همه میدانند اوکراین بازنده است اما…تقصیر کیست؟

مطبوعات آمریکا آزادتر و جدی تر از مطبوعات اروپا هستند. آنقدر که آنها می تواند شکست ضد حمله را اعلام کنند.

مقالات زیادی در مطبوعات ایالات متحده منتشر می شود که در آنها مقامات دولتی و نظامی سابق می گویند که ضد حمله اوکراین موفقیت آمیز نخواهد بود آیا انها فقط استثنا هستند یا به سادگی نظراتی هستند که از کنترل سانسور فرار کرده اند؟
چند هفته ای است که مقالات زیادی در رسانه های آمریکا منتشر می شود که در آنها به نقل از مقامات یا مقامات نظامی سابق، نتیجه ضدحمله پر سرو صدای اوکراینی که برای فتح مجدد سرزمین های اشغال شده توسط روسیه بود، آشکارا مورد انتقاد و حتی اعتراض قرار می گیرد.
فرانچسکو دالاگلیو این روند را یک ماه پیش در جلسه ای که در پوگیبونسی برگزار شد، در طول روز آزادی که توسط حلقه محلی حزب کمونیست برگزار شد، به من گفت، که ما در آن جلسه درباره موضوعات مربوط به جنگ در اوکراین توضیح میدادیم. از آن زمان من شروع به زیر نظر گرفتن رسانه های آمریکایی کردم و باید اعتراف کنم فرانچسکو دالاگلیو حق داشت، تا همین اواخر هیچ کس در رسانه های رسمی جرأت نداشت دستاوردهای بزرگ نیروهای مسلح اوکراین را زیر سوال ببرد. وضعیت دائما در حال تغییر است.
ما غرب هستیم، در یک باغ زندگی می‌کنیم و دیگران در جنگل، به اوکراینی‌ها اسلحه می‌دهیم تا با تهاجمات بربرها بجنگند، اما نتایج آن دیده نمی‌شود و به نظر می‌رسد که جنگ متوقف شده است. درست است که اوکراینی ها قدبلند، سفیدپوست و چشم آبی هستند اما همیشه اسلاو باقی می مانند، بنابراین شبیه بربرهای مسکویی هستند. ما به آنها سلاح می دهیم، پس چرا نتایج قابل مشاهده‌ای نیست؟
خیلی ساده، آنها نالایق هستند که نمی دانند چگونه از پتانسیل جنگی که ما در اختیارشان می گذاریم استفاده کنند و آنها راه خودشان را می روند و به نصیحت‌های ما گوش نمی دهند.

این روایتی است که در حال حاضر در رسانه‌های آمریکا دست به دست می‌شود. آخرین مقاله منتشر شده در نیویورک تایمز، روزنامه‌ای که مطمئناً علاقه‌ای به پوتین ندارد، جنبه دوم را برجسته می‌کند، یعنی آن چیزی که ادعا می‌کند ارتش اوکراین کار خودش را می‌کند.
و به توصیه های ما غربی ها که می دانند چگونه جنگ را به خوبی انجام دهند، گوش نمی دهد. فقط به آنچه در بیست سال گذشته در افغانستان اتفاق افتاده است نگاه کنید.

نیویورک تایمز در این مقاله گزارش می دهد. در حالی که واشنگتن به حمایت از ضد حمله اوکراین ادامه می دهد، عدم موفقیت نیروهای کی یف و همچنین استراتژی نادرست، باعث می شود مقامات آمریکایی به طور فزاینده ای این عقیده را ترویج میکنند که پیشرفت اوکراین در میدان نبرد ممکن است بسیار کم باشد. به گفته مقامات آمریکایی و دیگر کشورهای غربی، هدف اصلی ضد حمله اوکراین، شکستن خط دفاعی نیروهای روسی در استان های خرسون و زاپوروژیه برای قطع مسیر زمینی به شبه جزیره کریمه و خطوط تدارکاتی است.
و بنابراین در اینجا از طرف غرب ضربه ای به ارتش اوکراین وارد می شود چرا که آنها معتقدند که اوکراین گوشش به مسی بدهکار نیست و کار خودش را در جبهه جنگ انجام می دهد. نیویورک تایمز می نویسد که ضد حمله به این دلیل با مشکل مواجه است.

