باز اندیشی مسیر پیموده شده ی جنبش کارگری
باز اندیشی مسیر پیموده شده ی جنبش کارگری مجموعه مقالات کارگریِ نشریه راه نو از شماره نخست تا شماره ششم جلد یک دی ۱۳۹۹
Rah e Noo
باز اندیشی مسیر پیموده شده ی جنبش کارگری مجموعه مقالات کارگریِ نشریه راه نو از شماره نخست تا شماره ششم جلد یک دی ۱۳۹۹
واکاوی انگارههای اپوزیسیون/ سرنگونیطلبی، دولت و امپریالیسم- شماره ششم نشریه راه نو؛ حسین خاموشی صحنهی اقتصاد سیاسیِ ایران در دو دههی اخیر -دههی هشتاد و نود شمسی- را دو عنصر مهم قوام بخشیده است. از یکسو سیاستهای تهاجمیِ آزادگذارِ دولت سرمایهداری که از پایان جنگ ایران و عراق کلیدش خورده بود، خود را بیش از پیش آشکار نموده و دامنهی تأثیراتش بر عرصههای مختلف حیات اجتماعی، بیشتر عیان گشته است. هستهی سیاستهای تهاجمی آزادگذار، در واقع استثمار فزآیندهی «نیروی کار» توسط سرمایه و تضعیف قدرت طبقهی کارگر است. در بازههای زمانی مختلف در این دو دهه (البته در دههی هفتاد نیز خصوصیسازی داشتهایم)، تقریباً اکثر شرکتهای دولتی مالکیتشان واگذار شده است، قرادادهای کار وضعیتی موقتی و بیثباتتر پیدا کرده است، مناطق ویژهی اقتصادی چندی ایجاد شده است که همگی از شمول قانون کار خارجاند و در نهایت هرگونه تحرّک کارگران برای وصول به مطالباتشان، با مشت آهنین پاسخ داده شده است. از سوی دیگر و در عرصهی سیاستِ خارجی، جدال و تنشِ دولت جمهوری اسلامی ایران ( از اینجا به بعد، ج.ا) با دولت آمریکا …
فسادِ سرمایه و فساد در سرمایهداری– بخش اول مرتضی یگانه سرنگونیطلبانِ طرفدارِ غرب اکنون بیش از هر زمان دیگری، نقطهی تأکید و تمرکز خود را بر «فساد سیاسی، اقتصادی و اداریِ علاجناپذیر» در دولت جمهوری اسلامی قرار دادهاند؛ آنان میگویند در «غیابِ دموکراسیِ» سرمایهدارانه، فساد در ایران آنچنان ریشه دوانده که دولت (در زبان خود آنان «رژیم») را به «دولتی اساساً ناکارآمد» تبدیل کرده و سبب ایجاد «بحرانهای اجتماعی متعددی» شده است. عدهای از سرنگونیطلبانی که در مقام «نظریهپرداز» یا «فعال سیاسی» در حال تبلیغ این روایتِ ظاهراً «ضدفساد» هستند، آشکارا با زنجیرهای از فسادهای اداری، اقتصادی و سیاسی، سر در آخورِ اندیشکدههای توطئهگرِ آمریکایی، سرویسهای جاسوسی غربی و عربی، رسانههای فاسد امپریالیستی و بالاخره تشکیلات دولتی غربی یا متحدان منطقهای آن دارند و اعمالِ آنان چیزی جز اعمال عدهای مزدورِ فاسد بیش نیست؛ عدهای دیگر از «نظریهپردازانِ» سرنگونیطلب، آغشته به چنین فسادِ مستقیمی نیستند: آنان به واسطهی تقدیسی که برای سرمایهداری قائلاند و بهواسطه باور عمیق به لیبرالیسم گمان میکنند که ایجاد «یک دموکراسیِ نابِ سرمایهدارانه»، «راهحلی» برای پایان دادن به «فساد و ناکارآمدی» …
