ترجمه مجله هفته
آیا ایالات متحده پس از ۴۰ سال هنوز تصاویر تکان دهنده انفجار مقر تفنگداران دریایی در بیروت را در ذهن خود دارد؟ آیا تهدیدات طوفان الاقصی را در خود میبلعد و آنرا گسترش میدهد یا برای مقابله با شوک های جدید آماده می شود که نتیجه آن تقویت تغییر تعادل قدرت در خاورمیانه خواهد بود؟
در ۲۳ اکتبر ۱۹۸۳ آنچه اف بی آی ایالات متحده آن را “قویترین بمب غیر هسته ای در تاریخ” توصیف کرد، در بیروت، پایتخت لبنان، منفجر شد. این عملیات بمب گذاری مقر تفنگداران دریایی ایالات متحده بود.
دو خودروی حامل مواد منفجره پس از عملیات فریبکاری موفق به نفوذ به مقر شدند. خودروی اول با مانعی به ارتفاع ۵ فوت از سیم های خاردار که پارکینگ را از ساختمان جدا می کرد، عبور کرد. سیم شکافته شد و کامیون عبور کرد و در سالن ساختمان اصلی منفجر شد.
چند دقیقه بعد، خودروی دوم وارد شد و در ساختمانی ۹ طبقه در منطقه الرمله الابیضا منفجر شد، جایی که واحدهای نظامی فرانسوی و انگلیسی نیز در کنار واحدهای آمریکایی مستقر بودند تا از اسرائیل پس از اشغال لبنان در سال ۱۹۸۲ حمایت کنند.
شوک آمریکایی فقط به دلیل دقت برنامه ریزی و اجرای آن نبود، بلکه تعداد تلفات نیز غیرمنتظره بود. در یک روز تنها ۲۴۱ نفر از تفنگداران دریایی ایالات متحده و ۶۶ سرباز از ملیت های دیگر کشته شدند. برای مقایسه آمار سایت “استاتیستا” (شرکت آلمانی متخصص در داده ها و آمار) نشان می دهد که تعداد کشته شدگان ارتش ایالات متحده در افغانستان در سال ۲۰۱۰ به طور کامل به ۴۹۸ نفر رسیده است و در سال ۲۰۲۱ طبق گفته این سایت تنها ۱۰ سرباز کشته شده اند.
صدای این شوک تاریخی امروز در اسرائیل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به گوش می رسد، به گفته روزنامه وال استریت ژورنال آمریکا، شوک اسرائیلی از کشته شدن بیش از ۳۰۰ سرباز، رقمی که به دلیل حمله غافلگیرکننده طوفان الاقصی احتمال افزایش آن میرود.
روزنامه مذکور اعلام کرد که حمله به “تفنگداران دریایی” یک پیروزی استراتژیک بر ایالات متحده بود که منجر به این شد که گروه های مقاومت دچار این باور شوند که می توانند سربازان آمریکایی را بکشند. این روزنامه همچنین اشاره کرد که رئیس جمهور وقت ایالات متحده، رونالد ریگان، “پاسخی نداد و فقط به خروج نیروهای آمریکایی از لبنان بسنده کرد.”
در این راستا، علی حیدر، تحلیلگر امور اسرائیلی، در گفتگویی با سایت المیادین، تأکید کرد که در حالی که حمله به تفنگداران دریایی منجر به عقب نشینی ارتش آمریکا و ناتو از لبنان شد، طوفان الاقصی بسیاری از پایه های این رژیم را متزلزل کرد. با توجه به تکیه آن بر حمایت غربی و نقش وظيفه ای که در منطقه به عهده دارد.
ناوگان های جنگی ایالات متحده با هدف نجات اسرائیل، به آب های دریای مدیترانه و سواحل آن رسیدند تا حمایت بایدن را نشان دهند. بایدن که شخصاً به تل آویو سفر کرد و در جلسات کابینه جنگ اسرائیل شرکت کرد، و پیش از آن آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، ایالات متحده شریک اصلی جنگ علیه غزه شد.
آیا ایالات متحده شریک زیان ها هم خواهد بود؟
غوطه ور شدن آمریکا در طوفان الاقصی، باعث می شود که تمام پایگاه های واشنگتن و وجود آن در خاورمیانه تحت تهدید قرار گیرد، به ویژه با توجه به پیشرفت توانمندی های همه قطب های محور مقاومت. در گزارشی در تاریخ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳ وب سایت آمریکایی “پولیتیکو” فاش کرد که پنتاگون “از احتمال وقوع حملات جدید به نیروهای آمریکایی مستقر در منطقه نگران است”.
حیدر خاطرنشان کرد که این تهدیدات جدی، مهمترین دلایل تردید آمریکا و فشار بر اسرائیل برای جلوگیری از اتخاذ گزینه های عملیاتی است که منجر به گسترش جبهه می شود. وی تأکید کرد که این امر ناشی از درک ایالات متحده از خطر هدف قرار دادن ناوگان های خود است که پیامدهای آن در عرصه بین المللی میتواند بسیار خطرناک باشد.
روزنامه وال استریت ژورنال گزارش داد که اکنون صدایی در غرب وجود دارد که به اسرائیل توصیه می کند “خودداری کند” و نیروهای خود را به صورت زمینی وارد نوار غزه نکند. این روزنامه همچنین اشاره کرد که رئیس جمهور فعلی آمریکا، جو بایدن، اسرائیل را از تکرار اشتباهات کشورش پس از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ هشدار داده است.
در روزهای گذشته، نیروهای مقاومت در عراق، نگرانی های آمریکا در این زمینه را به واقعیت تبدیل کرد و پس از چندین هشدار از آغاز نبرد، اعلام کرد که پایگاه های آمریکایی در سوریه و عراق را هدف قرار می دهد. از جمله این پایگاه ها می توان به عین الاسد، التنف، کنیک و حریر اشاره کرد.
یک اهرم فشار دیگر که ممکن است حمایت مطلق واشنگتن را با توجه به هزینه ها، مختل کند، از یمن سرچشمه می گیرد که همواره تأکید کرده است که بخشی از مبارزه مردم فلسطین خواهد بود، که منافع آمریکا و اسرائیل را در دریای سرخ تهدید می کند. محمد علی الحوثي، عضو شورای سیاسی ارشد یمن، هشدار داد که دخالت آمریکا در تجاوز به مردم فلسطین به معنای تبدیل تجاوز به جنگ منطقه ای است.
اینها همه بدون ذکر قدرت بازدارنده حزب الله است که آمریکایی ها را مجبور به درخواست از بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر، برای تأخیر و عدم دخالت در جبهه شمالی، طبق اعلام رسانه های اسرائیلی، کرده است.
آیا ایالات متحده پس از ۴۰ سال، تصاویر تکان دهنده انفجار مقر تفنگداران دریایی را در ذهن خود زنده کرده و مرور میکند و قادر است این تهدیدات را تحمل کند، یا برای مقابله با شوک های جدید آماده می شود که نتیجه آن تقویت تغییر تعادل قدرت در خاورمیانه خواهد بود؟
