متن مصاحبه پوتین تلویزیون دولتی چین درباره غزه، اوکراین، ایران و جهان چند قطبی.

ترجمه مجله هفته

در مصاحبه با تلویزیون دولتی چین، رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین نشان داد که چگونه توسعه روابط روسیه و چین، پروژه یک کمربند یک جاده چین و توسعه بریکس به یکدیگر مرتبط هستند.

رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین مصاحبه ای مفصل با تلویزیون چین انجام داد. این آخرین مصاحبه او دو سال پیش بود. از آنجایی که این مصاحبه در آستانه سفر برنامه ریزی شده پوتین به چین انجام شد، روابط بین روسیه و چین موضوع اصلی بود. پوتین اهمیتی را که این روابط در حال حاضر به دست آورده اند، برجسته کرد: روابط بین این دو کشور عامل تعیین کننده ای برای ثبات در جهان است.

“روابط روسیه و چین به مدت ۲۰ سال با دقت و آرامش توسعه یافته است. در هر قدم، طرف روسی و چینی خود را از منافع ملی خود که آنها را درک می کردند، هدایت کردند.”

در عین حال، شروع این روند آسان نبود. در نهایت، شکست بین اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری خلق چین در دهه ۱۹۶۰ رخ داد و حتی در این بین، حتی به درگیری های مرزی مسلحانه نیز منجر شد.

“روابط ما همیشه توسط حسن نیت هدایت می شد. این به ما کمک کرد تا مسائل مرزی را که ۴۰ سال به طول انجامید، حل کنیم.”

عامل تعیین کننده تمایل به یافتن راه حل های برای دستیابی به سازش بود. بر این اساس، همکاری اقتصادی توسعه یافت. در این مورد نیز، احترام متقابل به منافع ملی مرکزی بود:

“در نقاط مختلف زمان، ما نسبت به صادرات و واردات نسبت های متفاوتی داشتیم. ما سعی کردیم نیازهای اقتصاد چین را برآورده کنیم و دوستان چینی ما هرگز دیدگاه های ما در مورد برخی از عدم تعادل ها را، به ویژه در مورد تجارت کالاهای نهایی، نادیده نگرفتند. ما به آرامی، گام به گام و سال به سال این تراز تجاری را گسترش و بهبود داده ایم.”

این اظهارات جالب هستند زیرا توسعه این همکاری روسیه و چین ده سال قبل از آغاز ابتکار چین برای یک کمربند و یک جاده رخ داد. پوتین اشاره می کند که رئیس جمهور چین شی جینپینگ برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ در جریان سفر خود به مسکو، اصول کلی این پروژه را به طور عمومی ارائه کرد. این نشان می دهد که نزدیکی در سال های قبل نه تنها امکان چنین پروژه هایی را فراهم کرد، بلکه نقشی اساسی در توسعه اصولی ایفا کرد که امروز پروژه یک کمربند و یک جاده و بریکس را هدایت می کند.

“به نظر من، مزیت اصلی مفهوم همکاری که طرف چینی پیشنهاد می کند این است که در چارچوب این فعالیت، هیچ کس چیزی را به کسی تحمیل نمی کند. همه چیز با این اندازه انجام می شود که نه تنها راه حل های قابل قبولی پیدا شود، بلکه پروژه ها و راه هایی برای رسیدن به یک هدف مشترک وجود داشته باشد که برای همه قابل قبول باشد. […] اگر مشکلاتی وجود داشته باشد، دوطرف به دنبال راه حل های سازنده خواهند بود و همیشه آنها را پیدا خواهید کرد. به نظر من، این چیزی است که ابتکار یک کمربند و یک جاده را که رئیس جمهور چین پیشنهاد می کند از بسیاری دیگر که کشورهایی با میراث استعماری برجسته سعی دارند در جهان اعمال کنند، متمایز می کند.”
در ادامه مصاحبه پوتین با تلویزیون دولتی چین، او به اهداف آینده همکاری روسیه و چین اشاره کرد. او گفت که هدف بعدی، اتصال اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) با پروژه یک کمربند یک جاده است. او افزود که کشورهای اتحادیه اقتصادی اوراسیا در حال حاضر از این پروژه در قالب سرمایه گذاری های ۲۴ میلیارد دلاری بهره مند شده اند. برای آینده، برنامه های مشترک دیگری نیز وجود دارد که قرار است در طول دهه آینده اجرا شوند.

پوتین در ادامه گفت که “نظم جهانی مبتنی بر قوانین” که در مقابل چندقطبی شدن جهان قرار می گیرد، ناشی از تفکر استعماری است. او گفت: “اگر کسی این قوانین را ندیده باشد، پس این فقط به این معنی است که کسانی که از آن صحبت می کنند، آنها را خودسرانه و به نفع خود ایجاد می کنند.” او افزود که کشورهای استعماری همیشه خود را انسان های درجه اول می دانستند.

پوتین گفت: “تعجب آور نیست که نخبگان سیاسی امروزی، به ویژه در ایالات متحده، از استثناگرایی خود صحبت می کنند. این ادامه تفکر استعماری است، زیرا اگر آمریکایی ها خود را استثنایی می دانند، پس این بدان معناست که سایر ملت ها، در واقع، همه ملت ها، فقط مردم درجه دوم هستند. چگونه می توان آن را به روش دیگری درک کرد؟”

پوتین گفت که جهان چندقطبی باید به تدریج توسعه یابد. زیرا شرط اساسی آن برابری همه انسان ها و ملت ها است.