نگاهی به دور جدید اعتراضات کارگران هفتتپه/ ضرورت مبارزهی توأمان با دو شرِّ عظیم حسین خاموشی- نشریه راه نو آبان و آذرماه سال 97 بود که اعتصابات کارگران کشت و صنعت نیشکر هفتتپه و طنین رسای صدای آنان جان تازهای به مبارزهی طبقاتی کارگران در سالهای اخیر داد. صدای غُرش موتورِ مبارزهی طبقاتی در همه جای کشور شنیده شد. این صدای غرش، پژواک مناسبی نیز در بین سایر محیطهای کارگری داشت. علاوه بر اعتصابات کارگران هفتتپه، در هپکوی اراک، آذرآب اراک، کشت و صنعت مغان، آلومینیوم المهدی هرمزگان و گروه ملی فولاد در اهواز نیز اعتصاباتی رخ داد. در شمارههای پیشین نشریه گزارشاتی در مورد این محیطها آمده است.1 موج اعتصابات پیشین هفتتپه با سرکوب فعالین آن و تلاش تشکلهای دولتیِ «کارگری» نظیر شورای اسلامی کار برای به مُحاق بردن اعتصابات و شکست جنبش کارگریِ شکل گرفته، به پایان رسید (بنگرید به: « بازاندیشی مسیر پیموده شدهی مبارزات کارگران؛ تشکیل شورای اسلامی کار در هفتتپه با هدف حذف مجمع نمایندگان کارگری (راه نو شماره دوم)»). دور جدید اعتراضات کارگران هفتتپه از ۲۶ خرداد سال 99 …
هپکو: کارگران مشغول مبارزهاند خورشید بر همگان به یکسان میتابد. در این گرما و نور تبعیضی نیست. اما بهرهوری و مواجهه با گرما و نور خورشید بر اساس ثروت و قدرت افراد، اشکال متفاوتی به خود میگیرد. کسانی هستند که در زیر این نور، کنار سواحل لم میدهند، پوستشان را برنزه میکنند و نوشیدنیهای گوارا «نوش جان» میکنند؛ یا سقف سانروف خودرویشان را باز میکنند و خود و فرزندانشان از حلاوت و شیرینی این گرما کیف میکنند. اما افراد دیگری وجود دارند که از این نور و گرما بیزارند: کارگرانی که در دمای 50 درجه محصول برداشت میکنند؛ بیپناههانی که زمین را برای اندکی سایه و کمی خُنکای باد زیر و رو میکنند؛ یا کارگرانی که در سولههای بزرگ و بدون ستون و بیانتها در زمستان برای لمسِ بدون اضطرابِ این گرما بر پوستشان، له له میزنند و در تابستان از گرمایش در رنج و عذاباند. خورشید به یکسان میتابد، اما جایگاه طبقاتی و اجتماعی هر انسان تعیین میکند که از آن با فراغ بال لذت ببرد یا دچار رنج و حسرت شود. داستان هپکو …
مقایسهی جنبش سبز و شورشهای دیماه ۹۶ ۱ تفسیری که بخش عظیمی از نیروهای سیاسی راست و لیبرال و بخش بزرگی از نیروهای سیاسی «چپ» از وقایع دیماه ۹۶ ارائه میدهند با تفسیرشان از جنبش سبز متفاوت است. در نگاه آنان جنبش سبز بر بنیاد شکاف سیاسی مابین دو جناحِ اصلاحطلب و اصولگرای حاکمیت متولد شده بود، اما ناآرامیهای دیماه ۹۶ ریشه در بحرانهای اقتصادی–معیشتی جمهوری اسلامی داشت. از دید آنان، جنبش سبز، جنبشِ جامعهی به اصطلاح مدنی ایرانی بود که خواستار انحلال یا کاهش قدرت حاکمیت بود؛ حاکمیتی که نهادها و دستگاههایی مثل «شورای نگهبان»، «سپاه پاسداران» و خود «مقام و جایگاه ولایت فقیه» را شامل میشود. از نظر آنان، دوگانهی «جامعهی مدنی–حکومت»، میدانِ عملِ کنشگران را در جنبش سبز تعیین میکرد. توجه باید داشت که از نگاه نیروهای باورمند به دوگانهی ذکر شده، «دولتهای اصلاحطلب و میانهرو» (یعنی دولت خاتمی و روحانی) نیز ذیل نیروهای جامعهی مدنی و نه حکومت قرار میگیرند! به طور خلاصه، از نگاه آنان، نیروهای جامعهی مدنی باید دست ولایت فقیه و سپاه را از حکومت کوتاه کرده و …
