
نویسنده: نیک براونز
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
رئیس جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، خود را به عنوان مدافع فلسطین مطرح می کند. او این کار را نه تنها برای جلب حمایت اسلامگرایان ترکیه از خود، بلکه برای منحرف کردن توجه آنها از وضعیت اقتصادی نابسامان کشورش انجام می دهد.
اردوغان روز شنبه در یک تظاهرات با حضور بیش از یک میلیون نفر در استانبول، «کشتار بی گناهان در غزه» را محکوم کرد. او اسرائیل را به ارتکاب جنایات جنگی متهم کرد و غرب را به همدستی با اسرائیل متهم کرد.
در پاسخ به این سخنرانی، اسرائیل سفیر خود را از آنکارا خارج کرد – دولت اردوغان حتی به فکر اخراج سفیر اسرائیل از کشور نیافتاده بود. در واقع، جدای از دوستی با حماس، که با آن در اخوان المسلمین ریشه مشترک دارد، همبستگی حزب حاکم عدالت و توسعه در فلسطین به هارت و پورت محدود می شود.
در حالی که اختلافات دیپلماتیک بین دو کشور به طور دوره ای رخ می دهد، روابط اقتصادی آنها مستحکم است. از سال ۱۹۹۷ یک موافقت نامه تجارت آزاد بین دو کشور وجود دارد که حجم تجارت بین آنها تحت حکومت اردوغان به طور چشمگیری افزایش یافته است. ترکیه یکی از ده بازار صادراتی مهم برای اسرائیل است و از سوی دیگر، ترکیه ششمین شریک تجاری بزرگ اسرائیل است. برنامه ریزی هایی برای پروژه های انرژی استراتژیک در دست است که گاز طبیعی اسرائیل را از طریق خطوط لوله ترکیه به اروپای غربی منتقل کند.
اسرائیل ۴۰ درصد نفت خود را از جمهوری آذربایجان، برادر ترکیه، تأمین می کند. اگر اردوغان واقعاً می خواست از فلسطین حمایت کند، می توانست به راحتی این جریان نفت را از طریق ترکیه به دریای مدیترانه قطع کند. اما ترکیه به عنوان اسب تروایی ناتو در جهان اسلام، وظیفه دارد خشم خیابان های عربی را هدایت کند. حمله کلامی علیه اسرائیل برای اعتبار خیابانی اردوغان مفید است. اما هیچ اقدامی در پی نخواهد داشت. زیرا سگ هایی که واغ واغ می کنند، معروف است که گاز نمی گیرند.