او گفت: “ما می توانیم این روند را تسریع کنیم، یا کسی می تواند سعی کند آن را آهسته کند و شاید حتی شاید پیشرفت در ایجاد جهان چندقطبی کاهش یابد اما به هر حال، ایجاد آن اجتناب ناپذیر است.”

پوتین گفت که شی جینپینگ ده سال پیش در مورد ایجاد یک جهان جهانی و نحوه ارتباط سرنوشت همه کشورها با یکدیگر صحبت کرد. او گفت که اکنون آنچه او در مورد آن به صورت نظری صحبت کرد، در حال تبدیل شدن به واقعیت عملی است. او افزود که این امر مستلزم اهداف سیاسی بلندمدت است که بر اساس تحلیل و چشم انداز آینده است.

پوتین گفت: “این چیزی است که یک سیاستمدار جهانی را از افرادی که ما آنها را “کارکنان موقت” می نامیم، که “برای پنج دقیقه” روی صحنه بین المللی ظاهر می شوند و سپس به آرامی ناپدید می شوند، متمایز می کند.”

وقتی مصاحبه کننده از پوتین پرسید که همکاری دو کشور در زمینه انرژی های تجدیدپذیر یا دستور کار آب و هوایی سازمان ملل چه تأثیری بر جهان خواهد داشت، پوتین به ۱۷ هدف توسعه پایدار سازمان ملل اشاره کرد که یکی از آنها مبارزه با فقر است.

او گفت: “چگونه می توان به مردم کشورهای آفریقایی گفت: شما نفت و محصولات نفتی دریافت نخواهید کرد، شما باید فقط به انرژی های تجدیدپذیر تکیه کنید، مانند انرژی باد و خورشید، و غیره. آنها برای کشورهای در حال توسعه تا حد زیادی غیرقابل دسترسی هستند. آیا مردم باید گرسنه بمانند یا چه؟ باید تعادلی وجود داشته باشد – همه تصمیمات باید متعادل باشند.”
در ادامه مصاحبه پوتین با تلویزیون دولتی چین، او به زمینه های دیگری که همکاری روسیه و چین باید در آنها توسعه یابد، اشاره کرد. او گفت که این همکاری باید در زمینه های اقتصادی، مانند واردات خودرو، ساخت هواپیما، الکترونیک و یک رآکتور نوترونی سریع، توسعه یابد. او همچنین گفت که این همکاری باید در زمینه های دانشگاهی و ورزشی نیز توسعه یابد.

پوتین در مورد اهمیت همکاری ورزشی گفت: “مهم این است که همکاری ما در زمینه ورزش از شرایط سیاسی و اقتصادی آزاد باشد. متأسفانه، ورزش بین المللی هر روز بیشتر در دام تجارت می افتد. در روابط ورزشی ما هیچ چیز از این دست وجود ندارد و امیدوارم که هرگز هم نباشد.”

سپس مصاحبه به موضوعات شخصی پوتین معطوف شد. او گفت که نمی داند اگر به ورزش علاقه مند نمی شد، زندگی اش چگونه می شد. او گفت که ورزش به او کمک کرد تا اعتماد به نفس پیدا کند و از دنیای خیابانی دوران نوجوانی خود فرار کند.

پوتین گفت: “بلافاصله دیدگاه های خاصی در مورد روابط با دیگران در ذهنم شکل گرفت: چگونه این روابط را توسعه دهیم، چگونه با شرکای خود با احترام رفتار کنیم، چگونه از هر چیزی که می تواند روابط بین انسان ها را تضعیف کند جلوگیری کنیم و غیره. ورزش بسیار آموزنده است و این بسیار مهم است.”

در پایان مصاحبه، پوتین از نظر خود در مورد پیشنهاد چین برای پایان دادن به جنگ اوکراین پرسیده شد. او گفت که روسیه از تلاش های چین برای یافتن راه حلی برای این بحران قدردانی می کند.

پوتین گفت: “اما دو مشکل اساسی وجود دارد. اول، ایالات متحده نه تنها اوکراین را به سمت ناتو سوق داد، بلکه حتی به خود می بالید که پنج میلیارد دلار در کودتای ۲۰۱۴ سرمایه گذاری کرده است. آنها همچنین تمام توافقات را، ابتدا در مورد گسترش ناتو به شرق، سپس حتی توافقات مینسک، نادیده گرفتند و سرانجام مذاکرات صلح در استانبول را ساقط کردند. می بینید، با چنین افرادی بسیار دشوار است که صحبت کنید.”

پوتین گفت که همین اتفاق با مذاکرات در مورد برنامه هسته ای ایران افتاد.

پوتین گفت: “مذاکرات در مورد برنامه هسته ای ایران بسیار طولانی بود. یک توافق حاصل شد، یک سازش صورت گرفت و اسناد امضا شد. سپس یک دولت جدید آمد و همه چیز را دور انداخت، انگار که این توافقات هرگز وجود نداشته باشند.”

پوتین گفت که مشکل دوم این است که دولت اوکراین خود را از هرگونه مذاکره با روسیه منع کرده است.

پوتین گفت: “پیشنهادهای چین کاملاً واقع بینانه هستند و می توانند پایه ای برای یک توافق صلح باشند. متأسفانه، طرف مقابل حاضر به مذاکره نیست.”