نیویورک تایمز: داستان ترور کندی مورد شک و تردید جدی قرار گرفت.

نیویورک تایمز: مامور سابق اطلاعاتی شهادت می دهد که در سال ۱۹۶۳ سه گلوله به کندی شلیک شد.

ترجمه مجله هفته

پل لاندیس، مامور سابق اطلاعاتی ۸۸ ساله، در روز ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳، تنها چند متر از خودرویی که جان اف. کندی، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده در دالاس ترور شد، فاصله داشت. وی در سنین بالا، روایتی از قتل رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده در دالاس ارائه می‌دهد که با گزارش رسمی کمیسیون وارین مطابقت ندارد.

پیتر بیکر، روزنامه‌نگار و سردبیر ارشد کاخ سفید در نیویورک تایمز، با پل لاندیس، مامور سابق اطلاعاتی، صحبت کرده و گزارشی جامع نوشته است. وی گفته است که لاندیس در این مصاحبه، داستان خود را برای اولین بار به این شکل مفصل بیان کرده است. روزنامه نیویورک تایمز روز شنبه، ۹ سپتامبر، این روایت غیرمعمول از جنایت را منتشر کرد. این روایت در حداقل یک نکته اساسی با نسخه رسمی کمیسیون وارین مغایرت دارد: بر اساس این روایت، سه گلوله به جان اف. کندی شلیک شده است.

این روزنامه‌نگار، پل لاندیس، شاهد مسن را دارای ذهنی سالم توصیف می‌کند. وی پس از ترور کندی، دچار آسیب روحی شده و شش ماه بعد کار خود را در سازمان اطلاعاتی ترک کرده است. وی بارها نقل مکان کرده و در طول دهه‌ها، زندگی خود را با دلالی املاک، فروش محصولات ماشینی و رنگ‌کاری خانه مردم، گذرانده است – من از “هر چیزی که به حفاظت از رئیس‌جمهوران مربوط باشد پرهیز کردم.”

او با “نظریه‌های توطئه” در مورد این جنایت کاری ندارد. طبق گزارش نیویورک تایمز، لاندیس در سال ۲۰۱۴ متوجه شد که نسخه رسمی قتل کندی با برداشت‌های او از این رویداد مطابقت ندارد. اما سپس مدت زیادی جرات نکرد که نظراتش را علنی کند. از ترس اینکه شاید اشتباهاتش موجب دردسر برایش شود، حتی پس از ۲۰۱۴ نیز سکوت کرد. در نهایت، او در آن زمان به سادگی یکی از فشنگ ها را روی برانکارد جسد کندی گذاشت و در تحقیقات آن زمان نیز به درستی شهادت نداد. زیرا او بلافاصله پس از رویداد تحت شوک روحی قرار گرفت.

اولین ارزیابی‌ها از افشاگری‌های مربوط به قتل کندی در نیویورک تایمز

یک روز پس از انتشار این مطلب در نیویورک تایمز، رابرت اف. کندی جونیور، برادرزاده رئیس‌جمهور سابق ترور شده، در یک پیام کوتاه در X (پیش‌تر توییتر) در روز یکشنبه گفت:

“نظریه گلوله جادویی اکنون مرده است. این ساخت و ساز احمقانه به عنوان پشتیبان اصلی نظریه این بود که یک تیرانداز واحد رئیس‌جمهور کندی را ترور کرده است. این نظریه توسط کمیسیون وارین ۶۰ سال پیش به رهبری آلن دالاس، رئیس سابق سیا، که توسط عموی من اخراج شد، مطرح شد. افشاگری‌های اخیر پل لاندیس، محافظ شخصی کندی، حتی نیویورک تایمز، که یکی از آخرین مدافعان تنها گزارش وارین بود، را وادار کرد تا سرانجام احمقانه بودن این نظریه را به رسمیت بشناسند.”

اقتصاددان کانادایی میشل چوسودوفسکی، گزارش نیویورک تایمز را یک بمب سیاسی می‌نامد:
“این بدان معناست که فرضیه مرکزی کمیسیون وارین، یعنی اینکه یک “گلوله جادویی” هم به کندی و هم به کانلی اصابت کرد، یک دروغ بزرگ است.این دروغ اکنون افشا شده است. آیا حقیقت در مورد مرگ جان اف. کندی پیروز خواهد شد؟ یا افشای پیتر لاندیس مورد چالش قرار خواهد گرفت و “رد خواهد شد”؟
این افشاگری یک جعبه پاندورا را باز کرده است که ممکن است مشروعیت “برنامه نومحافظه‌کارانه” را تهدید کند.”

گزارش شاهد عینی پل لاندیس از قتل کندی

پل لاندیس، مامور اطلاعاتی که در آن زمان ۲۸ ساله بود، مسئول محافظت از بانوی اول، ژاکلین کندی، بود. در این نقش، او تنها چند متر پشت لیموزین ریاست جمهوری در رکاب یک کادیلاک مشکی روباز ایستاده بود و همراه کاروان کندی حرکت می‌کرد. همکار اطلاعاتی او کلینت هیل نیز در این خودرو حضور داشت که در یک اقدام خیره‌کننده از پشت به داخل لیموزین در حال حرکت پرید.

نیویورک تایمز آنچه را که لاندیس در هنگام ترور مشاهده کرده بود، به شرح زیر بازگو می‌کند:

«در اولین شلیک، آقای لاندیس به سمت راست خود برگشت و در جهت صدای شلیک نگاه کرد، اما چیزی پیدا نکرد. سپس به لیموزین برگشت و دید که کندی دستانش را بالا می‌برد، ظاهراً مورد اصابت قرار گرفته است. ناگهان آقای لاندیس متوجه شد که آقای هیل از خودروی دنباله‌رو پشت کندی پریده و به سمت لیموزین می‌دود. آقای لاندیس فکر کرد که آیا همان کار را انجام دهد، اما فرصتی نداشت.»

