در حالی که سرقت عمده منابع طبیعی سوریه زیر نظر نیروهای غیرقانونی ایالات متحده ادامه دارد، پروژه روسیه برای احیای پالمیرا ویران شده توسط داعش به عنوان یادآوری آشکار است که ویرانه‌ها می‌توانند دوباره سربرآورند – اگر دوستان سوریه به هموار کردن راه کمک کنند.
پپه اسکوبار
کرادل
ترجمه مجله هفته
جنگ علیه سوریه از اخلاق جمعی غرب محو شده است. اما تا پایان کار فاصله زیادی دارد. بسیاری از مردم در اکثریت جهانی ممکن است عمیق‌ترین همدلی را با سوری‌ها داشته باشند و در عین حال اذعان دارند که در حالی که اقلیت غربی از کناره‌گیری امتناع می‌کنند، کار زیادی نمی‌توان انجام داد.
به موازات آن، احتمال کمی وجود دارد که بانک توسعه جدید (NDB) – بانک بریکس – دمشق را با وام هایی برای بازسازی سوریه حمایت کند. با وجود تمام وعده های کمک روس ها و چینی ها تا بحال چنین اتفاقی نیفتاده است.
وزارت امور خارجه ایالات متحده به بهانه ی آبکی «تضعیف موقعیت داعش» عملاً اعتراف می کند که اشغال غیرقانونی یک سوم سوریه – بخشی غنی از نفت و مواد معدنی که در حال حاضر دزدی/قاچاق می شود- توسط امپریالیسم به طور نامحدود ادامه خواهد یافت.
غارت نفت تقریباً بدون توقف در استان حسکه در شمال شرقی این کشور انجام شده است، همانطور که در صفوفی از ده‌ها تانکر نفتی که از طریق گذرگاه مرزی الولید یا المحمودیه به شمال عراق می‌رفتند، معمولاً توسط کردهای مورد حمایت ایالات متحده شبه نظامیان جدایی طلب اسکورت می‌شوند.
گویی نیاز به یادآوری دارد، امروز اکثریت جهانی کاملاً می‌دانند که داعش اساساً یک پروژه عملیات مخفی آمریکایی است، شاخه‌ای از القاعده در عراق که در اردوگاه‌هایی در مرز عراق و کویت متولد شده است. نیروهای “دموکراتیک” سوریه (SDF) به سختی یک جانشین دموکرات برای ایالات متحده هستند، که به طور قابل پیش بینی به عنوان یک “ائتلاف” از شبه نظامیان قومی به رهبری عمدتا کردها، بلکه برخی از قبایل عرب و ترکمن از جمله چچن های سلفی-جهادی. تشکیل شده اند.
گویی غارت بی وقفه نفت کافی نبود، پنتاگون همچنان به حمل بارهای مهمات و تجهیزات لجستیکی به حسکه ادامه می دهد.
کاروان‌ها به سمت پایگاه‌های نظامی غیرقانونی آمریکا در حومه حسکه حرکت می‌کنند، که اهمیت ویژه‌ای برای پایگاهی در میادین نفتی الجبسه در نزدیکی شهر الشدادی دارد.
اخیراً ۳۹ نفتکش نظامی آمریکایی از مرز – غیرقانونی – به سمت المحمودیه به مقصد کردستان عراق و مملو از نفت دزدیده شده سوریه عبور کردند.
با وجود این حقایق خشن، روسیه در مورد این موضوع بیش از حد دیپلماتیک باقی مانده است. میخائیل بوگدانوف، فرستاده ویژه پوتین در امور خاورمیانه و آفریقا اخیراً به العربیه گفت: واشنگتن از بهانه مبارزه با تروریسم برای حضور در شرق فرات در مناطق مهم اقتصادی که نفت و ذخایر طبیعی استراتژیک در آن وجود دارد استفاده می کند.”
وی بر نیروهای آمریکایی مستقر در التنف در جنوب سوریه و “حمایت” آمریکا از نیروهای دموکراتیک سوریه در شمال سوریه تاکید کرد. اما این دقیقاً یک افشاگری تازه‌ای نیست که آتشی را در میان آمریکایی ها شعله ور کند.
ما نفت شما را می دزدیم چون زور داریم.
به گفته دمشق، ترکیبی سمی از اشغال آمریکا، بمباران «ائتلاف» و دزدی یا غارت توسط گروه‌های تروریستی و جدایی‌طلب باعث شد که بخش انرژی سوریه در مجموع بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۲ به بهای مبلغ ۱۰۷ میلیارد دلار ربوده شود.
کمتر از ۱۲ پایگاه نظامی ایالات متحده در سوریه وجود دارد – برخی به اندازه کمتر از ۱۰ هکتار، ارزش کمتر با ارزشی معادل ۱۰ میلیون دلار، که همگی عملاً غیرقانونی هستند و مطمئناً توسط دمشق به رسمیت شناخته نمی شوند. این واقعیت که ۹۰ درصد نفت و گاز سوریه در شرق فرات در مناطق تحت کنترل ایالات متحده و نیروهای نیابتی کرد آن متمرکز است، کار امپریالیسم آمریکا را بسیار آسان می کند.
اشغال دوفاکتو نه تنها به مناطق غنی از انرژی، بلکه برخی از حاصلخیزترین خاک های کشاورزی سوریه نیز ضربه می زند. نتیجه نهایی این بود که سوریه به یک واردکننده خالص انرژی و غذا تبدیل شد. نفتکش های ایرانی به طور معمول با خرابکاری اسرائیل هنگام حمل نفت مورد نیاز به سواحل مدیترانه شرقی سوریه مواجه می شوند.
