
ضد حمله اوکراین یک فاجعه است. “آنها کسی برای مبارزه ندارند”: افشاگری های یک داوطلب لهستانی
ترجمه حمید علوی برای مجله هفته
حالا که دو ماه از آن زمان می گذرد، همه منتظر اخباری از موفقیت های ضد حمله اوکراین هستند. با وجود اطمینان هایی که رسانه های غربی به ما می دهند (که از پیشرفت های کند اما تدریجی صحبت می کنند)، می توان حدس زد که هیچ چیزی طبق پیش بینی های خوش بینانه ماه آوریل پیش نمی رود. رسانه های اروپای شرقی کمتر تمایل دارند واقعیت را در مورد جبهه های مختلف اوکراین پنهان کنند. روزنامه لهستانی ویرتوآلنا پولسکا (که به خط روس هراسانه خود معروف است) در ۳۰ آگوست مصاحبه ای با اسلاوومیر ویزوسکی یک داوطلب لهستانی که به ارتش اوکراین کمک فنی نظامی می کند، را منتشر کرد. این مصاحبه تصویری غم انگیز و وحشتناک از وضعیت اوکراین را به ما ارائه می دهد که نشان می دهد چقدر مهم است که کانال های دیپلماتیک را به جای ادامه تشویق به جنگ علیه روس ها ترویج کنیم که قادر به باز کردن پنجره گفتگو برای رسیدن به پایان درگیری باشند.
اسلاوومیر ویزوسکی از طریق یک سازمان شبه نظامی به نام “Russian Pursuit” (شکار روسی) به سربازان اوکراینی تجهیزات مورد نیاز را در خط مقدم ارائه می دهد. او از آودیوکا، شهری در شرق اوکراین، در منطقه دونتسک، بازگشته است.
در مصاحبه با ویرتوآلنا پولسکا “داوطلب” اسلاوومیر ویزوسکی بر وضعیت غم انگیز شهر آودیوکا در اوبلاست دونتسک تمرکز دارد، جایی که نبرد وحشتناکی در جریان است که ارتش اوکراین بر اساس گزارش های رسانه های غربی به آرامی در حال پیشرفت است.
“آودیوکا، به شدت بمباران شده است. از ما پرسیده شد که آیا واقعاً می خواهیم به آنجا برویم. گفتیم: البته! اگر نمی رفتیم، کسانی که مانده بودند از گرسنگی می مردند. هیچ کمک دهنده دیگری در آنجا نیست. در شهر ۴۰ هزار نفری که تا سال ۲۰۱۴ یکی از بزرگترین کوره های ذوب فولاد دونباس در آنجا قرار داشت، شاید ۲۰۰ نفر باقی مانده باشند. شهر، کاملاً ویران نشده است، اما متروکه و رها شده است، آپارتمان ها سوخته اند، زیرساخت ها ویران شده اند. سالمندان هنوز در میان ویرانه ها زندگی می کنند. نمی خواهند بروند. تنها کمکی که دریافت می کنند از سازمان های خیریه است.”
ویزوسکی به ما اطلاع می دهد که آودیوکا تحت آتش مداوم روسیه است. “مقامات در پایان مارس امسال تخلیه شهر را اعلام کردند. شهر در منطقه قرمز قرار داشت. وضعیت آنجا بسیار دشوار است. یک نفر از سازمان “Pogoń Ruska” به من گفت که وقتی آنجا بود، برای اولین بار ترسیده بود.”
ویزوسکی تأکید می کند که فضای در شرق اوکراین، در دونباس، بد است. “در بهار، در اوایل تابستان، امیدوار بودند که بتوانند یک حمله موثر انجام دهند، بتوانند روس ها را بیرون کنند. با این حال، هیچ یک از اینها محقق نشد. پس از دو ماه، سربازان اوکراینی تنها در خط اول دفاع دشمن نفوذ کرده اند. تلفات انسانی از جانب اوکراینی ها عظیم است. تجهیزات غربی مانند کبریت می سوزد. این ویرانی بسیار بدتر از آن چیزی است که معمولاً در رسانه ها به تصویر کشیده می شود.”