سیاست کارگری از امکان تا پیادهسازی به جای مقدمه: آنچه بر مصطفی گذشته است بهار سال 61، عملیات فتح المبین، منطقهی غربی شهر دهلران، مصطفی؛ جنازهی رفیقش را به دوش میکشد. مصطفی مسئول جمعآوری کشتهشدهها است. مصطفی، جنازهی محمود را تا بیمارستان صحرایی به دوش میکشد، اما گویی اینطور مواقع، جنازه رهایت نمیکند. از این پس محمود است که مصطفی را به دنبال خودش تا مرکز شهدای اهواز و بعد مرکز شهدای تهران میکشاند. خبر شهادت محمود را مصطفی به خانوادهاش میدهد و جنازه را مصطفی تحویل میگیرد و با دستان خودش به خاک میسپارد. سال 67، مصطفی از ادارهی بازرگانی اخراج میشود. مصطفی، بازرس تعاونی مصرف ادارهی بازرگانی است. تعاونی مصرف 5500 عضو دارد. ماجرا از آنجا شروع میشود که پاییز سال 67، 500 دستگاه تلویزیون 21 اینچ پارس به شکل قرعهکشی بین اعضا توزیع میشود. در بررسی اسناد، مصطفی متوجه میشود 5500 دستگاه تلویزیون خریداری گردیده، 5000 عدد از آن تعداد در بازار آزاد فروخته شده و تنها 500 عدد به دست اعضای تعاونی مصرف رسیده است. عبدالحسن وهاجی، رئیس حوزهی معاونت خرید …
مقدمات و نتایج سیاسی، اقتصادی و طبقاتیِ خروج آمریکا از برجام فشار و تهاجم امپریالیستی آمریکا به ایران از اردیبهشت سال 1397 شمسی به بعد، شدت یافت و ابعاد تازهای به خود گرفت. این تهاجم که در سال 1398 بر شدت آن افزوده شد، با چه ابزارهایی پیادهسازی میشود، چه ویژگیهایی دارد و چه اهدافی را دنبال میکند؟ دولت آمریکا در دوره ریاست جمهوری اوباما، چه سیاستی را در قبال اجرای توافق هستهای در پیش گرفته بود؟ هدف این سیاست چه بود و چه شد که ترامپ به خروج از برجام و اعمالِ، به قول خودش، «شدیدترین تحریمهای تاریخ» روی آورد؟ در دورهی مورد اشاره، واشنگتن کارزارِ اعمالِ شدیدترین تحریمها و «فشار حداکثری» را علیه ایران به راه انداخته و همزمان، با جنگ تبلیغاتی گسترده دور تازهای از تهاجم امپریالیستی خود را رقم زده است. متحدان آمریکا در منطقه نیز هریک بخشی از این تهاجم امپریالیستی را پیش میبرند. آمریکا از توافق هستهای خارج شده و برای تسلیم دولت جمهوری اسلامی ایران در مباحث موشکی و سیاستِ منطقهای فشار میآورد. دولت ایران تاکنون چه سیاست …
ناسیونالیسم و طبقه کارگر ناسیونالیسم و در کرانهای بالاتر، فاشیسم و شوونیسم، عناصر حاضر و زندهای هستند که از نو، از اروپا تا آمریکای شمالی و جنوبی و همینطور در آسیا به صحنه سیاست بازگشتهاند. تحلیل مناسبات حاکم و تناقضهای واضح، از رهگذر ایدئولوژیهای ناسیونالیستی سکه رایج زمانه هستند. فهم چرایی چنین روندی لاجرم باید از مسیر شناخت سیاستهای اجتماعی دولتها و مناسبات جهانی شروع شود. پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا، قدرت گرفتن جنبشهای دستراستی در اروپا، پیروزی رهبر راستگرایان در برزیل و در ادامه، رشد شعارهای ناسیونالیستی ایرانی و دشمنسازی از اعراب پس از دی 96، و از دیگر سو، بیان شعارهای تجزیهطلبانه حتی در سطح مجلس شورای اسلامی، ما را به تلاش جهت تحلیل وضعیت ناسیونالیسم در ایران هدایت میکند. ناسیونالیسم ایرانی ناسیونالیسم ایرانی به عنوان یک سر طیف ایدئولوژیهای ناسیونالیستی حاضر، بخشی از زیر و زبرهای یک سال اخیر سیاست در ایران بود. در دیماه تطهیر رضاشاه تبدیل به برنامه سیاسی شد و چندماه بعد دوگانه عرب و عجم به دستور روز برکشیده شد. جنبش دیماه را به این دلیل که افقش …
