مترجم شیرین
شورای امنیت سازمان ملل متحد در ۱۶ اکتبر به پیش نویس قطعنامه پیشنهادی روسیه مبنی بر آتش بس بشردوستانه در مناقشه اسرائیل و فلسطین، عمدتاً در نوار غزه، رأی داد.
این سند بیانگر تدابیر فوری برای توقف خشونت و پایان دادن به رنج غیرنظامیان، آزادی گروگان ها، جلوگیری از یک فاجعه انسانی در محاصره ونیز جلوگیری از سرایت خصومت ها به کشورهای دیگر در منطقه بود. با توجه به تنش شدید، شورای امنیت باید با فوریت عمل می کرد. به همین دلیل پیش نویس قطعنامه ارائه شده توسط روسیه حاوی هیچ جنبه یا ارزیابی سیاسی نبود و از ذکر نام طرف های درگیری نیز که می توانست مانع تصویب آن شود، خودداری کرد. تقریباً ۳۰ کشور از جمله ۱۷ کشور عربی از طرح روسیه حمایت کردند.
با این وجود، پیش نویس قطعنامه به تصویب نرسید. تروئیکای غربی – ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و همچنین ژاپن به آن رای منفی دادند. آلبانی، برزیل، اکوادور، غنا، مالت و سوئیس رای ممتنع دادند.
بنابراین، شورای امنیت سازمان ملل متحد، نهاد اصلی حفظ صلح و امنیت جهانی، در اتخاذ تصمیمی که میتوانست به توقف خونریزی، کاهش عواقب وحشتناک انسانی و ایجاد پیش‌نیازهایی برای غلبه بر بحران بیسابقه کمک کند، ناکام ماند. این امر زیر نظر مستقیم شرکت کنندگان در آن نشست و همچنین جامعه بین المللی به طور کلی، اتفاق افتاد. شورا در ارسال پیامی واضح، قوی و جمعی که خواستار آتش بس فوری، پایدار و مؤثر و بشردوستانه بود، ناکام ماند. اکنون بیش از ۱۰ روز است که شورای امنیت سازمان ملل متحد قادر به تشکیل جلسه علنی اختصاصی در مورد وضعیت منطقه درگیری اسرائیل و فلسطین یا سازماندهی رایزنی بین هیئت ها و کشورهای ذینفع به منظور تشریح اقدامات عملی بیشتر نیست.
رای دیروز نشان داد که این موضع واشنگتن و دیگر پایتخت های غربی است که مانع اتخاذ تصمیمی شده است که طبیعی و منطقی بود. در شرایط کنونی، اتخاذ این تصمیم برای همه اعضای مسئول جامعه جهانی یک امر مطلقا انسانی و یک وظیفه اخلاقی بود. در سال‌های گذشته، روسیه پیوسته به دنبال برجسته کردن ملاحظات بشردوستانه، هنجارهای بین‌المللی و عوامل اساسی ای بود که نشان میداد چرا مسئله فلسطین تا کنون حل نشده است، اما همه اینها نادیده گرفته شده است.
این سیاست عواقب فوری خواهد داشت. اسرائیل تعداد ۱۴۰۰ کشته و ۳۹۰۰ زخمی را اعلام کرده است در حالیکه تعداد تلفات فلسطینی ها به ترتیب از ۲۸۰۰ و ۱۰۸۰۰ فراتر رفته است. بر اساس گزارش سازمان ملل، حدود ۴۵۰ کودک در غزه جان خود را از دست داده اند و حدود ۷۵۰ کودک دیگر زیر آوار ساختمان های ویران شده توسط حملات هوایی مدفون هستند.
بیش از ۲ میلیون نفر که در غزه زندگی می کنند بدون آب، غذا، مراقبت های پزشکی، سوخت و برق باقی مانده اند. تنها گذرگاه مرزی مصر، رفح، بار دیگر هدف حمله موشکی قرار گرفت و هرگز برای خروج غیرنظامیان و ارسال محموله های بشردوستانه به غزه باز نشد. حدود ۱۰۰۰ شهروند روسیه، اعضای خانواده آنها و سایرینی که از ما برای تخلیه کمک خواستند، عملاً گروگان محاصره نظامی غزه شده اند.
همه اینها در حالی اتفاق می‌افتد که شورای امنیت سازمان ملل متحد نتوانسته است هیچ اقدامی انجام دهد و کاملا فلج شده است. همانطور که قبلاً نیز برای میانجی‌گران بین‌المللی چهارجانبه خاورمیانه که شامل روسیه، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل می‌شد، رخ داد. این به کشورهای خاصی امکان می دهد تا به دنبال منافع خود باشند. اقدامات یکجانبه آنها نه تنها یک شکست کامل بود، بلکه باعث تشدید خشونت در خاورمیانه شد.
(از جمله اتفاقات اخیر و بمباران سبعانه بیمارستان غزه در ۱۷ اکتبر / شیرین)
