
«سفر پر سر و صدای بایدن به ویتنام فقط یک ژست نمادین با پیامدهای محدود است».
گلوبال تایمز
ترجمه مجله هفته
به گزارش رسانهها، جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده، روز یکشنبه با «نگوین فو ترونگ»، دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست ویتنام (CPVCC) دیدار کرد. برخی از کارشناسان چینی گفتند که چنین سفر پر سر و صدایی اگر به دقت زیر نظر گرفته شود، در واقع فقط یک ژست نمادین با پیامدهای محدود است، زیرا روابط بینحزبی بین ویتنام و چین را نمیتوان با روابط بیندولتی جایگزین کرد و خاطرنشان کردند که توسعه منطقهای به همکاری نزدیک در زنجیرههای تامین بین چین و ویتنام نیاز دارد.
بایدن سفر خود به هند برای اجلاس G20 را در روز یکشنبه به پایان رساند و به هانوی برای یک سفر 24 ساعته رفت. برخی از رسانههای جریان اصلی ایالات متحده این سفر را که همچنین اولین سفر بایدن به این کشور است، بخشی از تلاشهای واشنگتن برای مقابله با نفوذ چین در منطقه و کاهش وابستگی به زنجیره تامین چین با گسترش زنجیره تامین از طریق چارچوب اقتصادی هند و اقیانوس آرام (IPEF) میدانند.
رویترز روز یکشنبه گزارش داد که بایدن با ویتنام در زمینه نیمهرساناها و مواد معدنی توافقنامههایی امضا کرده است و رویترز گفت: «ایالات متحده ماههاست که برای این ارتقا فشار میآورد، زیرا این کشور را به عنوان یک غول تولیدکننده کلیدی در استراتژی خود برای ایمنسازی زنجیرههای تامین جهانی از ریسکهای مرتبط با چین میبیند.»
برخی از کارشناسان چینی معتقدند، ایالات متحده استراتژی هند و اقیانوس آرام خود را برای مقابله با چین تبلیغ کرده است و به دنبال جذب ویتنام به عنوان «شبه-پیمانکار» خود با ادعای ارائه برخی مزایای اقتصادی و نظامی است. با این حال، ویتنام «هیچگاه آنقدر جلو نمیرود» زیرا مهم است که این نکته را درک کنیم که ویتنام روابط چین و ویتنام را در مقابل روابط ایالات متحده و ویتنام قرار نداده است.
سفر بایدن به ویتنام همچنین در حالی انجام میشود که ایالات متحده در تلاش برای ایجاد شکاف بین چین و همسایگان آن در مورد موضوع دریای جنوبی چین است و سعی میکند تنشها را در این مورد افزایش دهد. برخی از کارشناسان هشدار دادند که هدف ایالات متحده این است که کشورهایی را به درگیری با چین وادار کند، و آنها همچنین معتقدند که کشورهایی مانند ویتنام نمیخواهند یا نمیتوانند در این موضوع با چین وارد جنگ شوند.
«ژست نمادین»
CNN گزارش داد که بایدن روز یکشنبه بعد از ظهر به هانوی رسید و این سفر را «آخرین صفحه در کتاب بازی هند و اقیانوسیه ایالات متحده» خواند که از طریق ارتقای روابط دوجانبه به «شراکت راهبردی جامع» قرار است ایالات متحده را در سطح شرکای عالیرتبه ویتنام از جمله چین و روسیه قرار دهد.
با این حال، یک مقاله نیویورک تایمز پیش از سفر بایدن اشاره کرد که «حتی اگر ایالات متحده و ویتنام روابط خود را در ماههای اخیر تقویت کرده باشند»، ویتنام به طور مخفیانه در حال ترتیب خرید تسلیحات از روسیه «در تخلف» از تحریمهای ایالات متحده بود.
ژو لیپینگ، مدیر مرکز مطالعات جنوب شرق آسیا در آکادمی علوم اجتماعی چین، روز یکشنبه به گلوبال تایمز گفت «افزایش سطح روابط ایالات متحده و ویتنام فقط یک ژست نمادین است»،
ویتنام با تقویت همکاری خود با ایالات متحده، به ویژه در مورد دریای جنوبی چین، به دنبال افزایش صدای خود و نفوذ خود در امور منطقه ای است، در حالی که برای ایالات متحده، رابطه نزدیکتر ویتنام را به یک مهره مهم برای مهار چین تبدیل می کند، ژو گفت.
وی افزود: «به ویژه، ایالات متحده ممکن است برخی حمایتهای نمادین برای ویتنام در مورد مسئله دریای جنوبی چین، چه از نظر اخلاقی و چه از نظر فنی، ارائه دهد. اما حمایت از تجهیزات نظامی محدود خواهد بود، زیرا ویتنام نه تنها با چین در این موضوع اختلاف دارد، بلکه با فیلیپین و اندونزی نیز اختلاف دارد. «حمایت بیش از حد می تواند تهدیدی برای سایر کشورها باشد.»
