ارتباط آلمان و رژیم پیونشه در سرنگونی و کشتار چپ ها در شیلی.

چگونه دیکتاتوری شیلی به نازی های آلمانی در سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان اعتماد کرد.

نوشته مارتا آندویو
آمریکا ۲۱

تحقیقات جدید نقش نازی های آلمانی در کودتای ژنرال آگوستو پینوشه علیه دولت سالوادور آلنده در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۴ را فاش کرده است.
این تحقیقات با شهادت تعدادی از شاهدان، عملکرد والتر راوف، افسر سابق اس‌اس که به عنوان جنایتکار جنگی تحت تعقیب بود، و فرقه آلمانی در اردوگاه کلونیا دیگنیدا را بررسی می کند.
فرستنده رادیو تلویزیونی غرب آلمان (WDR) چند روز پیش این یافته ها را با یک مستند از ویلهلم هویسمان پخش کرد.

سقوط آلنده توسط ارتش شیلی در سپتامبر ۱۹۷۳ جهان را تکان داد. دولت وحدت مردمی با برنامه سوسیالیستی خود و ملی کردن معادن مس، در زمره دشمنان آمریکا قرار گرفت. پس از یک دوره اقدامات هدایت شده از سوی ایالات متحده که قرار بود اقتصاد شیلی را به ورشکستگی بکشد و به این ترتیب آلنده را از قدرت برکنار کند، سرانجام ارتش کودتا کرد و سرکوب وحشیانه خود را علیه نیروهای چپ در کشور آغاز کرد.

هویسمان در مستند خود جدیدترین یافته های تحقیقات را که نشان می دهد زمانبندی کودتا به شدت به طرح آلنده بستگی داشت، گنجانده است. آلنده قصد داشت در آن کشور پلاریزه شده، همه‌پرسی‌ای در مورد ادامه حکومت خود برگزار کند.

راوف، نازی سابق که در سال ۱۹۸۴ در سانتیاگو درگذشت، تجربیات خود را از زمان فاشیسم آلمان برای نابودی مخالفان سیاسی، برای تثبیت کودتاچیان و دیکتاتوری نظامی به طور “محوری” به رژیم پینوشه منتقل کرد. او با ژنرال مانوئل کانترراس، رئیس سرویس اطلاعاتی دیکتاتوری (Dirección de Inteligencia Nacional, Dina) ارتباط نزدیک داشت. پیش از این، راوف با سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان، BND، مرتبط بود که در سال ۱۹۵۸ او را برای “جلوگیری از گسترش کمونیسم در قاره آمریکای جنوبی” استخدام کرد.

شاهدان در مستند ارتباط سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان، با سرویس اطلاعاتی شیلی و نقش رهبری راوف در سازماندهی شکنجه سیستماتیک و ناپدید شدن مخالفان به قتل رسیده را تأیید می کنند. با راوف طبق اطلاعات رسمی سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان، در سال ۱۹۶۲ “قطع ارتباط” شد. این امر به وضوح به این دلیل بود که نام راوف در جریان محاکمه آدولف آیشمن در اسرائیل مطرح شد و جمهوری فدرال آلمان در این زمینه درخواست استرداد به شیلی ارائه کرده بود.

واکنش سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان، به تحقیقات جدید

در واکنش به تحقیقات جدید، سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان، اعلام کرد که یک یادداشت را از سال ۱۹۷۴ پیدا کرده است. بر اساس این یادداشت، راوف احتمالاً فقط به عنوان “ارگان اجرایی” برای سرویس اطلاعاتی شیلی کار می کرد، اما بدون اختیار فرماندهی. شاهدان در مستند با این ادعا صریحاً مخالفت می کنند. همچنین، تحقیقی از آنتروپولوگ آمریکایی جان کول وجود دارد که او در سال ۱۹۷۴ به مؤسسه یادبود هولوکاست وین در وین ارسال کرد.

تحقیقات قدیمی تر، یادداشتی از سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان در سال ۱۹۸۴ را نشان می دهد که در آن آمده است: “ما از ابتدا می دانستیم با چه کسی طرف هستیم […] زیرا راوف از افتخار به گذشته خود در هیچ کجا ابایی نداشت.”

دسترسی های عالی رتبه راوف در سلسله مراتب دیکتاتوری که توسط شاهدان توصیف شده است، همراه با رفتار و دستورات او، نشان دهنده نقش مهم او در “سیستم امنیت داخلی شیلی” است. این توصیفات نشان می دهد که نازی آلمانی برای سرکوب مخالفان، آموزش تکنیک های بازجویی و در جهت ارتقای ناپدید شدن بدون ردپای مخالفان شکنجه شده و کشته شده، به دستگاه سرکوب کمک شایانی کرد.

مستند، ملاقات های اولیه بین راوف و پینوشه در اکوادور را تأیید می کند که مبنای آشنایی طولانی مدت آنها را تشکیل داد. گفته می شود پینوشه به راوف پیشنهاد کرد که به شیلی مهاجرت کند، که او طبق اطلاعات سیا در سال ۱۹۵۸ این کار را کرد. بین سال های ۱۹۶۰ و فوریه ۱۹۶۲، راوف چندین بار برای آموزش دیدن توسط سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان در آلمان غربی اقامت کرده بود. حکم بازداشت آلمان غربی در سال ۱۹۶۲ مانعی برای ورود و خروج و اقامت او ایجاد نکرد.

این مستند همچنین رویکردهای جدیدی را برای ارزیابی کلونیا دیگنیدا ارائه می دهد که در سال ۱۹۸۸ پس از افشای جنایات و نقض سنگین حقوق بشر به ویلا باویرا تغییر نام داد. این سکونتگاه مسیحی یک فرقه خارجی آلمانی است که ۳۰ کیلومتر مربع وسعت دارد و ۴۰۰ کیلومتر جنوب پایتخت سانتیاگو واقع شده است. این سکونتگاه پس از افشای سوء استفاده جنسی سیستماتیک از کودکان و نوجوانان توسط بنیانگذار فرقه پل شافر و دخالت این مکان در جنایات حقوق بشر دیکتاتوری پینوشه، در سطح جهانی شناخته شد.

در حالی که به طور کلی شناخته شده است که این سکونتگاه همچنین یک مکان مخفی برای زندانی کردن و شکنجه مخالفان سیاسی رژیم بود، مستند هویسمان از تماس های اولیه بین رئیس سرویس اطلاعاتی پینوشه، کانترراس، و کلونیا دیگنیدا خبر می دهد. این تأسیسات قرار بود یک سال قبل از کودتا در آماده سازی های مربوطه گنجانده شود.

دیپلماسی آلمان در ارتباط با اقدامات خود پس از کودتای ۱۹۷۳ و همچنین در مورد کلونیا دیگنیدا، بارها مورد انتقاد قرار گرفته است که به همدستی با رژیم پینوشه متهم شد. اظهارات یک سخنگوی سابق مطبوعاتی سفارت آلمان در سانتیاگو بار دیگر شبکه سرویس اطلاعاتی خارجی آلمان و گرایش ایدئولوژیک آن را به صحنه باز میگرداند.

در ماه آوریل، برنامه خبری تلویزیونی آلمان اعلام کرد که “حمایت از فرقه شکنجه کلونیا دیگنیدا در شیلی یکی از تاریک ترین فصل های سیاست خارجی آلمان است.” مستند هویسمان اکنون تا حدودی مواد لازم را برای بررسی بیشتر خط‌مشی‌های سیاسی در پس حمایت از رژیم پینوشه و فرقه آلمانی را فراهم می‌کند.