی اعتبار ساختن نارضایتی توده ای و دیوسازی از طبقات مردمی در مبارزه …

نوشتن لیست دشمنان آسان است، اما سیاست‌های مؤثر جهت مقابله با رقبایی که دارای اقتصادهای پویا و آمادگی های نظامی قدرت‌مند هستند، دشوارست… دشمنی آمریکا نسبت به دشمنان با اولویت بالا(درجه یک) از طریق تحریم های اقتصادی، محاصره نظامی، تحریکات و جنگ‌های تبلیغاتی شدید نسبت به جمهوری دمکراتیک خلق کره، روسیه، ونزوئلا، ایران و سوریه بیان می‌شود… تحریم‌ها، یا جنگ‌های اقتصادی شکست خورده اند و نتوانسته اند که دشمنان را در جمهوری دمکراتیک خلق کره، روسیه، کوبا و ایران رام کنند. «لیست دشمنان» برای آمریکا به قیمت از دست دادن اعتبار، پول و بازارها – یک ترازنامه بسیار ویژه، هزینه برداشته است… مطالعه ی مختصر «لیست دشمنان» واشنگتن، آشکار می‌سازد که حتی در میان کشورهای آسیب پذیر شانس محدودی از موفقیت وجود دارد. روشن است، که در این استنتاج از شکل قدرت جهانی، پول و بازارهای آمریکا، معادله قدرت را  تغییر نخواهد داد. متحدان آمریکا، مانند عربستان سعودی، مقادیر هنگفتی از پول صرف حمله به کشور ویران شده می‌کنند، اما آن‌ها  در حالی‌‌که در جنگ‌ها شکست می‌خورند، بازارها را نابود می‌سازند. دشمنان قدرت‌مند، مانند چین، …

روسیه، چین و ایران در سال‌های اخیر از کاهش قدرت نظامی و اقتصادی آمریکا منافع عظیمی برده اند، و با بی اعتمادی عمومی از توانایی‌های سیاسی و دیپلوماتیک، هر دو با اوباما و اکنون با ترامپ بیش‌تر  پیش‌رفت کرده اند.  در دو مقاله قبلی نشان دادیم که مسکو، پکن و تهران، حتی در صورتی‌که آن‌ها موقعیت گوناگونی دارند، اما در منافع مشابهی سهیم‌ند و جهت هم‌آهنگ کردن استراتژی نظامی، اقتصادی و دیپلوماتیک با یک‌دیگر هم‌کاری می‌کنند. موفقیت سه گانه اورواسیایی مبنی بر اصل ضروری تغییر دشمنان به بازی‌گران بی‌طرف، و بازیگران بی‌طرف به متحدان و بهبود روابط بیش‌تر با کشورهای متحد است. به منظور تحقق این پروژه، با توجه  به کشور و مفاد منطقه ای، تلاش‌های اقتصادی، نظامی و دیپلوماتیک گوناگونی بکار گرفته شده است. انعطاف پذیری نشان داده شده توسط مسکو و پکن در مذاکرات معاملات تاریخی نه در بخش انرژی، بلکه در حوزه نظامی و هم‌چنین در آموزش و پرورش و کاهش فقر انجام گرفته است، هم‌آن‌گونه که در آفریقا مشاهده شده است. عربستان سعودی، ترکیه و سوریه سه کشوری هستند که، چنان‌چه …

