واکاوی انگاره‌های اپوزیسیون/ سرنگونی‌طلبی، دولت و امپریالیسم- شماره ششم نشریه راه نو – حسین خاموشی
واکاوی انگاره‌های اپوزیسیون/ سرنگونی‌طلبی، دولت و امپریالیسم- شماره ششم نشریه راه نو؛ حسین خاموشی صحنه‌ی اقتصاد سیاسیِ ایران در دو دهه‌ی اخیر -دهه‌ی هشتاد و نود شمسی- را دو عنصر مهم قوام بخشیده است. از یکسو سیاست‌های تهاجمیِ آزادگذارِ دولت سرمایه‌داری که از پایان جنگ ایران و عراق کلیدش خورده بود، خود را بیش از پیش آشکار نموده و دامنه‌ی تأثیراتش بر عرصه‌های مختلف حیات اجتماعی، بیشتر عیان گشته است. هسته‌ی سیاست‌های تهاجمی آزادگذار، در واقع استثمار فزآینده‌ی «نیروی کار» توسط سرمایه و تضعیف قدرت طبقه‌ی کارگر است. در بازه‌های زمانی مختلف در این دو دهه (البته در دهه‌ی هفتاد نیز خصوصی‌سازی داشته‌ایم)، تقریباً اکثر شرکت‌های دولتی مالکیت‌شان واگذار شده است، قراداد‌های کار وضعیتی موقتی و بی‌ثبات‌تر پیدا کرده است، مناطق ویژه‌ی اقتصادی چندی ایجاد شده است که همگی از شمول قانون کار خارج‌اند و در نهایت هرگونه تحرّک کارگران برای وصول به مطالباتشان، با مشت آهنین پاسخ داده شده است. از سوی دیگر و در عرصه‌ی سیاستِ خارجی، جدال و تنشِ دولت جمهوری اسلامی ایران ( از اینجا به بعد، ج.ا) با دولت آمریکا …