کورت کمپبل، هماهنگ کننده امور هند و اقیانوس آرام شورای امنیت ملی، ویتنام را به عنوان یک کشور «تغییر دهنده» منطقه ای توصیف کرده است، NBC News گزارش داد. متیو پوتینگ، که در دولت ترامپ به عنوان مشاور امنیت ملی معاون خدمت می کرد، به این رسانه گفت که با تقویت روابط با ویتنام، دولت بایدن «در حال فشار بر چین» است.
هوانگ رنوای، مدیر عامل اجرایی موسسه بیل و مادلین بیلند و جهانی شدن در دانشگاه فودان به گلوبال تایمز گفت.
«ویتنام با ایالات متحده پیمان نظامی نخواهد بست، این خط قرمز آن است». از نظر سیاسی، ویتنام یک کشور سوسیالیست با حزب کمونیست حاکم است که از نظر ایدئولوژیکی توسط ایالات متحده مورد حمله قرار دارد. این تعیین می کند که نمی تواند بیش از حد با ایالات متحده همسو شود،
وی همچنین افزود: «از نظر اقتصادی، صادرات فزاینده ویتنام به ایالات متحده عمدتاً بخشی از صادرات چین به ایالات متحده از طریق ویتنام است و رشد سریع اقتصادی ویتنام در واقع بخشی از انتقال صنعتی چین است که به شدت به ساختار صنعتی چین مرتبط است.»
در دیدار اخیر با لیو جیانچائو در تاریخ 5 سپتامبر، رئیس بخش بین المللی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین (CPC)، نگوین فو ترونگ گفت که اولویت اصلی ویتنام ارزش گذاری و توسعه روابط ویتنام و چین است.
روابط ایالات متحده و ویتنام بیشتر یک رابطه بین دولت ها است تا رابطه بین احزاب. تا حدی، رابطه بین احزاب نقش هدایت کننده ای در روابط بین المللی چین و ویتنام ایفا می کند که با روابط ایالات متحده و ویتنام قابل مقایسه نیست.
جایگزین های تردید برانگیز
ویتنام که به عنوان یکی از شرکای اولیه IPEF توسط ایالات متحده در جایگاه ویژه ای قرار داده میشود، انتظار می رود این کشور در «تنوع بخشیدن به زنجیره تامین» نقش بزرگتری ایفا کند، با این که نیمه هادی ها و مواد معدنی نادر به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات مذاکرات بین مقامات آمریکایی و ویتنامی خواهد بود.
با این حال، برخی از کارشناسان تردید دارند که ویتنام بتواند چین را در زنجیره های تامین جایگزین کند، به ویژه زمانی که چین و ویتنام – دو اقتصاد مهم در یکپارچه سازی منطقه ای – همکاری نزدیکی داشته باشند.
گو شیائوسون، رئیس موسسه تحقیقاتی ASEAN در دانشگاه دریایی گرمسیری هاینان به گلوبال تایمز گفت. «با وجود این که برخی از تولیدکنندگان تراشه آمریکایی مانند اینتل سرمایه گذاری سنگینی در ویتنام کرده اند، ایالات متحده نقش ویتنام را در جایگزینی چین در صنعت و زنجیره تامین جهانی نیمه هادی ها بیش از حد بزرگ میکند».
وی افزود که صنعت تولید تراشه ویتنام ممکن است در ۱۰ سال آینده نتواند با صنعت چین برابری کند، به دلیل نوآوری های نسبتاً ضعیف این کشور، کمبود استعدادهای فناوری بالا و کارگران ماهر و توسعه نامتعادل صنایع مرتبط.
برخی از کارشناسان می گویند که ویتنام نمی خواهد به هیچ کشوری اجازه دهد بیشتر از حد در توسعه این کشور نقش بازی کند و سلطه گری کند، اگرچه امیدوار است که از ایالات متحده در زمینه سرمایه گذاری، توسعه صنعتی و استعدادها حمایتهایی دریافت کند.
جی هونگ لیانگ، مدیر مرکز تحقیقات امنیت دریایی چین و آسهآن در دانشگاه ملی قومیت های گوانگچی، به گلوبال تایمز گفت. «ایالات متحده ممکن است نیز برخی تعهدات را بدهد، اما دشوار است بگوییم که چنین وعده ای تا چه حد تحقق خواهد یافت زیرا ایالات متحده انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را در پیش دارد».
همچنین، همکاری در زنجیره تامین بین چین و ویتنام نمی تواند توسط شراکت ایالات متحده و ویتنام جایگزین شود، جی خاطرنشان کرد. «چنین یکپارچه سازی در زنجیره تامین برای منطقه ضروری است و توسعه منطقه ای نمی تواند از مشارکت چین و ویتنام چشم پوشی کند.»
Be the first to comment