سیمور هرش: منبع اطلاعاتی سیا متقاعد شده است که شولتس از انفجار نورد استریم مطلع بوده است.
ترجمه مجله هفته
آخرین مقاله سیمور هرش درباره حملات به خط لوله نورد استریم چند نکته را روشن می کند که قبلاً میتوانستند برای زیر سوال بردن اعتبار تحقیقات قبلی او مورد سوء استفاده قرار گیرند. به ویژه این سوال که چرا چرا همه اینها علیه افشاگری او بکار گرفته شد.
افشاگری هرش برای دولت فدرال آلمان گران تمام شد.
به مناسبت اولین سالگرد انفجار نورد استریم، روزنامه نگار تحقیقی افسانه ای ایالات متحده، سیمور هرش، در مورد موضوع حملات به خط لوله گاز نورد استریم دوباره آستین هایش را بالا زد. در متن جدید خود در Substack، او به پیشینه و روند این اقدامات تروریستی می پردازد و در عین حال روشن می شود که چرا هرش اساساً به این اطلاعات دسترسی داشته.
او به ویژه بر این نکته تأکید دارد که تکذیب قطعی و عمومی این عملیات برای رئیس جمهور ایالات متحده جو بایدن و مشاوران سیاست خارجی او بسیار مهم بود.
“هیچ یک از اطلاعات مهم در مورد این مأموریت با رایانه نوشته و ثبت نشده بود، بلکه با یک ماشین تحریر از نوع رویال یا شاید اسمیت کرونا تایپ شده بود، با یک یا دو رونوشت، انگار که اینترنت و بقیه دنیای آنلاین باید هنوز اختراع شود.”
فقط مدیر فعلی سیا، ویلیام برنز، به طور شخصی ارتباط بین رئیس جمهور ایالات متحده و برنامه ریزان و مجریان حمله ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲ را برقرار کرد. به این ترتیب، پس از اجرای آن، تمام مدارک می توانستند پس از اجرای آن نابود شوند: “می توان گفت که این یک جنایت ایده آل بود.”
بر اساس گزارش هرش، برنامه‌ریزی‌های ایالات متحده برای تحریم خط لوله گاز نورد استریم ۲ روسیه چند هفته پس از تکمیل این خط لوله آغاز شد. این برنامه‌ریزی‌ها توسط مشاور امنیت ملی ایالات متحده، جیک سولویان، رهبری می‌شد. یک منبع اطلاعاتی در CIA به هرش گفت:
“دولت نورد استریم را روی میز گذاشت، زیرا تنها [خط لوله روسیه] بود که به آن دسترسی داشتیم و کاملاً غیر قابل چشم پوشی بود. ما مشکل را ظرف چند هفته – تا اوایل ژانویه – حل کردیم و آن را به کاخ سفید اطلاع دادیم. فرض ما این بود که رئیس جمهور تهدید نورد استریم را به عنوان عامل بازدارنده برای جلوگیری از جنگ استفاده خواهد کرد.”
این جمله آخر برای کل جریان اطلاعاتی بسیار مهم به نظر می‌رسد. زیرا به نظر می‌رسد برای منبع اطلاعاتی مهم است که روشن کند این برنامه‌ریزی‌ها رسماً برای حفظ صلح طراحی شده بودند، اما در نهایت با هدف کاملاً متفاوتی اجرا شدند.
در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۲، ویکتوریا نولند، که اکنون معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده شده است، اعلام کرد که در صورتی که روسیه به اوکراین حمله کند “نورد استریم ۲ به هر طریقی که ممکن است راه نخواهد افتاد”. با این حال، او قبلاً اطمینان داده بود:
“ما همچنان با متحدان آلمانی خود گفتگوهای قوی و شفافی داریم.”
نولند در پاسخ به سؤالات، به توافقنامه‌ای بین آلمان و ایالات متحده در ژوئیه ۲۰۲۱ اشاره کرد که البته به طور رسمی تهدید یا پیامدی مشابه را شامل نمی‌شد. برعکس، جو بایدن هنوز در ۲۱ ژوئیه ۲۰۲۱ به خبرنگاران گفته بود که اکنون که خط لوله تقریباً تکمیل شده است، کاری نمی‌توان انجام داد. بایدن سپس باید در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ به خط مشی تهاجمی‌تر نئوکان‌ها روی آورده باشد.
بایدن در کنفرانس مطبوعاتی در جریان سفر اولاف شولتس، صدراعظم آلمان در ۷ فوریه ۲۰۲۲، تهدیدی را که اکنون در جهان مشهور شده، علیه نورد استریم مطرح کرد. و شولتس به سادگی در این مورد با اطمینان اظهار داشت: «ما با هم عمل می کنیم. ما کاملا متحد هستیم و گام های متفاوتی بر نمی داریم.” هرش می افزاید:
برخی از اعضای تیم سیا در آن زمان – و اکنون – بر این باور بودند که رهبر آلمان از برنامه‌های مخفیانه‌ای که برای تخریب خطوط لوله در دست اجرا بود، آگاهی کامل داشت.
