ترجمه مجله هفته
۶۲ مین اجلاس مرکوسور چهارشنبه بدون تصویب یک بیانیه مشترک به پایان رسید. رئیس دولت اروگوئه از امضای بیانیه پایانی مشترک خودداری کرد زیرا نتوانست خواسته خود را برای انعطاف پذیری بیشتر اساسنامه پیمان اجرایی کند.
در همین حال ، روسای جمهور کشورهای عضو آرژانتین ، برزیل ، پاراگوئه و اروگوئه توافق کردند که مذاکرات مربوط به توافقنامه تجارت آزاد با اتحادیه اروپا (EU) را در سال جاری لغو کنند.
این توافقنامه در سال ۲۰۱۹ امضا شد ، اما از آن زمان به بعد متوقف شده است.
اتحادیه اروپا خواستار اضافه کردن الزامات جدید زیست محیطی است، آرژانتین و برزیل خواستار تغییر در متن معاهده هستند.
آلبرتو فرناندز ، رئیس جمهور آرژانتین در سخنرانی افتتاحیه خود تاکید کرد که “هیچ کس نمی تواند ما را محکوم کند که تامین کننده مواد اولیه ای باشیم که دیگران به صورت صنعتی پردازش می کنند و سپس با قیمت های اغراق آمیز آنها را دوباره به ما می فروشند”.
این در مورد “ارزش افزوده ی است که آنها از چیزی که ما تولید می کنیم بدست می‌آورند اگر ما بخواهیم بخشی از پیشگامان آینده باشیم باید از این وضعیت خارج شویم”. بر این اساس ، باید به یک توافق” متوازن ” با اتحادیه اروپا دست یافت و منافع منطقه باید در آن حفظ شود.
دولت او از این توافق در شکل فعلی خود حمایت نمی کند ، زیرا “مرکوسور پیمانی بود که باعث بوجود آمدن پایین ترین سطح نسبی توسعه شد، “فرناندز در ادامه از نظراتی که” بشکل یک بعدی بیش از حد بر محیط زیست تمرکز دارد ، بدون در نظر گرفتن ابعاد دیگر مانند پایداری: محیط زیست ، اقتصادی و اجتماعی” انتقاد کرد.
او اتحادیه اروپا را متهم کرد که با اهداف یکجانبه زیست محیطی دست به تصمیم گیری می زند که “قوانین را در توافقنامه ای که عدم تقارن های موجود را در نظر نگرفته است، به طور کامل تغییر می دهد”.
این قوانین مانع از رشد اقتصاد ملی هستند “شرکت های ملی و بومی در مناقصه های عمومی ترجیح داده نمیشوند. برای ما ، “تدارکات و اقتصاد ملی اولویت دارد”.
در این نشست ، فرناندز رهبری شش ماهه مرکوسور را به برزیل واگذار کرد.
رئیس جمهور برزیل ، لویز ایناسیو لولا دا سیلوا در سخنرانی خود، قول داد که در دوران ریاست دوره‌ای کشورش، یک معاهده متعادل با اتحادیه اروپا منعقد کند.
او نامه بروکسل در ماه مارس را که در آن تحریم هایی در صورت عدم رعایت استانداردهای زیست محیطی تهدید کرده، را غیرقابل قبول توصیف کرد.
“شرکای راهبردی بر اساس بی اعتمادی و تهدید تحریم ها مذاکره نمی کنند. ضروری است که مرکوسور پاسخ سریع و قوی به این تهدیدها دهد”.
وی همچنین تاکید کرد: علاقه‌ای به امضای توافقی نداریم که ما را به نقش ابدی یک صادرکننده کالا محکوم میکند.”
او همچنین برای ایجاد یک ارز مرجع منطقه ای برای تجارت مبارزه خواهد کرد. یک ارز مشترک برای تسویه معاملات بین کشورهای عضو به کاهش هزینه ها و ترویج ادغام کمک خواهد کرد.
در سند نهایی ، که توسط فرناندز ، لولا و رئیس جمهور پاراگوئه ماریو عبدو بنتز امضا شده است، بر “فضایی برای تأمل سیاسی در مورد مدرنیزه کردن بلوک ” تاکید شد، که باید در آن ادغام اقتصادهای آنها، و همچنین استراتژی ادغام بین المللی بر اساس اجماع به منظور” مقابله با چالش های یک سناریوی جهانی در حال تغییر” قابل بررسی و تصمیم گیری باشد.
این با تغییرات قابل توجهی در تولید و اشتغال مشخص می شود ، بویژه “با اثرات قابل مشاهده بر طراحی مجدد زنجیره های ارزش های جهانی”.
لاکال پو خواستار این بود که اساسنامه تأسیس مرکوسور انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشد و به هر کشور عضو اجازه دهد بدون نیاز به تأیید بقیه بلوک، موافقت‌نامه‌های تجارت آزاد منعقد کند. این از طرف بقیه اعضا رد شد.
بر اساس این اساسنامه، کشورهای مرکوسور فقط می توانند به طور دسته جمعی با کشورهای ثالث در مورد توافقنامه تجارت آزاد مذاکره کنند. اروگوئه برای مدتهاست برای تغییر و انعطاف پذیری اساسنامه تلاش میکند. در سال ۲۰۲۲ لاکال پو درخواستی برای شراکت در ترانس پاسیفیک، توافقنامه تجارت آزاد بین ۱۱ کشور اقیانوس آرام ارائه داد، لاکال پو آن زمان هم مایل بود با این درخواست بدون رأی گیری جمعی موافقت شود.
نشست سران بدون مشکلات و درگیری نبود. با این حال، مشخص شد که کشورهای مرکوسور مشتاق پیشبرد توافق با اتحادیه اروپا هستند و آنها به این امیدوارند که در دوران ریاست لولا به یک توافق عادلانه بزرگتر برسند.
در این نشست همچنین لوئیس آرس ، رئیس جمهور بولیوی که کشورش سالهاست برای عضویت کامل در مرکوسور تلاش می کند ، شرکت کرد. وی بر لزوم کاهش وابستگی به دلار آمریکا و تنوع بخشیدن به روابط اقتصادی و تجاری تاکید کرد. اتحاد استراتژیک باید با سایر بازیگران بین المللی مانند چین ایجاد شود که جایگزینی برای دلار در تجارت و سرمایه گذاری ارائه می دهند.