تا چند دهه قبل، هر ایده ای که  می‌خواست از پترودلار دور شود، به عنوان تهدیدی مستقیم علیه هژمونی جهانی آمریکا بود، و به یک پاسخ نظامی نیاز داشت … در سال‌های اخیر، برای بسیاری از کشورهای مخالف واشنگتن روشن شده است که تنها راه لازم جهت مهار امپراتوری در حال سقوط آمریکا، حذف تدریجی دلار (از سبد ارزی) ست. این در خدمت محدود کردن توانایی واشنگتن جهت هزینه های نظامی با ایجاد ابزارهای جای‌گزین درعرصه های مالی و اقتصادی است که برتری واشنگتن را حذف می‌کند. این در استراتژی روسیه – چین – ایران ضرورت دارد که اوراسیا را متحد کنند و بدین وسیله آمریکا را غیرضروری سازند. دلارزدایی برای پکن، مسکو و تهران به یک اولویت استراتژیک تبدیل گشته است. حذف ظرفیت نامحدود هزینه کردن فید و اقتصاد آمریکا به معنای محدود کردن بسط امپریالیستی آمریکا و تضعیف بی ثباتی جهانی است. بدون قدرت نظامی معمولی آمریکا جهت تقویت و تحمیل استفاده از دلار آمریکایی، چین، روسیه و ایران مسیر را برای تغییرات مهم در نظم جهانی آماده کرده اند… بزرگ‌ترین تغییر در …

این نزاع و بی عزمی بر روی این که چه کسی بر امپراتوری حکومت می‌کند به قدرت‌های منطقه ای اجازه می‌دهد که ادعاهای منطقه ای متضاد خود را مطرح کنند. اتحادیه اروپا، ژاپن، عربستان سعودی و اسرائیل با روسیه، ایران و چین روبرو خواهند شد. هیچ‌کسی منتظر آمریکا نمی‌ماند تا تصمیم بگیرد که کدام مرکز قدرت باید حکومت کند… از جنبه مثبت، بر اثر هرج‌ و مرج داخلی و تقسیمات نهادی، برای لحظه ای از افزایش تهدید جنگ‌های بیش‌تر در خارج از کشور کاسته می‌شود. جهان به علامت آسایش نفس راحتی می‌کشد. اما نه جهان بازارهای سهام: دلار سقوط می‌کند و سفته‌بازان ورشکست می‌شوند. تفرقه، تردید و جنگ داخلی در مراکز قدرت امپریالیستی نوشته: جیمز پتراس برگردان: آمادور نویدی مراکز امپریالیستی: تقسیمات، بی تصمیمی و جنگ داخلی مقدمه: یکی از مهم‌ترین پی آمدهای ریاست جمهوری ترامپ، افشاگری‌هایی هستند که بغرنجی نیروهای رقیب، و روابط درگیر در حفظ و گسترش قدرت جهانی آمریکا ( ًامپراتوری ً) را توصیف می‌کند مراجع رایج به ًامپراتوریً نمی‌توانند خط اتصال و درگیری میان نهادهای درگیر در جنبه های مختلف قدرت …

طراحان استراتژیک آمریکا بر روی یک سیاست دوجانبه، ترکیب و آمیزه ای از حربه‌های نظامی و ایدئولوژیک تکیه می‌کنند… استراتژی سیاسی و ایدئولوژیک آمریکا شامل رخنه در و سازمان‌دهی نیروی‌های داخلی جهت بی ثباتی و تضعیف امنیت داخلی، توان دفاعی و متحدان خارج از کشور ایران‌ست… استراتژیست‌های امپریالیستی واشنگتن به این نتیجه رسیده اند که آن‌ها نمی‌توانند کشورهای مستقلی مانند ایران را، با توجه به اندازه، توان دفاعی، انسجام داخلی و متحدان منطقه ای خود، تنها با یک حمله فتح کنند. استراتژی آن‌ها این‌ست که ایران را از طریق نابودی متحدانش، هر کدام در یک‌زمان، محاصره کنند. فاز اول حمله آمریکا، اشغال و نابودی سیستماتیک عراق و تمام زیرساخت‌های دولتی اش طراحی شده بود تا دولت بعثی را سرنگون سازد، سپس ملیشای شیعه را خنثی کند و یک رژیم دست نشانده در بغداد تحمیل نمایند. فاز دوم تحریک جنگ سالاران قبیله ای سُنی بود تا کنترل مرکز عراق را بدست بگیرند. فاز سوم مسلح کردن کُردها بود تا یک دولت کوچک در شمال عراق (باصطلاح «کردستان») تشکیل دهند… ششمین هدف امپریالیستی، خلع سلاح ساختار نظامی …