ترجمه مجله هفته
در روزهای برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل دو رئیس دولت بیش از همه در مرکز توجه رسانه‌ها قرار گرفتند در ابتدا بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و سپس رئیسی رئیس جمهور ایران.
در مخالفت با این دو فرد مخالفان سیاسی هر دو کشور در مقابل خیابان‌های مسدود شده سازمان ملل دست به اعتراض زدند، اپوزیسیون ایران عمدتا مرکب از سلطنت طلبانه طرفدار بازگشت دیکتاتوری خونریز پهلوی و هواداران فرقه مذهبی سازمان مجاهدین خلق با شعارهای مشابه مانند «ما ملت کبیریم ایران را پس می‌گیریم» از سوی سلطنت طلبان و یا «می‌جنگیم می‌میریم ایران را پس می‌گیریم» از سوی مجاهدین خلق بود.
حضور اپوزیسیون ایرانی امسال در مقابل دفتر سازمان ملل نسبت به سال‌های گذشته به طور آشکار بسیار کمتر بود و برعکس اپوزیسیون اسرائیلی و یهودی آمریکایی بسیار وسیع دست به اعتراض زده بود. رسانه‌های ظاهرا ایرانی خارج از کشور، بهتر است بگوییم مزدوران خارجی که فارسی حرف میزنند اما از انعکاس مخالفت اپوزیسیون اسرائیل در مقابل سازمان ملل سر باز زدند و فقط به انعکاس مخالفت ایرانی ها در مقابل سازمان ملل بسنده کردند.
در اینجا گزارش رسانه های اسرائیلی از سفر بی نتیجه نتانیاهو و هیئت بسیار بزرگش به نیویورک.
رسانه های اسرائیلی در مورد سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل متحد: جلسه خواب‌آلوده در یک سالن خالی.
رسانه های اسرائیلی در مورد سخنرانی دیروز بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اظهار نظر کردند و گفتند که این سخنرانی که در ارتباط با اعتراض گسترده در مقابل ساختمان سازمان ملل متحد انجام شد، “به عنوان یکی از بهترین سخنرانی های نخست وزیر ثبت نخواهد شد، اما به خوبی واقعیتی را که در آن زندگی می کند، منعکس می کند.”
باراک راوید، خبرنگار و تحلیلگر امور دیپلماتیک، در وب سایت اسرائیلی “والا” نوشت که “هزاران یهودی اسرائیلی و آمریکایی در گوشه خیابان ۴۸ و خیابان دوم نیویورک جمع شدند تا علیه نتانیاهو و اصلاحات قضایی که توسط دولت او با زور انجام میشود، در یک صحنه بی سابقه تظاهرات کنند و به نظر می رسید که کاپلان در منهتن است، جایی که سر و صدای تظاهرکنندگان در حیاط خارج از مقر سازمان ملل متحد به خوبی شنیده می شود.”
راوید افزود: نتانیاهو که برای اولین بار در پنج سال گذشته برای سخنرانی به سکو مجمع عمومی رفت، صدای تظاهرکنندگان را نشنید، اما میدانست که تظاهرات گسترده‌ای علیه او در خارج از سالن برگزار میشود، که او را بسیار نگران کرد و خاطرنشان کرد: «کسانی که در روزهای اخیر در نیویورک با او ملاقات کردند و درباره تظاهرات با او صحبت کردند، به راحتی متوجه این موضوع شدند.»
جلسه مجمع عمومی بسیار خواب‌آلوده بود، زیرا تعداد کمی از دیپلمات ها برای شنیدن سخنرانی نتانیاهو نشسته بودند، به طوری که سالن عمدتا خالی بود، در حالی که تعداد زیاد هیئت همراهان نخست وزیر که از اسرائیل با وی آمده بودند جلب توجه میکرد سعی کردند صندلی ها را پر کنند.
همانطور که در سخنرانی های قبلی نتانیاهو در سازمان ملل متحد رسم بود، “این بار ده ها تن از حامیان یهودی-آمریکایی و سابق اسرائیل، از جمله کسانی که در طول سال ها در لیست اهدا کنندگان و سرمایه گذاران نتانیاهو و خانواده اش بوده اند، هر چند دقیقه یک بار در طول سخنرانی او را تشویق میکردند آنها یک گروه تشویق کننده ایستاده و حرفه ای راه انداخته بودند.”
او گفت: “نتانیاهو بخش طولانی سخنرانی خود را به هوش مصنوعی و فناوری اسرائیلی اختصاص داد که پیشرفت های نفس گیر را برای جهان فراهم کرده است”، در حالی که فراموش کرد به شنوندگان بگوید که همین شرکتها و تکنولوژیست های اسرائیلی هستند که اعتراضات علیه اصلاحات قضایی دولت راستگرای افراطی را رهبری می کنند.
نتانیاهو همچنین در سخنرانی خود به اصلاحات قضایی اشاره نکرد، به نوبه خود، هر جا که میرفت فقط از گفتگوی اسرائیل با عربستان سعودی و تهدیدهای هسته ای ناروشن ایران صحبت می کرد و خواستار مقابله جدی علیه ایران میشد، او سه بیانیه شفاف صادر کرده است تا از طریق دفترش اطلاع دهد که قصد تهدید نظامی ایران را دارد.
هزاران یهودی اسرائیلی و آمریکایی روز جمعه در مقابل مقر سازمان ملل در نیویورک علیه نتانیاهو تظاهرات کردند. به گزارش رسانه های اسرائیلی، تظاهرکنندگان پلاکاردهایی در دست دارند که روی آنها نوشته شده است «نتانیاهو نامشروع است» و «شرم بر نتانیاهو».
این در حالی است که اسرائیل حدود ۳۷ هفته است که شاهد تظاهرات در اعتراض به این اصلاحات پرداخت شده توسط دولت اشغالگر اسرائیل است. (۳۷ هفته، خودمانیم خیلی بیشتر از براندازی رنگی ژن، ژیان ئازادی آمریکا و شرکا) در حالیکه همدستان و نزدیکان نتانیاهو به اتهام فساد محاکمه می شوند و او دخالت در این پرونده‌ها رد میکند، در ضمن نتانیاهو متهم است که تلاش میکند از طریق تصویب قوانین و اصلاحات جدید مانع محاکمه و دستگیری شخص خود شود.
این تظاهرات حمایت طیف سیاسی، گروه های سکولار و مذهبی، طبقه کارگر، کارکنان بخش فناوری و ذخایر نظامی را به خود جلب کرد.
اصلاحات پیشنهادی دولت را در معرض انتقاد متحدان اسرائیل از جمله ایالات متحده قرار داد.