«او گفت که صدای شلیک دوم را شنیده است که بلندتر به نظر می‌رسید، و سرانجام سومین شلیک مرگبار که به کندی در سر اصابت کرد. لاندیس مجبور شد خم شود تا از پاشیده شدن گوشت و مغز کندی در امان بماند. او بلافاصله می‌دانست که رئیس‌جمهور مرده است. هیل که اکنون در صندلی عقب لیموزین نشسته بود، برگشت و با یک شست رو به پایین این را تأیید کرد.»

هیل و لاندیس سپس همراه با رئیس‌جمهور و همسرش به بیمارستان رفتند. لاندیس ابتدا دو تکه پوکه فشنگ را در یک لکه خون در خودروی رئیس‌جمهور پیدا کرد که آنها را آنجا گذاشت. سپس یک فشنگ سالم را در درز روکش چرم تیره پیدا کرد. پیتر بیکر نسخه لاندیس را به شرح زیر بازگو کرد:

“او گفت که آن را در جیب کت خود گذاشته و به سمت بیمارستان حرکت کرده است، جایی که می‌خواست آن را به یک مقام ارشد بدهد. اما در سردرگمی، آن را به به طور غریزی روی تابوت کندی گذاشت.
مهندس ارشد بیمارستان بعداً آن را پیدا کرد، زمانی که تابوت خالی آقای کانلی را حرکت می‌داند و به یک تابوت دیگر در راهرو برخورد کرد و گلوله به زمین افتاد.”

نسخه رسمی گلوله جادویی

طبق گزارش رسمی کمیسیون وارین، گلوله‌ای که کندی را ترور کرد، در نهایت در ران چپ فرماندار تگزاس، جان بی. کاندلی جونیور که در ماشین با او بود، جای گرفت. نیویورک تایمز نسخه رسمی یک گلوله را دوباره خلاصه می‌کند: گلوله‌ای که به عنوان “Exhibit 399 کمیسیون” شناخته شد، ابتدا کندی را سوراخ کرد، سپس به شانه راست جان کاندلی وارد شد، در آنجا توسط دنده‌اش منحرف شد و از زیر سینه راستش خارج شد. سپس از مچ دست راست کاندلی عبور کرد و در ران چپش گیر کرد.

به نوشته نیویورک تایمز محققان همچنین در آن زمان تشخیص دادند که شلیک “با همان تفنگ C2766 Mannlicher-Carcano انجام گرفته که از طبقه ششم ساختمانی در تگزاس پیدا شد”.

دلیل سکوت طولانی پل لاندیس: شوک، آسیب روانی و ترس است.

سال‌هاست که پل لاندیس خود هیچ شکی در مورد گناه لی هاروی اسوالد نداشته است، که به طور رسمی شلیک مرگبار را انجام داده است. تنها در سال‌های اخیر در اینمورد دچار تناقضات شد. به نظر لاندیس، گلوله‌ای که در پشت خودرو قرار داشت، به اندازه کافی به رئیس‌جمهور نفوذ نکرده بود، به همین دلیل از بدن خارج شد. از این رو، رئیس‌جمهور نمی‌توانست با این شلیک کشته شود، بلکه تنها توسط دومین یا سومین شلیک کشته شد.

در حالی که به ویژه همکار سابق او، هیل، به خاطرات و روایت فعلی لاندیس شک دارد، اما افراد معتبری نیز هستند که نسخه او را قابل اعتماد می‌دانند و از او حمایت می‌کنند. جیمز روبنولت، وکیل اهل کلیولند و نویسنده چند کتاب تاریخی، به طور عمیق با ترور کندی درگیر شده است و به آقای لاندیس کمک کرده است تا خاطرات خود را پردازش کند. روبنولت روایت لاندیس را درست می‌داند. نتیجه‌گیری او این است:

«اگر گلوله‌ای که به عنوان گلوله جادویی یا اصلی می‌شناسیم، در پشت رئیس‌جمهور کندی گیر کرد، این بدان معناست که فرضیه مرکزی گزارش وارین، نظریه گلوله واحد، نادرست است.»
و اگر آقای کاندلی توسط گلوله دیگری مورد اصابت قرار گرفت، پس ممکن است این گلوله از اسوالد نباشد، که به نظر او نمی‌توانست آنقدر سریع دوباره اسلحه اش را بارگیری کند. مورخ و رئیس دانشگاه Duquesne، کن گورملی، نیز در مصاحبه‌ای گفت که تعجب نمی‌کند که یک مامور مخفی که دچار شوک شده تنها پس از سال‌ها سکوت حاضر به صحبت شود.

گورملی گفت: “این اتفاق بسیار مکرر می‌افتد، زمانی که مردم در پایان زندگی خود قرار دارند. آنها می‌خواهند با چیزها که در ذهن شان آزارشان میدهد آشتی کنند. آنها می‌خواهند چیزهایی را که آنها را در خود نگه داشته اند و آنها را آزار میدهد علنی کنند. به ویژه اگر این یک تکه از تاریخ باشد و آنها بخواهند ازاین طریق آن را اصلاح کنند.”

**کتاب پل لاندیس “The Final Witness” (به فارسی: شاهد آخر) در تاریخ ۱۰ اکتبر توسط انتشارات Chicago Review Press منتشر خواهد شد. در مصاحبه‌ای با انتشار کتاب، این کارمند سابق سرویس مخفی گفت:
“من فقط فکر می‌کنم، زمان آن رسیده بود که من داستانم را بگویم.”