ترجمه مجله هفته
فلسطینیان دارای تابعیت اسرائیلی برای حمایت از جنبشی که به دنبال صیقل دادن چهره اسرائیل به عنوان یک کشور دموکراسی و پنهان کردن اشغال مستمر سرزمین های فلسطینی و رژیم آپارتاید است مشکل دارند.
برای ماه‌ها، صدها هزار اسرائیلی علیه قانون اصلاحات قضایی نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو تظاهرات کرده‌اند و این جنبش اعتراضی را تلاشی برای نجات «دموکراسی» در اسرائیل و جلوگیری از سقوط این کشور به سمت استبداد توصیف می‌کنند. با این حال، ۲ میلیون شهروند عرب اسرائیل، حدود یک پنجم جمعیت، تا حد زیادی از این اعتراضات دور مانده اند.
اسرائیلی‌های عرب عمدتاً نسبت به اصلاحات قضایی بی‌تفاوت هستند، اصلاحاتی که به دنبال محدود کردن اختیارات دادگاه عالی کشور است، زیرا آنها از حقوق یکسانی با یهودیان برخوردار نیستند و بنابراین اسرائیل را یک کشور دموکراتیک با سیستم دموکراسی نمی‌دانند. این دیدگاه توسط گروه حقوق بشر اسرائیلی B’Tselem که اسرائیل را به عنوان یک دولت آپارتاید توصیف می کند، تایید میشود.
بر اساس گزارش وال استریت ژورنال ماه اوت امسال، برای اعراب اسرائیلی حمایت از جنبش اعتراضی دشوار است زیرا به شدت به آرمان‌های صهیونیستی متوسل میشود و اسرائیل را به عنوان وطن یهودیان معرفی میکند و معترضان پرچم‌های اسرائیل را به اهتزاز در می‌آورند آوازهای صهیونیستی و سرود ملی اسرائیل را می‌خوانند.
دیانا بوتو، یک وکیل فلسطینی ساکن شهر یهودی عربی حیفا، گفت: “خود را به جای آنها بگذارید. جمع شدن در اطراف پرچم اسرائیل و خواندن [سرود ملی] چیزی نیست که اعراب از آن حمایت کنند.”
عابد کبوب، یک وکیل ۴۱ ساله از شهر مختلط عرب-یهودی یافا، گفت: «اعراب در اعتراضات شرکت نمی‌کنند زیرا احساس می‌کنند بخشی از کشور نیستند، بلکه یک زائده هستند.»
وال استریت ژورنال گزارش می دهد که بزرگترین شکایت اعراب ساکن اسرائیل از جنبش اعتراضی «عدم توجه معترضان به کرانه باختری است، جایی که فلسطینیان از زمان تصرف این مناطق در سال ۱۹۶۷ در جریان جنگ شش روزه تحت اشغال نظامی اسرائیل زندگی می کنند. توسط اردن فتح شد».
حسن حاج یحیی، معلم ۲۹ ساله از شهر عربی-اسرائیلی طیبه، به نقل از وال استریت ژورنال، گفت: «هر چیزی که آنها برای مبارزه با آن تلاش کنند، واقعیت اشغال اسرائیل را تغییر نخواهد داد، زیرا آنها به سادگی آن را نادیده می گیرند. «چرا باید روزها و شب‌های خود را با جنگیدن برای چیزی تلف کنیم که در نهایت تصویری از کشور را که می‌دانیم اشتباه است، تقویت میکند؟»
با این حال، برخی هشدار می دهند که تلاش نتانیاهو برای اعمال کنترل بیشتر بر دیوان عالی، با توجه به دستور کار ائتلاف نتانیاهو، که شامل وزیران یهودی متمایل به ایتامار بن گویر و بزالل اسموتریچ، هر دو عرب اسرائیلی ساکن اسرائیل است. و همچنین آسیب رساندن به فلسطینی هایی که تحت اشغال نظامی در کرانه باختری زندگی می کنند.
هر دو خواهان الحاق کرانه باختری و تشدید پاکسازی قومی فلسطینیان هستند که با نکبت و تأسیس کشور اسرائیل در سال ۱۹۴۸ آغاز شد.
در حالی که دیوان عالی از حقوق فلسطینیان حمایت نکرده است، اما در برخی مواقع بدترین افراط و تفریط دولت اسرائیل علیه فلسطینی ها و هموطنان عرب اسرائیلی آنها را مهار کرده است.
سوسان ظاهر، وکیل فلسطینی، استدلال می کند که «زمانی که اصلاحات قضایی اجرا شود، این امر تاثیر شدیدی بر زندگی فلسطینی ها در هر دو طرف خط سبز خواهد داشت. به عنوان مثال، تصویب (یا تجدید نظر) قوانین مضر را که فلسطینی ها را در تمام زمینه های حقوق بشری هدف قرار می دهد، یا آنها را تسریع می کند، به ارتش و مقامات اسرائیلی در مورد ارتکاب جنایات جنگی در سرزمین اشغالی فلسطین (OPT) معافیت از مجازات می دهد، به طور واقعی الحاق کرانه باختری اشغالی را به امکان پذیر میکند، تبعیض نژادی نهادینه شده و سیستماتیک علیه شهروندان فلسطینی را عمیق تر می کند و برتری قومی یهودی و سلطه بر فلسطینی‌ها را افزایش می دهد.»