ورق آلومینیوم سازی المهدی پس از خصوصی سازی نقش آلومینیوم در صنعت جهان و ایران آلومینیوم؛ فلزی چکش خور و انعطاف پذیر است که نقش مهم و موثری در صنعت هوانوردی و سایر مراحل حمل و نقل، دارد. همچنین در سازه هایی که در آن ها وزن پایدار و مقاومت لازم است، وجود آلومینیوم کاربردی است. به گزارش سازمان زمین شناسی جهانی مجموعا ۲۲۱ کارخانه تولید آلومینیوم در دنیا وجود دارد. کل ظرفیت تولیدی در سال گذشته حدود ۶۳ میلیون تن بوده است. چین با ۱۱۷ کارخانه بیش از ۳۱ میلیون تن ظرفیت، بزرگترین کشور تولیدکننده این محصول در جهان محسوب می شود. این کشور که ۹۵ درصد کل ظرفیت جهانی این فلز را در اختیار دارد، ۳۹ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است. سهم ایران در تولید آلومینیوم شرکت های ایرالکو، المهدی و هرمزال از ابتدای فروردین تا پایان آبان امسال، ۲۳۱ هزار و ۳۱ تن آلومینیوم (خالص، بیلت، آلیاژ، ئی سی و براده) تولید کرده اند. این رقم در مدت مشابه سال گذشته، ۲۲۳ هزار و ۸۷۷ تن بوده …
خصوصیسازی، بلای مشترک همه کارگران مبارزات جاری کارگران ایران در این برهه توانسته است تا اندازهای سیاستهای سرمایهدارانه و استوار بر منطق بازار آزاد را به محاکمه بکشاند. طبقه کارگر ایران تا خلع ید از سرمایهداری و محاکمه نهایی آن، راهی طولانی در پیش دارد. راهی که جز از مسیر اتحاد و ساخت تشکلهای سراسری نمیگذرد. دولت و سیاستگذاریهای کلان، تاکنون بر مدار حمایت روزافزون از بازار آزاد، مقرراتزدایی، کالاییسازی خدمات عمومی از قبیل آموزش و درمان، خصوصیسازی و اعمال سختگیرانهترین نوع ریاضت اقتصادی بر طبقه کارگر استوار بوده است. اکنون دولت و سازمان خصوصیسازی درصدد ساختن الگو است . بیهیچ پردهپوشی، تجربه خصوصیسازی در هفتتپه، الگووار در کشت و صنعت مغان در حال پیادهسازی است. الگویی کلان که تمامی عرصههای تولید و خدمات را یکی پس از دیگری تسخیر میکند. خواست ابطال خصوصیسازی که اینروزها از زبان کارگران کشت و صنعت مغان شنیده میشود، نشانه پیوند یک سیاست سراسری و عام است؛ سیاستی کارگری که از شوش تا مغان پیگیری میشود. مبارزات جاری کارگران، سیاست خصوصیسازی و بازار آزاد را در مقیاسی عام مورد …
بازاندیشی مسیر پیمودهشده ی مبارزات کارگران اعتراضات کارگریِ آبان و آذر سال 1397، پس از سرکوب و بازداشت فعالترین کارگران معترض در مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفتتپه و گروه ملی صنعتی فولاد، فروکش کرد. مثل همیشه که در کنارِ چماقِ سرکوب، هویجِ امتیازاتِ خُرد قرار میگیرد، همزمان با بازداشت و تهدیدِ گسترده، به کارگران این کارخانهها پارهای امتیازات هم داده شد. در شرکت کشت و صنعت نیشکر هفتتپه، چند دستمزد معوقه پرداخت، و وعده ی اجرایی شدن قراردادهای کار، اجرای طرح طبقهبندی مشاغل و مشاغل سخت و زیانآور به کارگران داده شد (وعدههایی که تضمینی برای عملی شدن یا دوامشان وجود ندارد). در گروه ملی فولاد نیز که خواسته عمده کارگران، دولتی شدن کارخانه و آغاز تولید بود، همزمان با اینکه دهها کارگر بازداشت شدند، اعلام شد که با تأمین مواد اولیه و سرمایه در گردش، سه خط از پنج خط تولیدِ این کارخانه، راهاندازی شده است. اکنون که اعتراضات به عقب رانده شده، زمان مناسبی برای بازاندیشی است. نقاط ضعف مبارزات کارگری باید شناسایی و رفع، و نقاط قوت باید تقویت و مضاعف …
