اخیرا سارا واگنکنشت مصاحبه ای با روزنامه برلینر تسایتونگ انجام داد، این مصاحبه ای طولانی بود که ما تنها بخش مربوط له پناهجویان را از آن انتخاب مردیم و برای خوانندگان محترم مجله هفته به فارسی برگردانیم بدون هیچ شرحی درباره محتوی آن، قضاوت با شماست.
مهاجرت در حال حاضر مهم ترین موضوعی است که شهروندان را به خود مشغول کرده است. چند روز پیش، کابینه آلمان فدرال طرح قانون جدیدی را تصویب کرد که هدف آن تسهیل اخراج ها است. اتحادیه اروپا نیز در حال کار بر روی اصلاح مقررات پناهندگی است. آیا این اقدامات کافی هستند؟
واگنکنشت: اینکه اروپا واقعاً موفق شود دست به یک اقدام مشترک بزند، مطمئن نیست. حتی اخراج های قاطعانه نیز تنها بخشی از راه حل هستند. مشکل این است که صدها هزار نفر به اینجا می آیند. بنابراین، ما باید انگیزه ها را کاهش دهیم. چرا تقریباً همه کسانی که وارد اتحادیه اروپا می شوند، می خواهند به آلمان بیایند؟ زیرا مزایای اینجا بالات از حد متوسط است. زیرا امیدی وجود دارد که حتی اگر ادعای پناهندگی نداشته باشند، بتوانند در این کشور بمانند. در اینجا ما باید از دانمارک الگوبرداری کنیم. باید مشخص باشد که تنها کسانی حق دارند از حمایت برخوردار شوند که در کشور خود مورد آزار و اذیت سیاسی قرار می گیرند. ۷۰۰ هزار مسکن، هزاران معلم و مهدکودک کم است. اگر در این شرایط اجازه دهیم مهاجرت زیادی داشته باشیم، زیرساخت های ما کاملاً تحت فشار قرار خواهد گرفت. و این به ویژه به ضرر فقرا خواهد بود.
از سوی بسیاری از سیاستمداران دولتی گفته می شود که مهاجرت منجر به از دست دادن چیزی برای آلمانی ها نمی شود. آیا مهاجرت واقعاً تأثیری بر مراقبت های پزشکی، مسکن یا مهدکودک ندارد؟
واگنکنشت: این تأثیر کمی بر شرایط زندگی کسانی دارد که در مناطق مرکزی گران قیمت شهرهای بزرگ زندگی می کنند. در آنجا طبقه رای دهندگان حزب سبزها کلاسیک زندگی می کند. از این طبقه همیشه این تقاضا مطرح می شود که باید جامعه‌ای باز باشیم. برای آنها، مهاجرت به معنای یک فروشگاه سوشی اضافی است. این با واقعیت ارتباط کمی دارد. مشکلات در مناطقی وجود دارد که پناهندگان در آنجا ساکن می شوند. در بسیاری از شهرداری ها، در حال حاضر هر آپارتمان اجتماعی خالی با پناهندگان اشغال شده است. پس تعجب آور نیست که مردم عصبانی باشند، زیرا سیاست باید ابتدا به آنها رسیدگی کند. در بسیاری از مدارس، سطح یادگیری کاهش می یابد زیرا بخش قابل توجهی از دانش آموزان تقریباً آلمانی صحبت نمی کنند. به این مشکلات فرهنگی نیز اضافه می شود. به عنوان مثال، زمانی که اسلام رادیکال در آلمان گسترش می یابد. مساجدی وجود دارد که در آنجا شریعت و نفرت از فرهنگ ما تبلیغ می شود.
ینس اشپان بر این باور است که مرزهای خارجی اتحادیه اروپا در سال‌های آینده بسته خواهند شد. آیا شما هم به این باور هستید؟
واگنکنشت: به هر حال، من فکر می‌کنم اگر روندهای پناهندگی خارج از اروپا برگزار شوند، درست خواهد بود. سپس می‌توان به افرادی که واجد شرایط پناهندگی هستند، اجازه ورودی ایمن را داد. در حال حاضر، قاچاقچیان مواد مخدر خطرناکی تصمیم می‌گیرند که چه کسی به اتحادیه اروپا می‌آید.
در سال ۲۰۱۵ شما با ۱۲۰ نفر دیگر در یک اقدام از سوی ابتکار Sea Watch شرکت کردید. شما خود را در یک قایق بادبانی در Spree فشردید تا تجربه کنید که پناهجویان چگونه هستند. این همچنین به عنوان انتقادی از ماموریت “Sophia” بود که قرار بود قاچاقچیان را سرکوب کند. شاید شما در سال‌های اخیر تغییر کرده باشید. این دقیقاً همان چیزی است که اعضای حزب چپ امروز انجام می‌دهند؟
واگنکنشت: من زودتر از موعد علیه مهاجرت نامحدود صحبت کردم. حتی در سال ۲۰۱۵. با این حال، باید همدلی کرد. این یک تراژدی است که مردم در دریای مدیترانه غرق می‌شوند. آنها می‌آیند زیرا امید به زندگی بهتر دارند. بنابراین باید به این فکر کنیم که چگونه می‌توانیم در محل، در وطن آنها، چشم اندازهای بیشتری ایجاد کنیم. در سال‌های اخیر، اکثر پناهجویان از سوریه، عراق و افغانستان، سه کشوری که غرب در آنها جنگیده است، آمده‌اند. در سوریه، امروز با تحریم‌های اقتصادی شدید، هرگونه بازسازی متوقف می‌شود. و سپس تعجب می‌کنیم که چرا مردم می‌خواهند آنجا را ترک کنند.
