غیرنظامیان در نوار غزه – هدف واقعی بمب های اسرائیل؟

راینر روپ

اقدامات ارتش اسرائیل علیه غیرنظامیان در نوار غزه یادآور عناصر کلیدی نکبه یا اخراج بزرگ سال ۱۹۴۸ است. در آن زمان، کشتارهای هدفمند غیرنظامیان باعث شد که فلسطینی‌ها به خودی خود جان خود و خانواده را بردارند و از مناطق درگیری خارج شوند.

بسیاری از مردم وقتی به جنایات علیه بشریت فکر میکنند اعدام‌های دسته‌جمعی سرد و خونین به سبک نازی‌ها و تیراندازی‌ به گروگان ها و یا کشتار در سبک هنگ‌های اعزامی ایالات متحده به فیلیپین علیه شورشیان اسلامی مورو به ذهنشان خطور می‌کند. در نوار غزه، بمب‌های تمیز آمریکایی اکنون جای گروه‌های اعدام را برای تیراندازی به غیرنظامیان گرفته‌اند. مزیت برای قاتلان این است که آنها خون ریخته شده را نمی‌بینند، به چشم زنان و کودکان نگاه نمی‌کنند و با تروما به خانه باز نمی‌گردند. از ارتفاع زیاد، این شبیه یک بازی کامپیوتری است، و پس از انجام عملیات موفق، آنها به یک گینت تونیک در بار باشگاه افسران بازمی‌گردند.

اما مهمتر این است که بدانید که کشته‌شدگان و مجروحان در نوار غزه “خسارات جانبی” عملیات نظامی نیستند، همانطور که صهیونیست‌ها و غرب ادعا می‌کنند. نه، مردم نوار غزه هدف اصلی بمباران‌های اسرائیلی هستند. زیرا آنچه در اینجا اتفاق می‌افتد، به شدت یادآور وقایع و روند “نکبه” سال ۱۹۴۸، اولین اخراج بزرگی که هنوز توسط راست‌گرایان صهیونیست است که به عنوان الگوی رفتار با فلسطینی‌ها عمل می‌کند.

در آن زمان، گروه‌های قاتل صهیونیستی نیمی از یک دوجین روستای فلسطینی را تصرف کردند و هر بار صدها نفر را به طور سیستماتیک و با بی‌رحمی عمدی، مردان، زنان و کودکان، کشتند. همانطور که بعداً مشخص شد، این یک عملیات محاسبه شده روانشناسی جنگی بود.
خبر این کشتارها به سرعت در میان فلسطینی‌ها منتشر شد و ترس و وحشت ایجاد کرد. ترس از اینکه روستای آنها بعدی باشد، باعث شد که بخش بزرگی از جمعیت محلی خانه و کاشانه خود را ترک کنند. در مجموع، تخمین زده می‌شود که ۷۰۰ هزار نفر فرار کرده باشند. به این ترتیب، مناطق وسیعی به سرعت خالی از سکنه شدند. مهاجران یهودی سپس وارد خانه‌های سالم شدند و زمین‌ها را کشت و زرع کردند. فلسطینی‌های فراری هرگز مجاز به بازگشت به اموال خود نبودند.

“در نوار غزه هیچ مکان امنی وجود ندارد” – اسرائیل مناطق تخلیه را بمباران می‌کند

شباهت های کشتار روزانه در نوار غزه با نکبه آشکار است. در بخش‌های مختلف شهر، خانه‌های پرجمعیت و شلوغ به طور هدفمند بمباران می‌شوند. هزاران نفر در آنجا تکه تکه می‌شوند یا توسط خمپاره‌های فسفر سفید که توسط جامعه بین‌المللی ممنوع شده‌اند، سوزانده می‌شوند. آنها زیر آوار مدفون می‌شوند، جایی که خارج از دسترس امدادگران طی ساعت‌ها یا روزها باید مرگی دردناک را تحمل کنند.

ترس و وحشت ایجاد شده، مشابه نکبه، قرار است جمعیت را به دلیل ترس از اینکه بخش، محله، خیابان آنها بعدی باشد، به فرار دسته جمعی از نوار غزه، از طریق مرز رام‌الله به مصر، سوق دهد. حتی اگر فقط بخشی از ۲٫۲ میلیون نفر ساکن نوار غزه حرکت کنند، نه حماس و نه مرزبانان مصری نمی‌توانند جلوی چنین فرار دسته جمعی را بگیرند. جنایتکاران در دولت نتانیاهو یک قدم بزرگ به سمت هدف اعلام شده خود، یعنی بیرون راندن جمعیت نوار غزه به مصر، نزدیک شده‌اند.