از کلاه آبی‌ها استقبال نمی شود

عدم حمایت از شبه نظامیان: اعتراضات علیه مأموریت سازمان ملل در جمهوری دموکراتیک کنگو در حال افزایش است. دولت تحت فشار به خاطر قتل عام تظاهرکنندگان

نوشته کریستین سلز، کیپ تاون
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

اندکی قبل از مجمع عمومی سازمان ملل در هفته آینده، دولت جمهوری دموکراتیک کنگو بار دیگر از “تجاوز” کشور همسایه رواندا انتقاد کرد. پاتریک مویایا، وزیر ارتباطات روز پنجشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در کینشاسا، پایتخت این کشور، گفت: “شواهد غیرقابل انکاری دال بر فعالیت های جنایتکارانه ارتش رواندا با حامیان “M 23” آن وجود دارد. دو کمیسیون تخصصی سازمان ملل نیز در گذشته نشان داده اند که رواندا از شبه نظامیان شورشی M 23 فعال در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو پشتیبانی نظامی می کند. دولت کیگالی همواره این اتهامات را رد کرده است.

به منظور برقراری صلح در شرق کشور، سازمان ملل متحد از سال ۱۹۹۹ طولانی ترین و گران ترین ماموریت “کلاه آبی” خود را در این کشور اجرا می کند. با این حال، آنها واقعاً به هدف خود نزدیک نشده اند. در اواسط سال گذشته ، رئیس مونسکو نسبتاً آشکارا اعتراف کرد که از نظر نظامی نسبت به سربازان “M23” ضعیف تر است. مودسته باهاتی لوکوبو، رئیس سنای کنگو سپس از نیروهای سازمان ملل خواست تا “چمدان های خود را ببندند”. در نتیجه اعتراضاتی علیه نمایندگی سازمان ملل در چندین شهر صورت گرفت. بسیاری از کنگویی‌ها ناامید شده اند زیرا نیروهای “کلاه آبی” از آنها آن محافظتی را که در ابتدا در برابر حملات شبه نظامیان انتظار میرفت، ارائه نمی دهند.

علاوه بر این، مردم بارها در جریان تظاهرات علیه مونسکو کشته می شوند. تنها در پایان ماه اوت بود که سربازان ارتش کنگو ۴۸ تظاهرکننده را در گوما به ضرب گلوله کشتند. ۷۵ نفر دیگر مجروح و ۱۶۸ نفر دستگیر شدند. این ارقام برگرفته از یک سند نظامی داخلی به نقل از خبرگزاری فرانسه است. بر این اساس، ارتش می خواست از تظاهرات برنامه ریزی شده یک سازمان مذهبی علیه مأموریت سازمان ملل جلوگیری کند. ارتش تظاهرکنندگان را به برنامه ریزی برای اعمال خشونت آمیز متهم کرد، اما در نهایت آنها فقط توانستند سلاح های سردی را به عنوان سند ارائه دهند. سربازان ابتدا وارد ایستگاه رادیویی تظاهرکنندگان شدند و مجری و پنج نفر دیگر را در آنجا تیراندازی کردند. آنها سپس به سمت جمعیتی در یک کلیسا شلیک کردند. دولت کنگو متعاقباً اعلام کرد که می‌خواهد افسران نظامی مسئول این جنایات را به عدالت بسپارد.

رئیس جمهور فلیکس شیسکدی با یک سری مشکلات در شرق کشور مواجه است. قبل از انتخابات برنامه ریزی شده برای دسامبر سال جاری، او باید خشم مردم را در مورد شکست مونسکو و نیروهای انتظامی ویژه خود شاهد باشد. بر این اساس، مقامات دولتی به طور فزاینده ای خواستار پایان دادن به مأموریت سازمان ملل هستند. در عین حال، در حال حاضر توهم به نظر می رسد که قدرت ایالتی کنگو به تنهایی بتواند با بیش از ۱۰۰ گروه شبه نظامی که در مردم در شرق کشور وحشت می آفرینند مقابله کند. بنابراین کینشاسا مکرراً به کمک خارجی متوسل می شود. جامعه کشورهای آفریقای شرقی (EAC) قبلاً یک مأموریت نظامی به کنگو فرستاده است. با این حال، یکی از مشکلات این است که رواندا – حتی اگر نیرو اعزام نکند – به عنوان حامی یکی از شبه‌نظامیان به عنوان یکی از اعضای EAC در مذاکرات نشسته است. جامعه توسعه آفریقای جنوبی (SADC) هم اکنون در حال برنامه ریزی برای اعزام نیروی مداخله گر است.


اوضاع با این واقعیت پیچیده تر می شود که دولت در کینشاسا آشکارا همیشه نیروهای مسلح خود را تحت کنترل ندارد. کشتار در پایان ماه اوت می تواند شاهدی بر این امر باشد. این نیز به این دلیل است که در طول سال‌ها، شبه‌نظامیان مکرراً به عنوان بخشی از طرح‌های صلح در ارتش عادی ادغام شده‌اند. رسانه آنلاین Peoples Dispatch به نقل از کامباله موسوولی، پژوهشگر درگیری از مرکز تحقیقات کنگو در اندیشکده ایالات متحده، گفت: «شورشیان سابق به ارتکاب همان جنایاتی که قبلا مرتکب شده بودند، فقط اکنون در لباس نیروهای مسلح کنگو ادامه می‌دهند.

خشونت در شرق کشور با بهره برداری از ذخایر عظیم مواد خام دامن می زند. درست روز پنجشنبه، عفو بین‌الملل همراه با ابتکار کنگو «Pour la Bonne Gouvernance et les Droits Humains» گزارش جدیدی ارائه کرد که توضیح می‌دهد چگونه گسترش معدن مس و کبالت منجر به جابجایی اجباری بومیان و خشونت علیه مردم می‌شود.