همبستگی بین المللی
“من همه چیز را مدیون کوبای سوسیالیست هستم”
درباره نگاه جوانان در کشور کارائیب و نگاه آنها به انقلاب. گفتگو با جورجیتو انریکه جرز بلیساریو
مصاحبه: آنوشکا اکهارت
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
حدود ۷۰ سال از حمله به پادگان مونکادا در سانتیاگو د کوبا و آغاز انقلاب موفق کوبا میگذرد. جوانان انقلاب امروز را چگونه میبینند؟
انقلاب کار جوانان بوده، هست و خواهد بود. جوانان کوبا روز به روز متنوعتر و بیشتر در معرض تبلیغات سرمایه داری قرار میگیرند. متاسفانه، برخی از آنها توسط ضد ارزش های سرمایه داری محصور می شوند، اما در لحظات کلیدی جوانان پشت کوبا ایستاده اند. این نیز در طول پاندمی مشهود بود، زمانی که ما واکسیناسیون را در یک رکورد زمانی انجام دادیم. مهمترین چیز این است که جوانان را با تاریخ مرتبط کنیم تا آنها بدانند کوبا قبل از سال ۱۹۵۹ چه شکلی بود و نیاز به حفظ انقلاب و سوسیالیسم را درک کنند تا با همه به اشتراک بگذارند تا همین چیز کم را هم با تمام توان حذف کنند.
شما در حال تحقیق در مورد کمپین های رسانه ای علیه دولت کوبا هستید. این کمپین ها در داخل و خارج از کشور چه کسانی هستند؟
آنها مکانیسم های جنگ روانی هستند که مانع از توسعه یک کشور می شوند. یک سیستم رسانه ای که برای این منظور ایجاد شده است، می گوید و تکرار می کند که کوبا یک دولت شکست خورده است. آنها ظاهرا مستقل هستند، اما بخشی از ۲۰ میلیون دلاری که کنگره آمریکا هر ساله برای تضعیف نظم در کوبا تصویب می کند، میباشند. در صنعت ارتباطات، هر کسی که بودجه را تامین می کند مسئول هم هست.
به این ترتیب، مجموعه ای از وب سایت های “نوع جدید” ظهور کرده اند که به طور مستقیم به مدل کوبایی حمله نمی کنند، که محتوای آن جذاب است و کارشناسان برجسته از زمینه های ارتباطات، فرهنگ و سایر رشته های علوم اجتماعی همکاری می کنند. این وب سایت ها به دنبال اهریمنی کردن دولت و حاکمیت را به عنوان عناصر یک جامعه مدرن هستند و دولت را به عنوان ناتوان از تضمین پیشرفت اجتماعی و اقتصادی به تصویر می کشند.
چه کسی این کمپین ها را تامین مالی می کند؟ چی اونا رو اینقدر خطرناک میکنه؟
در سال های اخیر، یک سیستم از نشریات اینترنتی با بودجه خارجی ساخته شده است که هدف آن نفوذ در بخش های کلیدی جامعه است تا به عنوان اسب تروا برای منافع ایالات متحده در نهاد‌ها عمل کند. آنها در حال تلاش برای پنهانکاری منبع بودجه و ارائه خود به عنوان رسانه های مستقل هستند. از طریق شبکه ها، این رسانه ها شیوه زندگی آمریکایی و ارزش های دموکراسی نمایندگی به سبک امریکایی را ترویج می کنند و گفتمان انها، انها را به ترویج بازسازی سرمایه داری در کوبا تبدیل می کند. به نظر می رسد که ما در زمان مداخله ایالات متحده در کوبا زندگی می کنیم، زمانی که خود راندولف هرست این جمله افسانه ای را برای تصویرگر خود در هاوانا فرستاد: “شما تصاویر را می بسازید، من جنگ را می سازم.”
سیستم بهداشتی کوبا به شما کمک زیادی کرده است. میشه بهمون بگی چطوری؟
من همه چیزم را مدیون این کوبای سوسیالیست هستم. چه بر سرم میامد اگر در یک کشور سرمایه داری به اصطلاح جهان اول به دنیا آمده بودم؟ من واقعا زنده نبودم ۴۸ ساعت پس از تولد، زردی شدید فیزیولوژیکی داشتم که نیاز به دو خونریزی، انتقال خون یا انتقال خون برای کاهش سطح بیلی روبین بسیار بالا داشت. این آغاز یک مسابقه برای زندگی با درمان های چند میلیون دلاری بود که خانواده من یک پنی پرداخت نکردند.
این شنبه شما در رویداد “Fiesta de Solidaridad con Cuba – 70 Years of Revolution” در برلین سخنرانی خواهید کرد. میخوای در مورد چی حرف بزنی؟
من از تمام کارهایی که جنبش همبستگی آلمان برای کوبا انجام می دهد، به ویژه در زمان آشفتگی، قدردانی خواهم کرد. زمانی که کوبا بار دیگر منزوی می شود، زمانی که بیانیه هایی صادر می شود که حق مردم برای تعیین سرنوشت را نقض می کند. هیچ قدرت اخلاقی، سیاسی یا قانونی برای قضاوت در مورد کوبا وجود ندارد! در چنین شرایطی کشور من به دوستان واقعی نیاز دارد.
