جمهوری خلق دشمن نهایی


موضع گیری ناتو در برابر چین نظر مهمان
توسط سویم داغدلن
یونگه ولت

مجله هفته
آنچه در نشست لیتوانی بسیار مورد توجه قرار گرفت، نه تعهد به تشدید جنگ نیابتی ناتو علیه روسیه، و نه ممانعت از ابتکارات دیپلماتیک توسط اوکراین و نه معاشقه پرشور رئیس جمهور ترکیه بود، بلکه اعلان جنگ اتحاد نظامی ناتو علیه چین بود.
گفتمانی که در نشست سال گذشته ناتو با نامگذاری چین به عنوان یک “رقیب سیستماتیک” آغاز شد، در ویلنیوس به شدت تشدید شد، گویی که جنگ آینده علیه پکن دستور کار (آگندا) جدید ناتو است.
چین در اعلامیه نهایی این نشست به عنوان یک چالش برای منافع ناتو توصیف شده است. جمهوری خلق “تلاش می کند تا نظم بین المللی مبتنی بر قوانین را سرنگون کند”، گویی این یک اعلامیه نهایی برای ابراز خصومت است.
پس از آن، ناتو مقررات و دستور عمل مفصلی را در مورد چگونگی شکل دادن به روابط خود با روسیه به چین ارائه داده است. زبان و سبک اعلامیه ناتو نسبت به چین یادآور دوران معاهدات نابرابر در دوران استعمار است.

دیگر شکی نیست که چین به عنوان دشمن اصلی ناتو تعیین شده و باید آنرا به زانو درآورد و شکست داد. در عین حال، پیمان نظامی در حال جهانی شدن و ایجاد اتحادهای جدید در آسیا است.
فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن در این نشست با افتخار اعلام کرد که کشورش و ناتو توافقنامه ای را برای یک برنامه مشارکتی جدید امضا کرده اند. بر مفهوم گسترش ناتو به سمت آسیا و هند و اقیانوس آرام به رهبری ایالات متحده برای به چالش کشیدن چین با دعوت ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و نیوزیلند به این نشست تاکید شد.

به نظر می رسد طرح گسترش ناتو به آسیا کپی برداری از گسترش پیمان نظامی ناتو به مرزهای روسیه پس از سال ۱۹۹۰ است.
در حال حاضر، این در برنامه های مشارکت با کشورهای آسیایی منعکس میشود، اما چشم انداز به وضوح در جهت ناتویی با ادعای جایگاهی جهانی است.
در “مجمع عمومی ناتو” که درکنار نشست اصلی برگزار میشود. در آن رهبران ناتو با نمایندگان اندیشکده ناتو و روزنامه نگاران دستچین شده که به ویژه به عنوان دوستدار ناتو طبقه بندی میشوند به بحث و تبادل نظر میپردازند. در این جلسه موضوع جبهه جدید علیه چین نیز در دستور کار قرار داشت و درخواست برای “نظم مبتنی بر قوانین” نیز مطرح شد.
ناتو یک اتحاد واقعی ساخته شده بر دروغ است. برای حفظ هژمونی ایالات متحده، به استاندارد دوگانه متکی است و همیشه از دیگران آن‌چیزی را طلب میکند که خود به آن پایبند نیست. جای تعجب نیست که استفاده از بمب های خوشه ای توسط دیگرانی که عضو ناتو نیستند از دید ناتو و آمریکا یک جنایت جنگی محسوب میشود، در حالی که ارسال این ابزار قتاله به متحدان ناتو بعنوان یک وظیفه انسانی تبلیغ می شود.