ویزوسکی ادعا می کند که اخیراً قبرها را در لوو در غرب اوکراین شمارش کرده است. “حدود ۱۰۰ قبر در بخش قدیمی گورستان وجود دارد که قدمت برخی از آنها به سال ۲۰۱۴ باز می گردد. در قسمت جدید بیش از ۶۰۰ قبر وجود دارد. ما حدود ۷۰۰ قبر از شهری با ۷۰۰ هزار نفر جمعیت داریم. در روستاها این نسبت بسیار متفاوت است. از میان آنها که می گذرم گورستان هایی را در سر راه می بینم. روی هر یک از آنها از چند تا ده قبر جدید وجود دارد. در کنار هر کدام پرچم هایی قرار دارد. تشخیص آنها آسان است. در خارکف بیش از دو هزار قبر وجود دارد. علاوه بر این، اجسادی یافت نشده زیادی که در سنگرها تکه تکه شده یا در سرداب های باخموت دفن شده اند هم وجود دارد. این تلفات سنگین را دیگر نمی توان پنهان کرد. فقط بروید و قبرهای قبرستان اوکراین را بشمارید. حتی سربازها هم آن را می بینند.»
ویزوسکی همچنین در مورد برخوردی که چند روز پیش داشت صحبت می کند و آن را آزاردهنده تعریف می کند. او با مردی حدوداً ۶۰ ساله صحبت کرد که گروهبان تفنگداران دریایی بود و از آزوستال دفاع می کرد. او به مدت هشت ماه در روسیه اسیر بود، ۳۰ کیلوگرم وزن کم کرد و اکنون در تلاش است تا حد امکان بهبود یابد. «از او پرسیدم آنجا چگونه است. او به من گفت: اسلاوک، درست مثل آشویتس.» (لطفاً در نظر داشته باشید که این اظهارات یک فاشیست به یک داوطلب لهستانی ضد کمونیست و ضد روس است ما برای حفظ صداقت در ترجمه عین مطالب مطرح شده را منعکس میکنیم – مترجم)
دو ماه پیش در مورد جبهه در کوپیانسکا پر از خوش بینی بودم. با این حال، در حال حاضر، ما توانسته ایم جایگاه خود را حفظ کنیم. چه مدت؟ نمی دانم. به نظر میرسد روسها برای رسیدن به کوپیانسک، جایی که برای حمله بهاری موضع میگیرند، دست به هر کاری میزنند.
روحیه اوکراینی هایی که در جبهه می جنگند چگونه است؟ ویزوسکی به اختصار می گوید: «آنها ترسیده اند. آنها می دانند که ارتش روسیه همه چیز را یاد گرفته است و به دقت آماده شده اند. روس ها نیروهای مهندسی عالی دارند. این سیستم دفاعی توسط شرکت های ساختمانی ساخته شده است. آنها سربازان/دهقانان روسی نبود که بیل خود را برای ساختن سنگر تکان در دست گرفته باشند و سنگر ها را ساخته باشند آنها در نوع خود کم نظیرند. شرکت های تخصصی استحکاماتی به سبک Maginot Line ساختند. و سه یا چهار مورد از این خطوط دفاعی وجود دارد.» او به وضوح اضافه می کند و همچنین تأکید می کند که روس ها برای هر متر مربع حداقل ۵ مین ضد نفر و ضد تانک قرار داده اند. خلاصه تو نمیتوانی پایت را روی زمین بگذاری بدون آنکه یکی از این مینها منفجر شود.
به گفته ویزوسکی، برای اوکراینی ها دیگر زمانی نمانده. «سربازگیری امیدوارکننده نیست. آنها سربازان کمی دارد که قادر به جنگیدن هستند.» به دلیل شرایط دشوار در جبهه، اوکراین قربانیان بسیار بالایی دارد، بسیاری از اوکراینیها دیگر حاضر به دفاع از میهن خود نیستند.
