دولت های چپگرا در آمریکای لاتین شمال جهانی به چالش می‌کشند.



نظم جهانی سرمایه داری آشکارا در نیویورک تضعیف شده است. دعوت به صلح، مبارزه با بحران آب و هوا و اصلاح سازمان های چند جانبه

نوشته هانس وبر
آمریکا ۲۱
مجله هفته

نیویورک – دولت‌های چپ‌گرای آمریکای لاتین در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواستار تغییرات اساسی در نظم اقتصادی و سیاسی جهانی شدند. آنها به شدت از نظام مالی بین‌المللی و جنگ اوکراین انتقاد کردند که به گفته آنها مانع مبارزه با فقر، نابرابری و تغییرات آب و هوایی می شود.

گوستاو پترو، رئیس جمهور کلمبیا، در سخنرانی خود که توسط خبرنگاران به عنوان ” شدیدترین و شاعرانه ترین سخنرانی” در “زبانی پرشکوه” توصیف شد، پیشنهاد کرد که برای مقابله با بحران آب و هوایی، “جنگ را پایان دهد و نظام مالی بین المللی را اصلاح کند”.

به گفته پترو، بدون تغییرات بنیادی در نظم جهانی کنونی، کشورهای جهان اهداف توسعه پایدار سازمان ملل برای سال ۲۰۳۰ را که شامل عدالت اجتماعی و عدالت زیست محیطی است، به سادگی از دست خواهند داد. وی افزود که “شکست دولت ها” در مبارزه با تغییرات آب و هوایی را می توان در جریان مهاجرت گسترده از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند دید. پترو هشدار داد که این مهاجرت در آینده می تواند به سه میلیارد نفر برسد.

وی گفت که به جای مبارزه با تغییرات آب و هوایی، “ما تصمیم گرفته ایم وقت خود را صرف کشتن یکدیگر کنیم”. پترو همچنین از این که از آمریکای لاتین خواسته شده است سلاح و سرباز برای جنگ اوکراین فراهم کند، ابراز تاسف کرد و گفت که همه جنگ ها به یک شکل دیده نمی شوند. وی گفت: “دلایل مشابهی که برای دفاع از زلنسکی مطرح می شود، باید برای دفاع از فلسطین نیز اعمال شود. تفاوت کجاست؟”

وی پیشنهاد کرد که برای جنگ اوکراین و جنگ اعراب و اسرائیل کنفرانس صلح برگزار شود. وی گفت که این امر “ریاکاری را به عنوان یک عمل سیاسی پایان خواهد داد”.

پترو همچنین مانند اجلاس جی ۷۷+چین هفته گذشته، بر ضرورت استفاده از منابع عمومی کشورها در مبارزه با تغییرات آب و هوایی و تأثیرات آن تأکید کرد. وی گفت که “سرمایه سبز” به عنوان راه حل مطرح نیست زیرا فقط در جایی فعالیت می کند که سود وجود دارد. وی پیشنهاد کرد که صندوق بین المللی پول (IMF) حقوق برداشت ویژه (SDR) را برای کاهش بدهی های خارجی کشورهای فقیر فراهم کند. به جای پرداخت بدهی های خارجی، این کشورها می توانند منابع عمومی خود را برای مبارزه با بحران آب و هوایی اختصاص دهند. پترو این را یک “طرح مارشال جهانی” نامید.

وی گفت که یک اقتصاد غیرکربنی همچنین مستلزم اصلاح سیستم بانک های توسعه چندجانبه و صندوق بین المللی پول است. وی گفت که این امر مستلزم دیدگاه دموکراتیک و “غیر امپریالیستی” است.
برزیل، آرژانتین، بولیوی، هندوراس و شیلی نیز خواستار اصلاح سازمان های مالی بین المللی شدند

برزیل: لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل، نیز خواستار اصلاح سازمان های بین المللی مانند صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی شد. وی گفت که صندوق بین المللی پول در سال گذشته ۱۶۰ میلیارد دلار حقوق برداشت ویژه برای کشورهای اروپایی و تنها ۳۴ میلیارد دلار برای کشورهای آفریقایی تخصیص داده است. لولا گفت: “این غیرقابل قبول است. اگر نهادها نابرابری را بازتولید کنند، بخشی از مشکل هستند، نه راه حل.”

لولا همچنین از نولیبرالیسم انتقاد کرد زیرا منجر به افزایش نابرابری اجتماعی شده و راه را برای “اپورتونیست‌های راست افراطی” هموار کرده است. وی به عنوان رئیس جدید جی ۲۰ اعلام کرد که برای اصلاح نهادهای بین المللی تلاش خواهد کرد.

آرژانتین: آلبرتو فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین، نیز خواستار اصلاح سازمان های مالی بین المللی شد. وی گفت که این سازمان ها بیشتر به سودجویی از توسعه مشترک می پردازند. وی همچنین انتقاد کرد که صندوق بین المللی پول هر بار که فدرال رزرو ایالات متحده نرخ بهره را برای مهار تورم در ایالات متحده افزایش می دهد، نرخ بهره خود را نیز افزایش می دهد.

وی گفت: “با لحنی طعنه آمیز، [موسسات مالی بین المللی] از اوکراین
در بحبوحه جنگ می خواهند که نرخ بهره بالایی را پرداخت کند. چه بی معنی!”
وی افزود که اشغال اوکراین توسط روسیه نه تنها پیامدهای انسانی فاجعه بار، بلکه پیامدهای اقتصادی نیز به دلیل افزایش تورم در سراسر جهان دارد.

بولیوی: لوئیس آرسه، رئیس جمهور بولیوی، معتقد است که مشکل سرمایه داری است: “سیستم استثمار سرمایه داری ظالمانه تولید و بازتولید سرمایه را بر حفاظت از زندگی انسان ها و وجود سیاره ترجیح می دهد.”

آرسه از “کمبود اراده جامعه بین المللی” برای توقف “تلاش های جنگی” که توسط “شرکت های چند ملیتی جنگ” حمایت می شود، ابراز تاسف کرد. تا آوریل ۲۰۲۳، جهان بیش از ۲.۲۴ تریلیون دلار در تسلیحات و صنایع جنگی سرمایه گذاری کرده است که بهتر بود در صلح و توسعه کشورها سرمایه گذاری می شد.

هندوراس: شیومارا کاسترو، رئیس جمهور هندوراس، نیز مانند همتایان چپ خود، تحریم ها و محاصره علیه کوبا و ونزوئلا را محکوم کرد.

کوبا: میگل دیاز-کانل، رئیس جمهور کوبا، از این که ایالات متحده بانک های سراسر جهان را تحت فشار قرار می دهد تا بین ادامه روابط خود با کوبا و ایالات متحده یکی را انتخاب کنند، انتقاد کرد.

شیلی: گابریل بوریک، رئیس جمهور شیلی، به مناسبت پنجاهمین سالگرد کودتا علیه سالوادور آلنده، به مسئولیت دولت ایالات متحده در آن زمان اشاره کرد. وی “حمله روسیه به اوکراین” را محکوم کرد. بوریک گفت که کشور مورد حمله مسئولیتی برابر با کشور مهاجم در جنگ ندارد. وی همچنین “اشغال غیرقانونی” فلسطین توسط اسرائیل را محکوم کرد.