شکایات در هژمون ثبت نمی شود. در اوایل سال جاری، وزارت خارجه چین از امپراتوری غارتگر درخواست کرد تا گزارش کاملی درباره سرقت نفت به مردم سوریه و “جامعه بین المللی” ارائه کند.
این در ارتباط با کاروانی متشکل از ۵۳ تانکر بود که نفت دزدیده شده سوریه را به پایگاه های نظامی آمریکا در کردستان عراق در اوایل سال ۲۰۲۳ منتقل می کرد.
در آن زمان، دمشق قبلاً فاش کرده بود که بیش از ۸۰ درصد از تولید روزانه نفت سوریه تنها در نیمه اول سال ۲۰۲۲ توسط آمریکایی‌ها و نمایندگان «دموکراتیک» آنها به سرقت رفته و قاچاق شده است.
نماینده دائم سوریه در سازمان ملل، سفیر بسام صباغ، بارها این موضوع را محکوم کرده است که چگونه امپریالیسم آمریکا با غارت “سرقت منابع، نفت، گاز و گندم” میلیون ها سوری را در وضعیت ناامنی و آوارگی و گرسنگی و ناامنی غذایی فرو برده است.
چشم انداز بازسازی سوریه بدون بیرون راندن غارتگران غربی بسیار اندک است. این باید از طریق همکاری دقیق و هماهنگ بین نیروهای مسلح روسیه، ارتش عربی سوریه و نیروی سپاه قدس انجام شود.
دمشق به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد. ایرانی ها مدام از طریق شبه نظامیان خود به آمریکایی ها حمله می کنند، اما نتایج حاشیه ای است. برای بیرون راندن امپریالیسم، راهی جز غیرقابل تحمل کردن هزینه انسانی دزدی نفت سوریه وجود ندارد. این تنها پیامی است که ایالات متحده دریافت می کند.
و سپس سلطان در آنکارا در صف ایستاده است. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه تمام تلاش خود را می کند تا این ایده را منتقل کند که روابط با مسکو به طور مداوم در حال تغییر است و امیدوار است همتای خود ولادیمیر پوتین در ماه اوت به ترکیه سفر کند. بعید است.
وقتی صحبت از سوریه می شود، اردوغان مادر است. در همین حال، نیروی هوایی روسیه همچنان به فشار بر آنکارا و بمباران باندهای تروریستی سلفی-جهادی نیابتی آن در ادلب ادامه می دهد، اما نه به شدت بین سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۲۰.
تولد دوباره پالمیرا
در برابر این همه عذاب و تاریکی، چیزی تقریباً جادویی در ۲۳ جولای اتفاق افتاد. شش سال پس از آزادسازی پالمیرا – واحه افسانه ای جاده ابریشم – و غلبه بر انواع موانع اداری، سرانجام بازسازی این مروارید در بیابان آغاز شد.
ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه راهی برای جشن گرفتن این لحظه با مقایسه ای مناسب با اوکراین پیدا کرد:
«اوکرو فاشیست ها برای مبارزه با بناهای تاریخی و جنگجویان سقوط کرده شوروی بهترین هستند. پس از دستیابی به اهداف عملیات نظامی ویژه، تمامی بناهای تاریخی تخریب شده در اوکراین بازسازی خواهند شد. در روسیه متخصصان مرمت پس از جنگ وجود دارد. نمونه ای از کار فداکارانه و حرفه ای بودن آنها بازسازی پالمیرا در سوریه است.»
متخصصان روسی چشمه باستانی افکا را که از عصر برنز برای آبیاری باغ‌های پالمیرا مورد استفاده قرار می‌گرفت، کشف و بازسازی کردند.
آنها همچنین موفق به یافتن قنات رومی شدند که زمانی آب آشامیدنی پالمیرا را در ۱۲ کیلومتری شهر تامین می کرد. رومی ها تونلی تقریباً به اندازه انسان حفر کرده بودند، سپس آن را با سنگ پوشانده وآن را دفن کرده بودند. تقریباً دست نخورده و سالم پیدا شد.
در قرن بیستم، زمانی که فرانسوی ها هتل مریدین را در پالمیرا می ساختند، قنات را مسدود کردند تا دیگر آب نتواند از کنار آن عبور کند. باستان شناسان روسی به سرعت دست به کار شدند و قنات پاکسازی شد. مشکل این است که فرانسوی ها این منبع آب آشامیدنی را خراب کرده اند: قنات کاملاً خشک شده است.
برای پالمیرا، از جمله، بازسازی تئاتر افسانه ای تا پایان سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است. مرمت این طاق که توسط داعش با دینامیت منفجر شده بود دو سال به طول خواهد انجامید. معبد بل قرن اول پس از میلاد و سایر زیرساخت های تاریخی در حال بازسازی هستند. باستان شناسان در حال حاضر به دنبال منابع مالی هستند.
کسی باید با بانک توسعه جدید در شانگهای تماس بگیرد.
البته بازسازی سوریه در کل یک چالش بزرگ است. این می تواند با تسهیل کار برای شرکت های سوری و لغو مالیات های داخلی شروع شود.
روسیه و چین می توانند با ایجاد ساختاری برای خرید و فروش محصولات سوری در بازارهای خود با کنترل کیفی یکپارچه کمک کنند و بار اداری را بر دوش کارگران و تاجر متوسط سوری کاهش دهند. روس ها همچنین می توانند محصولات سوریه را با گندم و ماشین آلات کشاورزی مبادله کنند.
راه حل ها ممکن است. بازسازی قریب الوقوع است. همبستگی اکثریت جهانی در سوریه باید بتواند امپراتوری هرج و مرج، غارت و دروغ را محکم شکست دهد.