عام سازی خواسته ی مشخص«ابطال خصوصی سازی» از جانب جنبش کارگری – اسد نوروزی مبارزههای کارگران در ایران وارد مرحله متفاوتی شده است. طولانی شدن مدت اعتصابها، عمق مشارکت خانوادههای کارگری، سرریز اعتراضات از محیط کار به محیط شهری و اعلام حمایت کارگران واحدهای مختلف صنفی از همدیگر و پشتیبانی بخشهای مختلف کارگری از حیث جغرافیایی، نشانههای گسترش مبارزههای کارگری است، اما تاکید بر مرحله تاریخی متمایز مبارزههای جاری از گسترش عددی و جغرافیایی این مبارزهها نتیجه گرفته نمیشود. به بیان دیگر، تنها گسترش مبارزهها نمیتواند اثبات ورود به دوره تازهای از آن باشد. تهیه گزارش از اعتراضهای کارگری و قطار کردن اخبار این مبارزهها، عدهای را به جمع و تفریق وامیدارد که برای اندازهگیری قدرت طبقه کارگر به نیروسنجی مشغول شوند. به هر اندازه اعتراضات کم یا زیاد شود به خیل ناامیدان و امیدواران افزوده میشود. امروز بیشتر از هر زمانی مبارزههای طبقه کارگر تماشاچی و هوراکِش با خود به همراه دارد. به همین واسطه تحلیل مبارزه سیاسی طبقه کارگر به عقب رانده میشود. با گسترش عددی مبارزههای صنفی، سیل بیانیهها و کمپینهای حمایتی …
تحریم های جدید آمریکا و سرنوشت «برجام» ۱ تابستان سال ۱۳۸۱ (اگوست سال ۲۰۰۲) بود که سازمان مجاهدین خلق در کنفرانسی خبری -که به پشتوانه دولت آمریکا راه اندازی شده بود- از تاسیسات غنی سازی نطنز ایران پرده برداری کرد. این رویداد فصل جدیدی را در سیاست خارجی جمهوری اسلامی گشود که حدود ۱۶ سال از آن می گذرد. دولت جمهوری اسلامی با سرمایه گذاری بر روی بیشتر ابعاد صنعت هسته ای، توانست در دهه ی ۸۰ شمسی به فناوری چرخه ی سوخت هسته ای دست پیدا کند (تنها حلقه ی مغفول در این میان، استخراج سوخت با درصد غنای بالا، از پسماند سوخت مصرفی نیروگاه اتمی بوشهر است که به دلیل انتقال پسماند به روسیه، انجام آن ممکن نیست). در واقع دستیابی به فناوری چرخه ی سوخت، ایران را واجد توانِ بالقوه ی تولیدِ جنگ افزار هسته ای کرد. مانند فردی که توان جمع و تفریق را یاد گرفته و برایش دیگر مشکل چندانی نیست که جمع و تفریق اعداد بزرگ و ترکیبات این اعمال را به انجام برساند. در همین راستا، غنی سازی …
تیشه ی خصوصی سازی ریشه فولاد را هم زد کارگران گروه ملی، فولاد آبدیده شدند سال هاست از محصولات فولادی به عنوان کالاهای استراتژیک با کاربردهای گوناگون نام برده میشود که به دلیل استفاده گسترده و حجم بالای ارزش افزایی همواره مورد توجه دولت ها بوده است. به بیان دیگر، فولاد از نگاه دولت، بخشی از صنایع پیشران در اقتصاد ایران در نظر گرفته شده است. صنایع فولاد و پتروشیمی یا همان صنایع پیشران از امتیازات ویژه حمایت دولتی برخوردارند. میزان تولید فولاد در کشور بالغ بر ۱۰۰ میلیون تن و میزان صادرات آن حدود ۸ میلیون تن است. ارزش صادرات اعلامی در ۷ ماه سال جاری یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار بوده است. به گفته احمد خروشی؛ رییس هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد، رشد صادرات در هفت ماه نخست سال جاری ۲۵ تا ۱۵۰ درصد بوده است، اما اجرای شرایط پیمان سپاری ارزی1 باعث شده برخی صادرکنندگان به فروش محصولات خود در کانال های غیر رسمی اقدام ورزند. توجیه خروشی، برای عدم توضیح در خصوص اختلاف ۱۲۵ درصدی نرخ رشد صادرات، افسار …