بر اساس این مقاله، متحدان کی یف با تاکتیک های فعلی ارتش اوکراین مخالف هستند، زیرا به جای تمرکز بر مسیر زمینی به کریمه، نیروهای ارتش اوکراین تقریباً به طور مساوی بین جبهه های شرقی و جنوبی توزیع شده اند.
بنابراین آنها از مقامات اوکراینی می خواهند که به جای ادامه تلاش های بیهوده خود برای بازپس گیری شهر آرتیوموفسک (معروف به باخموت در اوکراینی)، واقع در جمهوری خلق دونتسک، بر تصرف شهر ملیتوپل واقع در استان زاپوروژیه تمرکز کنند که در پایان ماه می توسط نیروهای روسی آزاد شد.

این روزنامه خاطرنشان کرد: تمایل ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین برای بازپس گیری آن شهر، آمریکایی ها را گیج کرده است، آنها معتقدند که سیاست باید حداقل به طور موقت به نفع یک استراتژی نظامی برنامه ریزی شده خود را از این افتضاح کنار بکشد. علاوه بر این، او نشان می‌دهد که حتی اگر اوکراین نیروهای کافی برای اشغال آرتیوموفسک را داشته باشد، این تنها باعث خسارات زیادی در ازای سود استراتژیک کمی می‌شود.

در این زمینه، اعلام شد که در طی یک مکالمه ویدئویی کنفرانس اخیر، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ایالات متحده، ژنرال مارک میلی، با برخی از همتایان خود، از فرمانده کل قوای نیروهای مسلح اوکراین، والری زالوژنی، خواست تا بر جبهه جنوبی تمرکز کند. به گفته دو افسری که از محتوی تماس مطلع بودند زالوژنی به نوبه خود با این درخواست موافقت کرد. در ارتش مثلی معروف است که باید به مافوق خودت بله قربان را بگویی ولی کار خودت را بکنی.

رسانه های امریکایی همچنین اذعان می کنند که تقریبا سه ماه پس از اعلام گسترده ضد حمله، اوکراینی ها باید به این درخواست های حامیان غربی خود توجه کنند، “به ویژه که تلفات همچنان افزایش می یابد و روسیه همچنان بر سربازان و تجهیزات برتری دارد.” لازم به ذکر است که حتی با تجربه ترین واحدهای نیروهای مسلح اوکراین پس از متحمل شدن خسارات بزرگ بارها بازسازی شده اند.

رابرت بریگر، رئیس کمیته نظامی اتحادیه اروپا، در همان طول موج است و شک دارد که حاکمیت کامل اوکراین بتواند با ابزارهای موجود به این کشور بازگردانده شود.

کمیته نظامی بالاترین نهاد نظامی اتحادیه اروپا است و از رؤسای ستاد ۲۷ کشور عضو تشکیل شده است. بریگر گفت: “تا کنون ضد حمله اوکراین، که در ماه ژوئن آغاز شد، موفقیتی بدست نیاورده” امکان موفقیت و شکستن دیوار دفاعی روسیه بیهوده است،

او همچنین استدلال می‌کند که اوکراین باید بتواند شهر ملیتیپول را که دروازه کریمه محسوب می‌شود کنترل کند، اما به شدت تردید دارد که این اتفاق بیفتد.
به طور خلاصه، به نظر می رسد که همه قبول دارند که جنگ با ابزار فعلی نمی تواند منجر به پیروزی اوکراین شود، اما باید به دنبال راهی آبرومندانه بود، بنابراین چیزی بهتر از انداختن همه مسئولیت ها بر دوش کیف و ناتوانی ها و سهل انگاری های آنها نیست. با این حال، باید به خاطر داشت که همانطور که همه می دانند، ارتش اوکراین توسط مربیان ناتو آموزش دیده است و عملا فقط از سلاح های ناتو استفاده می کند. نتیجه گیری به عهده شماست.

آندریا پوچیو – http://www.occhisulmondo.info