«اینجا هیچ جای امنی وجود ندارد.»



تخریب ویرانگر ناشی از جنگ هوایی علیه غزه.
وضعیت انسانی فاجعه بار است.

گفتگو با محمود مشتاق
مصاحبه: جمال ایکریث
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

حملات تلافی‌جویانه نیروهای اسرائیلی به نوار غزه همچنان ادامه دارد. روزهای گذشته را چگونه تجربه کردید؟

بسیار سخت است. در این موج حملات، نیروی هوایی اسرائیل به طور تصادفی به مناطق مسکونی حمله می‌کند، بدون هشدار قبلی یا دعوت از ساکنان برای تخلیه. طبق گفته وزارت بهداشت، تاکنون حدود ۱۲۰۰ نفر کشته شده‌اند. در محله‌ای که من در آن زندگی می‌کنم، تل‌الهوآ، هر ساعت صدای انفجار بمب شنیده می‌شود، کودکان گریه می‌کنند و زنان فریاد می‌زنند.

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، از ساکنان خواسته است که ساختمان‌های نوار غزه را ترک کنند. چه راه‌هایی برای فرار برای بیش از دو میلیون نفر وجود دارد؟

آنها نمی‌دانند به کجا بروند، چون هیچ جای امنی وجود ندارد. محله من به عنوان یک محله امن شناخته می‌شد، زیرا برج‌های تجاری و ساختمان سازمان‌های حقوق بشر و دفتر سازمان ملل در ریمال وجود داشت. نیروی اشغالگر تمام محله ما را شبانه نابود کرد. هیچ مکان امنی وجود ندارد. من کجا باید بروم؟ ما ۱۷ سال است که تحت محاصره هستیم، همه چیز بسته شده است، و اکنون همه چیز نابود می‌شود. تنها راه دسترسی، گذرگاه مرزی رفح به مصر بود که روز سه‌شنبه تخریب شد.

اسرائیل حملات خود را علیه چه کسانی انجام می دهد و چه هدفی را دنبال می کند؟

تاکنون، مقامات اشغالگر اسرائیل اعلام نکرده اند که اهداف خاصی از حماس یا سایر گروه ها را هدف قرار داده اند. هر کسی که در اینجا زندگی می کند در معرض خطر است. حتی در مورد ساختمان ها نیز تفاوتی قائل نمی شوند: مغازه ها و برج های اداری مورد حمله قرار می گیرند. از آغاز حملات، تمام دفاتر خبری در غزه، از جمله دفاتر خبرگزاری فرانسه و الجزیره، تخریب شده است. به این ترتیب، ارتش اسرائیل قصد دارد حماس را تحت فشار قرار دهد.

آیا مردم تامین می شوند و برای روزهای آینده از چه هراس دارید؟

آنچه در انتظار ماست غیرقابل تصور دشوار خواهد بود. من امروز با شما صحبت می کنم، اما ممکن است فردا یا پس فردا، یا حتی در عرض چند ساعت دیگر نتوانم با شما تماس بگیرم، زیرا دسترسی به اینترنت وجود ندارد. برق، سوخت، مواد غذایی و آب قطع شده است. این اتفاق پس از آن افتاد که سخنگوی ارتش اعلام کرد که ما «محاصره و محاصره کامل» را علیه ما اعمال خواهیم کرد.

تاکنون حدود ۳۴۰ هزار نفر آواره شده اند. آنها به مدارس آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی در خاورمیانه، UNRWA، پناه آورده اند. هنوز هیچ سازمان امدادی بین المللی برای کمک به آوارگان به این مدارس وارد نشده است. خبرنگاران نیز اجازه ورود ندارند. من به عنوان دستیار رسانه ای برای سازمان غیردولتی Euro-Med Human Rights Monitor کار می کنم. روز یکشنبه، ارتباط ما با تیم هایمان در اروپا قطع شد. بنابراین ما نمی توانیم در مورد وضعیت انسانی هم گزارشی دهیم.

حملات قبلی نیز وجود داشته است. آیا وضعیت اکنون متفاوت است؟

این عملیات سخت ترین است. نتانیاهو گفت: این یک «جنگ» است و نه یک «مرحله» یا «عملیات».

تقریباً تمام گروه های مسلح فلسطینی به عملیات حماس پیوسته اند. صدها غیرنظامی اسرائیلی در آخر هفته کشته شدند. مردم چگونه این را می بینند؟

من به عنوان یک انسان و همه ما اینجا از مرگ هر انسانی، هر غیرنظامی، متاسفیم. اما بسیاری از مردم در اروپا می گویند که حماس «شروع کرده است». آنها او یا مردم را مقصر آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد می دانند. اما این یک انفجار پس از سالها محاصره بود. هیچ امنیت غذایی یا سیستم بهداشتی کارآمدی وجود نداشت. در غزه زندگی وجود ندارد. بنابراین از یک گروه از مردم که سالها در حبس نگه داشته شده اند چه انتظاری دارید؟ اینکه آنها فقط بگویند: «لطفاً به ما کمک کنید؟»

ما بارها به سازمان ملل اطلاع داده ایم که از مشکلات بشردوستانه و نقض حقوق بشر رنج می بریم. ما را رها کردند. ما قبلاً شش عملیات نظامی را تجربه کرده ایم. در هر کدام صدها نفر کشته شدند و بسیاری از ساختمان های غیرنظامی تخریب شدند. اعمال مبارزان فلسطینی واکنشی بود پس از ۱۷ سال محاصره و تجاوزات. نادیده گرفتن این زمینه غیرانسانی است.