دریافت نشریه «راه نو»شماره ۴ از اینجا شورشهای آبان ۹۸ و طبقهی کارگر افزایش سهبرابری قیمت بنزین و سهمیهبندی آن در بامدادِ جمعه بیست و چهارم آبانماه 1398، به جرقهای تبدیل شد که بار دیگر شورشهایی را در نقاط مختلف ایران به صحنه آورد. خیابانهای مختلف در شهرهای کوچک و بزرگ ایران، به عرصهی بروزِ خشم، عصیان و نارضایتیِ تودههای عمدتاً فرودستی تبدیل شد که حس میکردند سالها است فراموش شدهاند و حیات روزمرهشان، لگدکوبِ تهاجمهای بیامان شده است. بخشهایی از بهستوهآمدگان، ناگهان به حرکت درآمدند تا اعتراض خود را به سیاستهایی که آنان را قربانی کرده بود، نشان دهند و برای تغییر وضعیت خود کاری کنند. آنان در………… سیاست کارگری با نگاهی به شورشهای آبان ۹۸ و ترور قاسم سلیمانی در شمارهی سوم نشریهی راه نو، مقالهای با عنوان «سیاست کارگری از امکان تا پیادهسازی» انتشار یافت. رئوس کلی این مقاله بر این اساس بود: یک) سازمان درونی طبقهی کارگر؛ دو) موانع موجود بر سر راه ارتقاء سازمانی مبارزات کارگری؛ و سه) اتخاذ سیاست کارگری متناسب با امکانات موجود. گفتگوها و نقدهایی که در باب این …
شورشهای آبان ۹۸ و طبقهی کارگر مرتضی یگانه منتشر شده در نشریه راه نو شماره ۴ افزایش سهبرابری قیمت بنزین و سهمیهبندی آن در بامدادِ جمعه بیست و چهارم آبانماه 1398، به جرقهای تبدیل شد که بار دیگر شورشهایی را در نقاط مختلف ایران به صحنه آورد. خیابانهای مختلف در شهرهای کوچک و بزرگ ایران، به عرصهی بروزِ خشم، عصیان و نارضایتیِ تودههای عمدتاً فرودستی تبدیل شد که حس میکردند سالها است فراموش شدهاند و حیات روزمرهشان، لگدکوبِ تهاجمهای بیامان شده است. بخشهایی از بهستوهآمدگان، ناگهان به حرکت درآمدند تا اعتراض خود را به سیاستهایی که آنان را قربانی کرده بود، نشان دهند و برای تغییر وضعیت خود کاری کنند. آنان در چه فضایی دست به عمل زدند؟ شورشهای آبان 1398 در چه اتمسفر و بستری شکل گرفت؟ زمینهی عینیِ سیاسی، اجتماعی و اقتصادیِ بروزِ این شورشها چه بود؟ سیاستِ اجتماعیِ دولت سرمایهداری در ایران، طی دههها چه شکلی به خود گرفته است و این شکل از سیاستِ اجتماعی چگونه بسترسازِ شورشها شد؟ دولت در ساحتِ اجتماعی و اقتصادی چه شکلی به خود گرفته است و …
سیاست کارگری با نگاهی به شورشهای آبان ۹۸ و ترور قاسم سلیمانی اسد نوروزی منتشر شده در راه نو شماره ۴ در شمارهی سوم نشریهی راه نو، مقالهای با عنوان «سیاست کارگری از امکان تا پیادهسازی» انتشار یافت. رئوس کلی این مقاله بر این اساس بود: یک) سازمان درونی طبقهی کارگر؛ دو) موانع موجود بر سر راه ارتقاء سازمانی مبارزات کارگری؛ و سه) اتخاذ سیاست کارگری متناسب با امکانات موجود. گفتگوها و نقدهایی که در باب این مقاله دریافت