“گرسنگی به عنوان یک سلاح”

بررسی واقعیت

“گرسنگی به عنوان یک سلاح”

نوشته اولی براکمایر
منبع تسایتونگ
ترجمه مجله هفته

وزیر امور خارجه آلمان در روز دوشنبه در مقابل دوربین ها از رئیس جمهور روسیه خواست: “از گرسنگی به عنوان سلاح استفاده نکنید!”

خانم بئربوک به توافق دریای سیاه اشاره داشت که در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۲ منقضی شد و عبور آزاد، اما کنترل شده کشتی های حامل کالاهای تجاری اوکراینی و روسی از دریای سیاه را تنظیم می کرد. هدف این توافق عمدتاً صادرات محصولات کشاورزی بود.

با این حال، طبق قرائت معمول در رسانه های تقریباً یکسان «غرب ارزش مدار»، این توافق را که توسط نمایندگان روسیه و اوکراین با میانجیگری سازمان ملل و ترکیه امضا شد، به سادگی «توافق غلات» نامیده می شود، یک «توافق مهم برای تامین غذای جهانی» خوانده شد (برنامه خبری کانال یک تلویزیون حکومتی آلمان تآگزشاو). روایت این است که این امر مربوط به صادرات غلات اوکراینی است که می تواند برای مبارزه با بحران گرسنگی در کشورهای فقیر استفاده شود.

قراردادها دو طرف دارند

در واقع، این توافق عبور صادرات اوکراینی و روسی را تنظیم می کند که برای تامین غذا و کشاورزی در جهان مهم هستند. این شامل حمل و نقل کود روسیه نیز بود – روسیه بزرگترین تولید کننده کود جهان است – از طریق دریای سیاه. طبق توافق، این صادرات باید «با لغو تحریم ها تسهیل شود» (تاگزشاو). با این حال، این اتفاق نیفتاد. صادرات روسیه همچنان توسط تحریم ها مختل می شود و باعث می شود پرداخت ها، بیمه و لجستیک تا حد زیادی غیرممکن شود. کمبود کودهای شیمیایی یکی از دلایل بحران گرسنگی در حال رشد در جهان است. بنابراین، خانم بئربوک باید از خود بپرسد که چه کسی در اینجا گرسنگی را به عنوان سلاح استفاده می کند.

۸ درصد عددی جادویی؟

صادرات غلات اوکراینی و روسی قرار بود به کشورهای فقیر جهان کمک کند تا با بحران گرسنگی مبارزه کنند. در برنامه خبری کانال یک تلویزیون حکومتی آلمان تآگزشاو در روز دوشنبه شب ادعا شد که اوکراین “بیش از ۳۸ میلیون تن غلات، به ویژه به کشورهای فقیر” صادر کرده است.
در واقع، خبرگزاری آلمان (DPA) در روز دوشنبه گزارش داد که از ۳۸ میلیون تن، ۱.۹ میلیون تن گندم و ۲۶ هزار تن روغن آفتابگردان به کشورهای فقیر فرستاده شده است، یعنی تنها ۸ درصد.
طبق آمار سازمان ملل، اکثر صادرات غله اوکراینی به چین، اسپانیا، ترکیه، ایتالیا و هلند بوده است. پس از آن، مصر، بنگلادش، اسرائیل و تونس با فاصله کمی در رتبه های بعدی قرار دارند. سایر کشورهای خریدار عبارتند از پرتغال، هند، لیبی، بلژیک، کنیا، آلمان، اندونزی، فرانسه، کره جنوبی و رومانی، پس از آن کشورهای واقعاً نیازمند اتیوپی و یمن قرار دارند.

لازم به ذکر است که تنها چند هفته پس از اجرایی شدن توافق، یک کشتی باری خاص برای تأمین کشورهای شمال آفریقا از ساحل حرکت کرد. با این حال، این کشتی توسط سازمان ملل اجاره شد و بهای محموله توسط سازمان ملل پرداخت شد.

۸ میلیارد یورو درآمد

آمار سازمان ملل همچنین نشان می دهد که تنها ۴۳ درصد صادرات به کشورهای توسعه یافته رفت، در حالی که ۵۷ درصد دیگر به کشورهای صنعتی توسعه یافته رفت. ۴۴ درصد کشورهای واردکننده توسط سازمان ملل به عنوان کشورهای با درآمد بالا رده‌بندی می شوند. تنها ۳ درصد از صادرات غله به کشورهای با درآمد پایین رفت. این توضیح می دهد که چرا اوکراین با صادرات خود توانست بیش از ۸ میلیارد یورو درآمد کسب کند.

روسیه در طول سال گذشته پس از امضای قرارداد، بارها بر این نکته تأکید کرد که باید بخش توافق مربوط به روسیه نیز رعایت شود. این نکات به سادگی توسط غرب نادیده گرفته شد. از این رو، از سرگیری توافق دریای سیاه می تواند با فعال کردن تمام عناصر توافقی نسبتاً آسان باشد. این یک مشارکت واقعی در مبارزه با گرسنگی در جهان خواهد بود. تا آن موقع، «غرب ارزشمدار» باید متهم شود که از گرسنگی به عنوان سلاح استفاده می کند.

لازم به ذکر است که با لغو تقریباً تمام مقررات وارداتی برای گندم اوکراینی و سایر محصولات کشاورزی در اتحادیه اروپا، به بسیاری از کشاورزان به ویژه در کشورهای شرقی اتحادیه اروپا آسیب زیادی وارد شد. با این حال، رهبری اتحادیه اروپا به این موضوع بی توجهی کرد و همچنین انسداد مرزها و اعتراضات بیشتر را نادیده گرفت. سرآخر باید بدانیم، این جنگ بر سر رفاه مردم اتحادیه اروپا نیست، بلکه بر سر آسیب رساندن به روسیه با تمام امکانات است.

لازم به ذکر است که تمام داده های ذکر شده در اینجا از منابع روسی نیستند، بلکه منحصراً از خبرگزاری آلمان، تلویزیون کانال یک آلمان و سازمان ملل هستند.