چهارراه تمدن ها ۳۴۰۰۰ کشته داده است.



تارنمای سیاست خارجی آلمان
ترجمه مجله هفته

با وجود افزایش ناگهانی تعداد تلفات پناهجویان در دریای مدیترانه، برلین و اتحادیه اروپا در حال پیشبرد طرح بعدی تشدید دفاع مهاجرتی اروپا هستند.

وزیران کشور اتحادیه اروپا در ۸ ژوئن بر روی “اقدامات مرزی” جدیدی توافق کردند که از سوی سازمان های حقوق بشری و مذهبی به عنوان “تنزل ارزش حقوق و آزادی های اساسی اروپایی” مورد انتقاد قرار گرفت. اکنون، توافق نهایی بر روی اقدامات جدیدی که حتی ممکن است منجر به بسته شدن کامل مرزهای خارجی برای پناهجویان شود، در پیش است. تنها چیزی که مانع از توافق بر این موضوع می شود، اختلاف بین برلین و رم در مورد این است که چه کسی باید پناهجویانی را که توسط نجاتگران دریایی نجات یافته اند، بپذیرد.

بر اساس گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR)، از ابتدای ژانویه تا ۲۴ سپتامبر، تعداد تلفات در دریای مدیترانه بیش از ۲۵۰۰ نفر بوده که بیش از نیمی از تعداد کل تلفات در سال گذشته است. از سال ۲۰۱۴، حداقل ۳۴ هزار نفر در جریان فرار از طریق دریای مدیترانه و صحرای آفریقا جان خود را از دست داده اند.
پاپ فرانسیس نسبت به عادی شدن مرگ دسته جمعی هشدار داده و با اشاره به بی تفاوتی اتحادیه اروپا، اظهار داشت: «ما در یک نقطه عطف تمدن هستیم.»

«تحقیر حقوق بشر»

در هشتم ژوئن، وزرای کشور کشورهای عضو اتحادیه اروپا بر تشدید اقدامات دفاعی مهاجرتی توافق کردند. بر اساس این توافق، در آینده در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا «اقدامات مرزی» انجام خواهد شد که طی آن پناهجویان در طول بررسی درخواست پناهندگی خود در اردوگاه‌های مرزی بازداشت می‌شوند. این امر شامل کودکان نیز می‌شود. علاوه بر این، قوانین مربوط به کشورهای ثالث ایمن نیز بیشتر تسهیل شد. کارشناسان تخمین می‌زنند که تا ۱۲۰۰۰۰۰ پناهجو می‌توانند هر سال در اردوگاه‌های مرزی اتحادیه اروپا محبوس شوند.

این توافق در آن زمان توسط وزیر کشور آلمان، نانسي فیزر، به عنوان «یک موفقیت تاریخی» و توسط وزیر امور خارجه آلمان، آنالنا بئربوک، به عنوان «دیرهنگام» مورد ستایش قرار گرفت. با این حال، نه تنها سازمان‌های پناهجویان و حقوق بشری علیه آن اعتراض کردند. در یک فراخوان، سازمان‌های مذهبی مختلف از جمله دیانت مسیحی، اتحادیه کارمندان اجتماعی آلمان، نان برای جهان و سایر سازمان‌های مذهبی درباره «روند تحقیر حقوق اساسی و بشر اروپایی» هشدار دادند. آنها گفتند که این طرح « پایه‌های دولت قانون را میلرزاند». حدود ۷۰۰ وکیل در یک نامه سرگشاده هشدار دادند که آلمان و اتحادیه اروپا با این مقررات خود را به مرکز«تبعیض علیه پناهجویان … و زندانی کردن و اخراج آنها را به هسته مرکزی خود تبدیل می‌کنند».

«سوء استفاده از مهاجرت»

در اصل، وزرای کشور اتحادیه اروپا در روز پنجشنبه گذشته بر تشدید بیشتر توافق کردند. بر اساس این توافق، در شرایط خاص، مهلت ثبت درخواست پناهندگی در مرز به چهار هفته افزایش می‌یابد. حداکثر مدت زمان اقدامات مرزی که طی آن پناهجویان می‌توانند در اردوگاه‌ها بازداشت شوند نیز از ۱۲ به ۲۰ هفته افزایش می‌یابد. علاوه بر این، محدودیت قبلی بازداشت پناهجویان از کشورهایی که نرخ پذیرش پناهندگی آنها کمتر از ۲۰ درصد است، لغو می‌شود. اکنون پناهجویان از کشورهایی با نرخ پذیرش حتی تا ۷۵ درصد نیز می‌توانند در اردوگاه‌ها زندانی شوند. همه اینها در یک «وضعیت بحرانی» اعمال می‌شود.

علاوه بر این، تعریف جدیدی از «سوء استفاده از مهاجرت» ارائه می‌شود. این شامل پناهجویانی میشود که توسط یک کشور ثالث برای فرار مردم به اتحادیه اروپا تشویق شوند تا اتحادیه اروپا یا یک کشور عضو آن را بی‌ثبات کند. در این صورت، مرزهای خارجی می‌توانند بسته شوند، همانطور که در حال حاضر ادعا میشود در لهستان و کشورهای بالتیک اتفاق می‌افتد.در نهایت، مجاز خواهد بود که همه پناهجویان به محض ورود در اردوگاه‌های مرزی بازداشت شوند. در عمل، همچنین انتظار می‌رود که «بازگشت‌های غیرقانونی» («پس‌راندن») افزایش یابد.

