نتانیاهو در برابر سازمان ملل در نیویورک: در “آستانه” صلح با عربستان سعودی.
“خاورمیانه جدید” توسط نخست وزیر اسرائیل ترسیم شد.
نوشته یاکوب ریمان
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، چشم‌انداز خود را برای یک «خاورمیانه جدید» ارائه داد.
نخست‌وزیر اسرائیل در سخنرانی خود روز جمعه از داستان‌های عهد عتیق آغاز کرد و گفت که اسرائیل امروز نیز مانند موسی در گذشته در یک دوراهی بین «برکت بزرگ» و «نفرین بزرگ» قرار دارد. «دیکتاتورهای تهران» نمادی از «نفرین» هستند. «برکت» اما توافق‌های عادی‌سازی (توافق‌های ابراهیم) بین اسرائیل و امارات متحده عربی، بحرین، سودان و مراکش در سال ۲۰۲۰ است. این توافق‌ها «عصر صلح» را آغاز کرده‌اند.
هدف این اتحادهای عربی-اسرائیلی تقویت جبهه علیه ایران است. نتانیاهو گفت که ایران باید «با یک تهدید هسته‌ای قابل‌اعتماد مواجه شود». او در اینجا به طور علنی با استفاده از زرادخانه هسته‌ای اعلام‌نشده اسرائیل عضله گرفت، اما در جای دیگری توضیح داد که اسرائیل «می‌تواند به یک پل صلح تبدیل شود». دفتر نتانیاهو پس از آن اعلام کرد که تهدید هسته‌ای یک اشتباه لغوی بوده و در واقع «تهدید نظامی» در متن سخنرانی آمده بود.(خودتی – مترجم)
نتانیاهو به هسته اصلی سخنرانی خود اشاره کرد و گفت که اسرائیل امروز «در آستانه یک پیشرفت حتی چشمگیرتر» قرار دارد، یعنی «صلح تاریخی با عربستان سعودی». با این حال، برای رسیدن به این هدف، باید مسئله فلسطین قربانی شود.
زیرا در صورت انعقاد توافق‌های بیشتر، نباید به «فلسطینیان حق وتوی» داده شود.
در سال ۲۰۰۳، ۵۷ کشور عمدتاً اسلامی با طرح ابتکار صلح عربی، که همچنین به نام ابتکار عربی نیز شناخته می‌شود، آغاز و یا برقراری روابط عادی با اسرائیل را به مسئله فلسطین گره زدند.
این کشورها در آن زمان پیشنهاد عادی‌سازی را به منوط به عقب‌نشینی اسرائیل از مناطق اشغالی فلسطین و بازگشت به پشت مرزهای ۱۹۶۷ و تأسیس یک دولت فلسطینی کردند.
نتانیاهو اما این موضوع را برعکس می‌کند و ادعا می‌کند که انعقاد توافق‌های بیشتر اسرائیلی-عربی «حتی شانس دستیابی به توافق صلح بین اسرائیل و فلسطین را افزایش می‌دهد». زیرا «آنها (فلسطینی‌ها) نیز بیشتر مایل خواهند بود که توهم نابودی اسرائیل را کنار بگذارند و سرانجام راه صلح واقعی با آن را در پیش بگیرند». او در نهایت «از مدت‌ها پیش بر سر انعقاد صلح با فلسطینی‌ها تلاش کرده است».
نتانیاهو در حال حاضر رهبری راست‌ترین دولت در تاریخ کشورش را بر عهده دارد و افرادی را مانند سموتریچ که خود را «فاشیست» می‌خواند، در کابینه خود گنجانده است. سموتریچ وزیر دارایی نتانیاهو است، اما همچنین دارای یک پست معادل وزیر در وزارت دفاع است. در این سمت، در فوریه توسط وزیر دفاع یوآو گالانت، بخش عمده‌ای از وظایف اداری در کرانه باختری اشغالی که قبلاً توسط ارتش انجام می‌شد، به او واگذار شد.
بنابراین، اکنون اموری مانند طراحی سیاست‌های اسرائیلی در مورد شهرک‌سازی، مسائل تخصیص زمین، زیرساخت‌ها، برنامه‌ریزی شهری، اجرای قانون یا تخصیص آب در صلاحیت سموتریچ قرار دارد.
«با این اقدام، سموتریچ به فرماندار غیررسمی کرانه باختری منصوب شد»، مایکل سفارد، وکیل اسرائیلی، در مجله تأثیرگذار آمریکایی Foreign Policy در ژوئن توضیح داد. این انتقال رسمی از اداره نظامی به اداره مدنی «یک عمل الحاق کرانه باختری از نظر حقوق بین‌الملل» را نشان می‌دهد.
نتانیاهو همچنین در سخنرانی خود در سازمان ملل، زمانی که نقشه «خاورمیانه جدید» خود را ارائه کرد، نشان داد که الحاق رسمی مناطق اشغالی اکنون سیاست رسمی اسرائیل است. در آن نقشه، هیچ منطقه اشغالی وجود نداشت، بلکه کرانه باختری، قدس شرقی، نوار غزه و بلندی‌های جولان سوریه به طور یکنواخت به رنگ آبی به عنوان قلمرو ایالت اسرائیل رنگ‌آمیزی شده بودند. میزان صداقت پشت تلاش‌های «دیرینه» نتانیاهو برای «انعقاد صلح با فلسطینی‌ها» را می‌توان در نیویورک حدس زد.