«دیگر هیچ فردی وجود ندارد که داوطلبانه ثبت نام کند. آنها باید آنها را در خیابان ها به زور دستگیر. در لویو “جمع آوری” در خارج از مرکز شهر هم انجام میشود، مردم از محل کار خود یا در میخانه ها، جایی که طبقه کارگر برای نوشیدن آبجو می روند، سربازگیری می شوند. اخیراً در ایستگاه اتوبوس شماره یک شاهد چنین وضعیتی بودم. در لویو پنج پلیس آنجا بودند و همه کسانی را که می خواستند لویو را ترک کنند را در جستجوی مردانی مشغول فرار بودند بازرسی کردند. هشت نفر را دستگیر کردند.»
ویزوسکی توضیح می دهد که «بسیاری از دلایل فاجعه کنونی اوکراین از باخموت سرچشمه می گیرد. آنقدر آنجا ارتش اوکراین و دولت زلنسکی انسانها را به کشتن دادند، که دیگر کسی برای جنگیدن باقی نماند.»
اسلاوومیر ویزوسکی، داوطلب لهستانی که در جنگ اوکراین میجنگد، امیدوار است که ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، حمایت مردمی خود را از دست بدهد. او میگوید که پوتین مردم فقیر، بیسواد و بدنبال پول را برای جنگ میفرستد. (ظاهرا اوکراین مردم ثروتمند و الیگارش ها، روشنفکران دارای کارشناسی ارشد و دراویش دل از دنیا کنده را به جبهه می فرستد – مترجم)
ویزوسکی همچنین تأیید میکند که اوکراینیها نیز در حال از دست دادن استعدادهای برتر خود هستند. او میگوید: «افراد باتجربه، از جمله کسانی که در سال ۲۰۱۴ جنگیدند، در حال مرگ هستند. در بهار، سربازان بیتجربهای که فرستاده میشوند، در خط مقدم چهار ساعت دوام خواهند آورد.»
او به عنوان مثال، از دوست خود که رئیس تحلیلگر مالی بزرگترین بانک تجاری کییف بود، نام میبرد. او میگوید: «در روز اول جنگ، همسر و پسر خود را از لووف به بیرون برد. او بلافاصله داوطلب شد، اگرچه هرگز در ارتش نبوده است. او بیش از یک سال و نیم است که آنها را ندیده است. یک سال در خط مقدم مرز بلاروس و اوکراین بود و اکنون به کوپیانسک منتقل شده است، جایی که در حال آمادهسازی خط مقدم بود. او کمی بیش از ۴۰ سال دارد.»
ویزوسکی میگوید: «روسها منتظر زمستان هستند تا دوباره به تخریب زیرساختهای حیاتی اوکراین ادامه دهند. آنها امیدوارند که پس از زمستان معتدل سال گذشته، امسال زمستانی سرد در راه باشد. و اینکه آنها میتوانند اوکراین را به گونهای شکست دهند که در بهار به کییف برسند و اوکراین را به “صلح” وادار کنند.»
با این حال، ویزوسکی همچنان امیدوار است. او میگوید: «اوکراینیها تسلیم نخواهند شد. آنها دیگر خسارتهایی متحمل خواهند شد، اما هنوز میتوانند پیروز شوند. همه چیز به اروپا بستگی دارد. اروپاییها باید بفهمند که این جنگ روسیه علیه کل اروپا و نه فقط اوکراین است. باید از اوکراینیها حمایت کرد تا روسیه پیروز نشود.»
امیدهای ویزوسکی قابل درک است، اما با توجه به فقدان نتایج نظامی ملموس، این ایالات متحده خواهد بود که هر شکلی از صلح را بر اروپا تحمیل خواهد کرد تا از وادار شدن اوکراین به تسلیم بی قید و شرط جلوگیری کند. انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا و اروپا بسیار مهم خواهد بود. دموکراتها و نخبگان احزاب مردمی و چپ ناتویی اروپایی نمیتوانند با وضعیت جنگی فعلی که هنوز ادامه دارد، در انتخابات انتظار موفقیت را داشته باشند. یک پیروزی برای آنها مطلوب خواهد بود، اما با توجه به اینکه شکست روسیه به طور فزاینده ای مانند یک آرمان شهر به نظر می رسد، شلید صلح اکنون از نظر سیاسی مفید تر باشد.