درگیری بر سر نجات در دریا

تنها یک دلیل وجود دارد که توافق اخیر هنوز به نتیجه نرسیده است: ایتالیا و آلمان بار دیگر بر سر نجات در دریا در مدیترانه دچار اختلاف هستند. بهانه فعلی این است که اتحادیه اروپا قصد دارد توصیه کند که عملیات نجات دریایی را نباید به عنوان “سوء استفاده از مهاجرت به زیان ایتالیا” تلقی کرد. ایتالیا، کشوری است که کشتی‌های نجات‌گران معمولاً به دلیل نزدیکی جغرافیایی در آنجا لنگر می‌اندازند، دولت ایتالیا این توصیه را رد می‌کند تا بتواند کشتی‌های نجات را پس بزند. آلمان برعکس تابحال از آن حمایت می‌کند. رم همچنین به این اعتراض می‌کند که برلین به دلایل تبلیغاتی برخی از منابع مالی دولتی را برای نجات در دریا در اختیار نجاتگران قرار می‌دهد، اما در عین حال حاضر نیست پناهجویانی را که توسط کشتی‌های نجات آلمانی نجات یافته‌اند، در آلمان بپذیرد. به دلیل این اختلاف، تصویب رسمی آخرین تشدید قوانین پناهندگی به تعویق افتاد. گفته می‌شود که یک توافق بین صدراعظم اولاف شولتس و نخست‌وزیر ایتالیا، جورجیا ملونی، در حاشیه نشست غیررسمی شورای اروپا در روز جمعه این هفته در گرانادا امکان‌پذیر است.

۳۴۰۰۰ کشته از سال ۲۰۱۴

در حالی که اختلاف بر سر نجات دریایی و این سوال ادامه دارد که کدام کشور باید پناهجویان نجات یافته در مدیترانه را بپذیرد، تعداد کسانی که در طول سفر جان خود را از دست می‌دهند، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. یک کارمند سازمان ملل متحد برای امور پناهندگان (UNHCR) در اواخر هفته گذشته تایید کرد که تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳، بیش از ۲۵۰۰ پناهجو به طور قطع جان خود را از دست داده یا گم شده‌اند – حدود ۵۰ درصد بیشتر از دوره مشابه سال ۲۰۲۲. پروژه مهاجران گمشده سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) تعداد پناهجویان کشته شده یا گم شده در مدیترانه از سال ۲۰۱۴ را حداقل ۲۸۱۰۵ نفر اعلام کرده است – کارشناسان از یک رقم سیاه بالایی خبر می‌دهند. به این آمار مرگ‌و‌میرهایی که در مسیر عبور از صحرا به سمت سواحل مدیترانه ثبت شده است نیز اضافه می‌شود.
پروژه مهاجران گمشده از ابتدای ژانویه تا اواسط ژوئن ۲۰۲۱ پناهجوی کشته شده در صحرا را ثبت کرده است، اما معتقد است که این رقم بسیار بالاتر است. IOM برای سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ می‌تواند حدود ۵۶۰۰ کشته یا مفقود شده در صحرا را ثبت کند، اما این رقم نیز بسیار پایین است، طبق گفته این سازمان. بنابراین، مجموع پناهجویان کشته شده به حدود ۳۴ هزار نفر می‌رسد – تنها از سال ۲۰۱۴، تنها موارد مستند قابل اعتماد.

«زندگی‌های شکسته، رویاهای نابود شده»

پاپ فرانسیس اخیراً در جریان سفر خود به مارسی، انتقاد شدیدی از این واقعیت که اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن نه تنها کشتار دسته جمعی در مدیترانه را تحمل می‌کنند، بلکه با مقابله با پناهجویان، آن را تشدید می‌کنند. او گفت: «بسیاری از افرادی که از درگیری‌ها، فقر و بلایای زیست‌محیطی فرار می‌کنند، در امواج مدیترانه به طور نهایی از جستجوی آینده‌ای بهتر باز می‌مانند.»

رهبر کلیسای کاتولیک افزود: «بنابراین، این دریای بزرگ به یک گورستان عظیم تبدیل شده است، جایی که بسیاری از برادران و خواهرانمان حتی از حق داشتن یک قبر نیز محروم شده‌اند و در آن کرامت انسانی دفن شده است.»

فرانسیس هشدار داد که نباید به این عادت کرد که «غرق شدن کشتی‌ها را به عنوان «موارد مختلف» طبقه‌بندی کنیم و کشته‌شدگان در دریا را به عنوان اعداد ببینیم.» او گفت: «اینها چهره‌ها و داستان‌ها هستند، زندگی‌های شکسته و رویاهای نابود شده.»

او همچنین گفت که اروپا در «مسیر جدایی» قرار دارد: «از یک سو برادری … و از سوی دیگر بی‌تفاوتی که مدیترانه را به خون می‌آلاید. ما در یک مسیر جدایی تمدن‌ها قرار داریم.»