کردیم، دامنه گستردهای داشت. نقدهایی که تمامی سطوح مقاله را دربر میگرفت. آن بخش از انتقاداتی که به نارسایی متن اشاره داشت ما را بر این داشت تا در هر شماره به بخشی از این نارساییها اشاره کرده و متناسب با تحولات و تغییراتی که در ساحت مبارزه سیاسی رخ میدهد، با تاکید دوباره بر یک سیاست اصولی و البته متناسب با وضعیت مشخص، به جمعبندیِ انضمامیِ سیاست کارگری باز گردیم. پیش از هرچیز باید روشن شود که چهارنکتهای که در انتهای مقاله سیاست کارگری آورده شد و متناسب با آن سیاست مستقل کارگری استخراج شد، …
آذرآب: بیایید کارگران را بزنیم! مصطفی زمانی منتشر شده در راه نو شماره ۴ پیش از انقلاب 1917 روسیه و در بحبوحهی درگیری و تنش میان کارگران و سرمایهداران، روشنفکران طرفدار سرمایهداری، شورای کارگران را «شورای سگها» مینامیدند. این نامگذاری صریح و بدون لاپوشانی میتواند شوکهکننده باشد، اما به چنین صداقتی باید توجهی خاص مبذول داشت. سرمایهداران تا هنگامی که قداست و کلاهشان در معرض خطر قرار نگیرد، ادا و اطوارشان را کنار نمیگذارند. تا رسیدنِ چنین وقتی به وفور و با هیجانی عجیب از احقاق حقوق کارگران سخن میرانند، گویی که خودشان نیز دروغهای خودشان را باور دارند و به دروغهایشان تعظیم میکنند. باید پذیرفت که برای هر تعریف و تحسینی میزانی دروغ و گندهگویی ضروری است، اما چنین تعاریف و دروغهایی، شوکهکنندهتر از «سگ» نامیدن کارگران است. احتمالا بسیاری از ما در چنین مواقعی و در مواجهه با چنین دروغهای شاخداری از خودمان پرسیدهایم، چگونه میتوان با چنین ایمان و باوری دروغ گفت؟ این سوال از آن سوالهایی است که شاید برای کارگران آذرآب در برابر مدیران کارخانه یا استاندار استان مرکزی، بارها …
اهداف آمریکا از ترور قاسم سلیمانی و پاسخهای دولت ایران فریده عنایت منتشر شده در راه نو شماره ۴ دولت آمریکا در تاریخ 13 دیماه 1398، قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران، و همراهان وی را در فرودگاه بغداد، ترور کرد. قاسم سلیمانی، دارندهی بالاترین نشان نظامی ایران بود و چهرهی اصلیِ راهبردِ امنیت منطقهای دولت جمهوری اسلامی در چند دههی گذشته بود. او سهمی اساسی در پایهریزی نظام اتحادهای منطقهای دولت ایران، از افغانستان گرفته تا یمن، عراق، سوریه و لبنان داشت و این نظام اتحاد منطقهای با برخی دولتها و گروههای سیاسی (که در عین حال دارای قدرت نظامی هم بودند و هستند)، برای دولت ایران، قدرت و نفوذِ منطقهای ایجاد کرده بود؛ قدرت و نفوذی که همچنان پس از ترور او به دست دولت امپریالیستی آمریکا پابرجاست. در تاریخ پس از انقلاب 57، آمریکا انواع و اقسام طرحهای امپریالیستی و دسیسههای خرابکارانه را علیه ایران، طراحی و پیادهسازی کرده است؛ اما این نوع اقدام، یعنی ترورِ مستقیمِ یکی از عالیرتبهترین و تأثیرگذارترین مقامات دولتی (ارتش و نیروهای نظامی بخشی از کلیتِ دولتها …
