ترجمه مجله هفته
خبرگزاری دولتی سوریه “سانا” روز سه‌شنبه گزارش داد، برای اولین بار از آغاز جنگ داخلی سوریه، رئیس‌جمهور بشار اسد به جمهوری خلق چین چین سفر خواهد کرد. این سفر به دعوت رئیس‌جمهور چین، شی جین‌پینگ، انجام می‌شود.
رئیس‌جمهور سوریه، بشار اسد، روز ۲۱ سپتامبر به چین سفر خواهد کرد تا به دعوت رسمی همتای خود، شی جین‌پینگ، در اجلاس سوریه و چین شرکت کند.
به گزارش خبرگزاری دولتی سوریه سانا، اسد یک هیئت عالی‌رتبه سیاسی و اقتصادی را به دیدارهای رسمی در شهرهای پکن و گوانگژو رهبری خواهد کرد.
هیئت رسمی سوریه شامل وزیر امور خارجه فیصل مقداد و وزیر دارایی سمر الخالد است. این اولین سفر رسمی اسد به پکن از سال ۲۰۰۴ است.
کارشناسان سیاسی بر این باورند که در طول سفر اسد، چندین توافقنامه دوجانبه امضا خواهد شد که بخشی از استراتژی بزرگتر چین برای تقویت موقعیت خود به عنوان یک واسطه قدرت در غرب آسیا است.
پکن در سال جاری به سوریه کمک کرد، پس از اینکه مقامات چینی نزدیک شدن تاریخی ایران و عربستان سعودی را میانجی‌گری کردند که همچنین منجر به عادی‌سازی روابط بین کشورهای خلیج فارس و دمشق شد.
در هفته‌های پس از توافق ایران و عربستان سعودی، سوریه نیز به اتحادیه عرب بازگشت، تحولی که سخنگوی وزارت امور خارجه چین، وانگ ونبین، آن را نشانه‌ای از این دانست که “وقتی سایه آمریکا کوچک می‌شود، نور صلح گسترده می‌شود”.
در ماه مارس، مقامات چینی از ایالات متحده خواستند که اشغال نظامی غیرقانونی سوریه را پایان دهد و غارت منابع این کشور را متوقف کند. آنها تأکید کردند که حضور مداوم ایالات متحده بحران بشردوستانه در سوریه را تشدید کرده است.
کاسی عبودی، تحلیلگر سیاسی و نویسنده سوری، این هفته به شبکه تلویزیونی بین‌المللی انگلیسی زبان ایران، پرس‌توی ، گفت:
“چین در طول سال‌ها تمامیت ارضی سوریه را دفاع کرده و غالباً از حق وتو خود در شورای امنیت سازمان ملل برای جلوگیری از مداخلات در امور داخلی این کشور عربی استفاده کرده است.”
وی افزود:
“از آنجایی که چین به عنوان یک کشور دوست برای سوریه شناخته می‌شود و از قدرت اقتصادی قابل توجهی برخوردار است، توافقنامه‌های همکاری با این کشور باید در بخش‌های مواد غذایی، دارویی و فناوری گسترش یابد.”
سال گذشته، مقامات چینی و سوری بیانیه‌ای امضا کردند که هدف آن به عضویت دمشق در ابتکار کمربند و جاده (BRI) است. این یک پروژه زیرساختی عظیم است که قرار است سرمایه و زیرساخت را به کشورهای جهان جنوبی برساند و در عین حال به طور چشمگیری قابلیت اتصال را در زمینه‌های تجارت، مالی و فرهنگ بهبود بخشد.
