فرار یا مرگ

قره باغ: نیروهای آذربایجانی پایتخت را محاصره کردند، هزاران نفر آواره شدند. استعفای نخست وزیر ارمنستان خواسته شد.

نوشته اینا سمبدنر
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

آینده ۱۲۰ هزار نفر ساکن قره باغ پس از فتح نظامی توسط آذربایجان تیره و تار به نظر می رسد: بسیاری می ترسند که از وطن خود اخراج شوند یا – اگر بمانند – هدف خشونت نیروهای آذربایجانی قرار گیرند. بر اساس گزارش رسانه های ارمنی، در درگیری های روزهای گذشته حداقل ۲۰۰ نفر کشته و بیش از ۴۰۰ نفر زخمی شده اند.

به عنوان مثال، روزنامه نگار لوسینه ساکاریان در مصاحبه با آرمنپرس روز جمعه با لحنی کاملاً مایوس کننده گفت: «اگر همه جا آذری‌ها وجود داشته باشند، صحبت کردن در مورد افرادی که اینجا می مانند بی فایده است.» برق کاملا قطع شده است و تقریباً تمام امکانات ارتباطی جمهوری آرتساخ که ماه ها توسط باکو محاصره شده و در گرسنگی نگاه داشته شده قطع شده است.

سخنگوی دولت آرتساخ، آرمینه هایراپتیان، در ایروان تأیید کرد که وضعیت در پایتخت استپاناکرت که شدیدترین حملات را متحمل شده است، وحشتناک است: «نیروهای آذربایجانی همه جا در اطراف شهر هستند»، او به خبرگزاری فرانسه گفت. یک سخنگوی مقامات از آرتساخ گفت که مردم می ترسند که نیروهای آذربایجانی هر لحظه «شروع به کشتار کنند».

در سطح بین المللی، نیز لحن تند و تیز بود. در نشست شورای امنیت سازمان ملل که روز پنجشنبه شب برگزار شد، وزیر امور خارجه ارمنستان، آرارات میروسیان، گفت که دیگر «دو طرف در این درگیری وجود ندارد»، بلکه «متجاوزان و قربانیان» و او اتهامی را که از زمان جنگ باکو در سال ۲۰۲۰ بارها تکرار کرده بود، تکرار کرد که «شدت و قساوت» حمله آذربایجانی نشان می دهد که هدف آن «تکمیل پاکسازی قومی» است. به گفته میروسیان، بیش از ۱۰ هزار نفر به زور آواره شده اند که باید بدون غذا در فضای باز بسر برند. او به قدرتمندترین نهاد سازمان ملل اتهام زد که برای مدت طولانی بی عمل بوده است و خواستار شد: «حقوق و امنیت مردم ارمنی قره باغ باید به درستی در نظر گرفته شود و توسط جامعه بین المللی تضمین شود».
جیحون بایراموف، وزیر امور خارجه آذربایجان، در پاسخ به ادعاهای ارمنستان مبنی بر اینکه نیروهای آذربایجانی به مناطق مسکونی در قره‌باغ حمله کرده‌اند، گفت: «آنچه ارمنستان به عنوان حمله به ساکنان غیرنظامی منطقه قره‌باغ در آذربایجان به جامعه بین‌المللی معرفی می‌کند، در واقع اقدامات ضدتروریستی آذربایجان است.»

او این ادعا را با ارائه تصاویری از مناطقی که گفته می‌شود توسط نیروهای ارمنی مورد حمله قرار گرفته‌اند، تأیید کرد و گفت که هزاران واحد نظامی ارمنستان مجهز به سلاح های سنگین، آذربایجان را «بارها و بارها» هدف قرار داده‌اند و ارمنستان تنها مسئول این حملات است.

نخست‌وزیر ارمنستان، نیکول پاشینیان، در جلسه کابینه روز جمعه، با لحنی آرام‌تر از ادعاهای آذربایجان سخن گفت و گفت که وضعیت همچنان «تنش‌آمیز» است، اما «امیدی برای برخی تحولات مثبت» وجود دارد، مانند کمک‌های بشردوستانه.

در همین حال، معترضان در مقابل پارلمان ارمنستان، همچنان خواستار استعفای پاشینیان هستند. یک معترض به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما از دولت خود می‌خواهیم به مردم خود کمک کند.» پاشینیان که با وجود دشمنی با آذربایجان ثروتمندتر و مجهزتر از اعزام ارتش ارمنستان برای حمایت از مبارزان در آرتساخ خودداری کرد، او در ارمنستان به عنوان «خیانتکار» خوانده می‌شود.

نماینده مجلس آنجلا آدامیان، آنچه را که احتمالاً بسیاری از ارمنیان می‌ترسند به زبان بیاورند، بیان کرد: «ما می‌ترسیم که این پایان ملیت ما باشد، زیرا می‌دانیم که آذربایجان نمی‌خواهد اینجا متوقف شود.»