ترجمه مجله هفته
غرب فرصت های حمایت نظامی از اوکراین را از دست می دهد
کشورهای ناتو در مورد تحویل تسلیحات به اوکراین به طور فزاینده ای به محدودیت های خود می رسند. چشم انداز هیچ افزایشی در ظرفیت های تولیدی موجود وجود ندارد و مشارکت مستقیم ارتش های ناتو در جنگ هم ممکن نیست. اینکه بالاخره یک نفر قدم جلو می‌گذارد و پیشنهاد مذاکره و حل مسالمت آمیز درگیر را می‌کند دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد و فقط سوال اینجاست کی زمان آن فرا میرسد؟
نوشته ایلیا کرامنیک
هنگام تجزیه و تحلیل احتمالات برای حمایت نظامی آتی ناتو از اوکراین، برخی جزئیات اساسی باید در نظر گرفته شود.
در حال حاضر، صنعت دفاعی اروپای غربی یا ایالات متحده حتی نمی تواند مقدار تجهیزات نظامی را که قبلاً به اوکراین تحویل داده شده است، دوباره تولید کند. هنوز تصمیماتی برای افزایش ظرفیت تولید که خیلی ها پیش بینی می کردند گرفته نشده است و ظرفیت های موجود امکان افزایش تولید در مقیاس مورد نیاز را نمی دهد.
تحویل بیشتر تسلیحات با سرعت کنونی تنها با هزینه انتقال تجهیزات فعال از ارتش ناتو و کاهش جدی ذخایر استراتژیک ارتش ایالات متحده امکان پذیر است. بدیهی است که این به دلایل سیاسی کاملا غیرقابل قبول است.
هنوز امکان خرید سلاح در کشورهای ثالث وجود دارد، اما این منابع هم از نظر ذخایر و هم از نظر ظرفیت تولید محدود هستند.
گام بعدی اشکار مداخله مستقیم ارتش ناتو در این جنگ خواهد بود که به معنای جنگ مستقیم با روسیه است و همچنان غیرقابل قبول است.
ایده آمریکا برای تحمیل هزینه تضمین توانایی دفاعی خود و تمرکز بر رویارویی با چین به وضوح غیر قابل دستیابی است.
تحت این شرایط، در مورد این سوال که چه کسی ابتدا مذاکرات با روسیه را در ناتو پیشنهاد خواهد کرد و تحت چه شرایطی، دیگر نیازی به اضافه کردن اجباری جمله “پس از آزادسازی قلمرو” نیست.
در حال حاضر، چنین پیشنهادی به خودی خود معادل خودکشی سیاسی است، اما خلق و خوی در غرب به تدریج در حال تغییر است.