در این مرحله، افراد در سیا هنوز متقاعد شده بودند که استفاده از تهدید نورد استریم موضوعی برای بازدارندگی است. ماه ها تحقیق و آموزش توسط دو غواص ماهر نیروی دریایی ایالات متحده در اعماق دریا که برای ماموریت در امواج دریای بالتیک استخدام شده بودند، طول کشید تا سیگنال شروع به کار برسد. ملوانان عالی نروژ نقطه مناسبی را برای کار گذاشتن بمب‌هایی که خطوط لوله را منفجر میکنند، پیدا کردند. این نیرو همچنین مطلع نبود که خطوط لوله نورد استریم ۲ قبلاً با گاز پر شده است.
به گفته سیمور هرش، بمب‌های کار گذاشته شده در خط لوله گاز نورد استریم ۲ روسیه به گونه‌ای طراحی شده بودند که می‌توان آنها را در هر زمان منفجر کرد. یک منبع اطلاعاتی در CIA به هرش گفت:
“برای انجام این کار، فقط به یک پرواز کوتاه با یک جنگنده نروژی و انداختن یک دستگاه سونار در نقطه مناسب در دریای بالتیک نیاز بود.” این کار توسط گروه کوچکی از برنامه‌ریزان انجام می‌شد که در اسلو با نیروی دریایی سلطنتی نروژ و نیروهای ویژه روی این پروژه کار می‌کردند.
“بعداً متوجه شدیم که حمله به خط لوله‌ها هیچ اثر بازدارنده‌ای نخواهد داشت، زیرا در طول جنگ هرگز دستور حمله به ما داده نشد.”
در زمان حمله، این گروه مدت‌ها بود که منحل شده بود.
“ما متوجه شدیم که تخریب دو خط لوله روسیه هیچ ارتباطی با جنگ اوکراین نداشت، بلکه بخشی از دستور کار سیاسی نئوکان‌ها بود. آنها می‌خواستند با نابودی خط لوله‌ها در آستانه زمستان، شولتس و آلمان را بترسانند و آنها را وادار کنند که با روسیه کنار بیایند. نگرانی کاخ سفید این بود که پوتین ممکن است آلمان را تحت کنترل خود درآورد و سپس لهستان را بگیرد. بنابراین، رئیس جمهور ضربه‌ای به اقتصاد آلمان و غرب اروپا وارد کرد.”
به گفته هرش، دولت آلمان در زمستان گذشته ۲۸۶ میلیارد دلار به عنوان یارانه به شرکت‌ها و مردم پرداخت کرد تا از افزایش بیش از حد هزینه‌های انرژی جلوگیری کند.
از آن زمان، تحقیقات در همه کشورهای ذینفع به بن‌بست رسیده است، در حالی که ایالات متحده خود هیچ علاقه‌ای به روشن شدن ماجرا نشان نداده است. زیرا تا کنون حتی یک درخواست رسمی از اطلاعات موجود در اختیار سرویس‌های اطلاعاتی که رئیس جمهور می‌تواند آن را مأمور کند، انجام نشده است.
فریب توصیف شده توسط کارمند سیا به نقل از هرش همچنین توضیح می دهد که او چگونه این اطلاعات را در وهله اول به دست آورده است:
“همه اینها توضیح می دهد که چرا یک سوال معمولی که حدود یک ماه پس از انفجارها از شخصی که سال ها در محافل اطلاعاتی آمریکا بوده پرسیدم، مرا به حقیقتی رساند که به نظر می رسد هیچ کس در آمریکا یا آلمان به دنبال آن نیست. سوال من. ساده بود: “کی بود؟”
فریب توصیف شده که هرش از زبان کارمند CIA نقل می‌کند، توضیح می‌دهد که چگونه او به این اطلاعات دست یافته است:
“همه اینها توضیح می‌دهد که چرا یک سوال معمولی که من حدود یک ماه پس از انفجارها از کسی که سال‌ها در محافل اطلاعاتی آمریکا فعالیت داشته است، به افشای حقیقتی منجر شد که به نظر می‌رسد هیچ کس در آمریکا یا آلمان به دنبال آشکار شدن آن نبود. سوال من فقط این بود: ” این کار چه کسی بود؟”
انگیزه اصلی “ترس نهایی” بود: “ترس آمریکا از اینکه سلطه طولانی‌مدت خود را در غرب اروپا از دست بدهد.”
