قره باغ و استانداردهای دوگانه وحشیانه – سویم داغدلن

اتحادیه اروپا و قره باغ کوهستانی
نوشته سویم داغدلن
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

حمله غیرقانونی آذربایجان به قره‌باغ که در عرض ۲۴ ساعت منجر به کشته شدن ۲۰۰ نفر و زخمی شدن ۴۰۰ نفر شد – که اگر بر اساس جمعیت آلمان محاسبه شود، معادل ۳۴۰ هزار قربانی است! – ابعاد آن تنها زمانی قابل درک است که نقش دولت آلمان و کمیسیون اروپا در آن را در نظر بگیریم.

غیرقانونی؟ بله، مطمئناً، در نقض آشکار اصول مادرید ۲۰۰۷ گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا در ارتباط با توافق آتش‌بس ۲۰۲۱، که شامل عدم استفاده از راه‌حل نظامی برای درگیری است.

در حالی که باکو شهرهای و روستاها و همچنین یک پایگاه نیروهای حافظ صلح روسیه را مورد حمله قرار داد و با صدور یک ضرب‌الاجل خواستار تسلیم آنها شد، در غیر این صورت نیروهای زمینی بقیه کار را انجام می‌دهند، دولت آلمان و اتحادیه اروپا به استفاده از واژه‌های بسیار شفافی روی آوردند تا جنگ تجاوزکارانه آذربایجان را محکوم کنند. صدراعظم شولتس خواستار «پایان درگیری‌های مسلحانه» شد، وزیر امور خارجه بئربوک خواستار «توقف تیراندازی‌ها» شد و رئیس شورای اتحادیه اروپا میشل بر واژه «عملیات نظامی» اصرار کرد. در نتیجه، اتحادیه اروپا تصمیم گرفت که کاری انجام ندهد. حمله آذربایجان حتی برای یک تحریم تسلیحاتی نمادین نیز کافی نبود. زیرا در جنگ اقتصادی علیه روسیه، باکو برای برلین و بروکسل بسیار مهم شده است.
رئیس کمیسیون اروپا، فون در لاین، در سال گذشته با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر خود، یک قرارداد گاز با خاندان علی‌اف‌ها به امضا رساند. اما دولت آلمان نیز با سفر سفیر خود، راف هورلمن، به باکو و بازدید از شوشی در قره‌باغ که در سال ۲۰۲۱ تسخیر شده بود، نشان داد که چشم خود را بر هر جنایت ننگین دیگری خواهد بست.
مردم قره‌باغ اکنون قربانی سیاست خارجی اروپایی نیز شده‌اند که با دوگانگی اخلاقی وحشیانه تنها به معیارهای ژئوپلیتیک تاریک پایبند است. یا به عبارت دیگر، در مبارزه با نفوذ روسیه، ایالات متحده، دولت آلمان و کمیسیون اروپا هر جنایتی را به صورت موردی بررسی می‌کنند.

با این حال، طبق آنچه می‌دانیم، حمله به قره‌باغ فقط آغاز ماجرا است. اگر به گفته‌های دولت باکو باور داشته باشیم، به زودی آذربایجان به جنوب ارمنستان حمله خواهد کرد، تا یک کریدور زمینی به منطقه خودمختار نخجوان آذربایجان و ترکیه، حامی مشتاق باکو، ایجاد کند. هر کس مانند رئیس‌جمهور ارمنستان، پاشینیان، امید خود را به حمایت غرب در برابر حملات آذربایجان بسته است، در این مورد نیز قطعاً ناامید خواهد شد. اشتهای واشنگتن برای تحریک در آینده علیه ایران که در جنوب با ارمنستان هم مرز است، و همچنین برای بیرون راندن روسیه که یک پایگاه نظامی در ارمنستان دارد، بسیار زیاد شده است.