ارمنستان از شورای امنیت سازمان ملل متحد درخواست کرده است تا یک جلسه اضطراری در مورد بحران جدی انسانی در قره باغ کوهستانی برگزار کند. همانطور که از اعلامیه منتشر شده در صبح روز شنبه توسط وزارت امور خارجه در ایروان دیده می شود، درخواست مربوطه در روز جمعه ارائه شد. دلیل این امر محاصره کامل اجباری جمعیت غیرنظامی» در منطقه درگیری قفقاز جنوبی بود.
مگر مارگاریان، سفیر ارمنستان در سازمان ملل از سازمان بین المللی خواست تا به هیئت ارمنستان اجازه حضور در این نشست را بدهد. این دیپلمات در نامه خود که در سایت وزارت امور خارجه ایروان نیز منتشر شد، از کمبود شدید مواد غذایی، دارو، سوخت و مایحتاج اولیه خبر داد. به گفته مارگریان، حدود ۲۰۰۰ زن باردار، ۳۰۰۰۰ کودک، ۲۰۰۰۰ سالمند و ۹۰۰۰ معلول مبتلا هستند. در حال حاضر حدود ۴۷۰۰ نفر مبتلا به دیابت و تقریباً ۸۵۰۰ بیمار مبتلا به بیماری های گردش خون تقریباً بدون دارو گرفتار هستند. این دیپلمات درباره یک فاجعه در منطقه نوشت:
«در نتیجه، مردم قره باغ کوهستانی امروز در آستانه یک فاجعه انسانی کامل قرار دارند.»
مارگاریان آذربایجان را به نقض جدی توافق سه جانبه ایروان، باکو و مسکو در ۹ نوامبر ۲۰۲۰ و همچنین قوانین بین المللی بشردوستانه متهم کرد. آذربایجان می خواهد مردم منطقه را مجبور به ترک میهن خود در این شرایط غیر قابل تحمل زندگی کند.
در ۱۲ دسامبر ۲۰۳۲، گروهی از آذربایجانی ها تنها مسیر حمل و نقل به منطقه، به اصطلاح کریدور لاچین را مسدود کرده بودند. به گفته خودشان، فعالان محیط زیست علیه بهره برداری غیرقانونی از منابع معدنی در قره باغ کوهستانی اعتراض می کردند. ایروان این اقدام اعتراضی را تحریک امیز دانست و دولت باکو را متهم کرد که می خواهد یک فاجعه انسانی در جمهوری آرتساخ که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نشده است، ایجاد کند. در همان زمان، نیکول پاشینیان، رئیس دولت ارمنستان، روسیه را به خاطر وضعیتی که به وجود آمده بود، مقصر دانست. به گفته وی، نیروهای حافظ صلح روسیه مستقر در زمین، وظیفه خود برای محافظت از کریدور لاچین را نادیده می گیرند. در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۳، تبادل آتش بین نگهبانان مرزی ارمنستان و آذربایجان صورت گرفت. در نتیجه، دولت باکو حمل و نقل هرگونه کالا، از جمله کمک های بشردوستانه، به منطقه درگیری را ممنوع کرد.
درگیری چند دهه ای بین جمهوری های شوروی سابق در پایان سپتامبر ۲۰۲۰ به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد. در شب ۱۰ نوامبر همان سال، طرفین درگیری با میانجیگری روسیه بر سر آتش بس توافق کردند. به عنوان بخشی از توافق سه جانبه، ایروان برخی از سرزمین هایی را که قبلا تحت کنترل جمهوری به رسمیت شناخته نشده آرتساخ بود، به باکو واگذار کرد. علاوه بر این، روسیه نیروهای حافظ صلح خود را به منطقه فرستاد. انتقادات زیادی در مورد بی عملی نیروهای روسی در منطقه که به نفع طرف آذربایجانی است مطرح شده است.