دریافت نشریه «راه نو»شماره ۳ از اینجا مقدمات و نتایج سیاسی، اقتصادی و طبقاتیِ خروج آمریکا از برجام فشار و تهاجم امپریالیستی آمریکا به ایران از اردیبهشت سال 1397 شمسی به بعد، شدت یافت و ابعاد تازهای به خود گرفت. این تهاجم که در سال 1398 بر شدت آن افزوده شد، با چه ابزارهایی پیادهسازی میشود، چه ویژگیهایی دارد و چه اهدافی را دنبال میکند؟ دولت آمریکا در دوره ریاست جمهوری اوباما، چه سیاستی را در قبال اجرای توافق هستهای در پیش گرفته بود؟ هدف این سیاست چه بود و چه شد که ترامپ به خروج از برجام و اعمالِ، به قول خودش، «شدیدترین تحریمهای تاریخ» روی آورد؟ در دورهی مورد اشاره، واشنگتن کارزارِ اعمالِ شدیدترین تحریمها و «فشار حداکثری» را علیه ایران به راه انداخته و همزمان، با جنگ تبلیغاتی گسترده دور تازهای از تهاجم امپریالیستی خود را رقم زده است. متحدان آمریکا در منطقه نیز هریک بخشی از این تهاجم امپریالیستی را پیش میبرند. آمریکا از توافق هستهای خارج شده و برای تسلیم دولت جمهوری اسلامی ایران در مباحث موشکی و سیاستِ منطقهای …
آغاز سخن مبارزههای کارگران در ایران وارد مرحله متفاوتی شده است. طولانی شدن مدت اعتصابها، عمق مشارکت خانوادههای کارگری، سرریز اعتراضات از محیط کار به محیط شهری و اعلام حمایت کارگران واحدهای مختلف صنفی از همدیگر و پشتیبانی بخشهای مختلف کارگری از حیث جغرافیایی، نشانههای گسترش مبارزههای کارگری است، اما تاکید بر مرحله تاریخی متمایز مبارزههای جاری از گسترش عددی و جغرافیایی این مبارزهها نتیجه گرفته نمیشود. به بیان دیگر، تنها گسترش مبارزهها نمیتواند اثبات ورود به دوره تازهای از آن باشد. تهیه گزارش از اعتراضهای کارگری و قطار کردن اخبار این مبارزهها، عدهای را به جمع و تفریق وامیدارد که برای اندازهگیری قدرت طبقه کارگر به نیروسنجی مشغول شوند. به هر اندازه اعتراضات کم یا زیاد شود به خیل ناامیدان و امیدواران افزوده میشود. امروز بیشتر از هر زمانی مبارزههای طبقه کارگر تماشاچی و هوراکِش با خود به همراه دارد. به همین واسطه تحلیل مبارزه سیاسی طبقه کارگر به عقب رانده میشود. با گسترش عددی مبارزههای صنفی، سیل بیانیهها و کمپینهای حمایتی به راه میافتد. کمپینهایی که به ظاهر برای بلند کردن صدای کارگران …
تیشه ی خصوصی سازی ریشه ی فولاد را هم زد (مقاله نخست) هیچ نظریه ای به اندازه نظریه فساد و ناکارآمدی برای تشریح این وضعیت، مخرب نیست. شرایط موجود و بحرانهای حاصل از آن را نباید با اهرم ناکارآمدی و فساد تحلیل کرد. آنچه ناکارآمد است، حاکمیت جمهوری اسلامی به عنوان دولتی استثنایی نیست، ناکارآمدی محصول روابط سرمایه و تضادهای درونی سرمایه داری است. تورم به شکل افسار گسیخته ای پیش از هر چیز معیشت کارگران را مورد هجوم قرار داده است. نیروی کار کارگر تنها کالایی است که ارزان باقی مانده است، کالایی که تنها سرمایه داران توان مصرفش را دارند و تنها کالایی که مصرف آن ارزش افزایی به همراه دارد. همزمان با بحران، معیشت کارگران با حذف یارانه ها و آزاد سازی قیمت ها مورد حمله قرار میگیرد. با تشدید شتاب در مسیر خصوصی سازی، آموزش، درمان و به شکل کلی خدمات اجتماعی به سمت کالایی سازی پیش می رود، دقیقا در چنین وضعیتی، خرابی اقتصاد و بحران شکل گرفته به فساد و ناکارآمدی دولت تحویل می شود. این فساد نیست، بلکه برنامه ریزی و آموزه ی (دکترین) اقتصادی است که کارگر را …