مثل یک اعدام

مثل یک اعدام

ارتش اسرائیل کودک نوپای فلسطینی را در کرانه باختری اشغالی به قتل رساند.

نوشت لنا شمائیلز رام الله
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

بعدازظهر پنجشنبه در فلسطین اشغالی. آخر هفته شروع می شود و در روستای کوچک نبی صالح، در چند کیلومتری شمال غربی رام الله، مردم منتظر اوقات فراغت خود هستند.
خانواده تمیمی در ورودی روستا زندگی می کنند و در راه دیدار با اقوام بودند که ارتش اسرائیل (مخفف رسمی IDF) به روی آنها آتش گشود.
پدر هیثم تمیمی تازه چراغ های جلو را روشن کرده بود و ماشین را روشن کرده بود که دو گلوله از ناحیه سینه و شانه به او اصابت کرد.
پسر دو ساله او محمد که روی پاهایش نشسته بود از ناحیه سر مورد اصابت قرار گرفت.
هیثم تمیمی با وجود مصدومیت شدیدش موفق شد از آتش مستقیم بسوی خودروی خود فرار کند.
از آنجایی که ارتش روستا را محاصره کرده بود، دو مجروح مجبور شدند برای دریافت مراقبت های پزشکی به ورودی روستا منتقل شوند.
هیثم تمیمی در بیمارستان رام الله تحت عمل جراحی قرار گرفت. پسر دو ساله او با هلیکوپتر نظامی به بیمارستان اسرائیل منتقل شد.
او دیگر به هوش نیامد. و روز دوشنبه درگذشت.
در آخرین تصاویر، محمد در بیمارستان روی تخت دراز کشیده دیده می شود. بدن او در زیر تمام لوله ها و بانداژها تقریباً نامرئی است.
ارتش بعداً بیانیه‌ای منتشر کرد و گفت: «طبق بررسی‌های اولیه، دو تروریست برای چند دقیقه تیراندازی کردند (…)، یک واحد ارتش اسرائیل محل اختفای آنها را پیدا کرد و به تیراندازی آنها پاسخ داد.
به نظر می رسد که در نتیجه، نیروهای ما به دو فلسطینی آسیب وارد آوردند.»
این روایت با شهادت پدر هیثم تمیمی که تأکید می کند، در تناقض است: ما نمی دانستیم که اصلا عملیاتی توسط ارتش اسرائیل در روستا در انجام میشود.
در پاسخ به سوال روزنامه اسرائیلی هاآرتص، تعداد زیادی از ساکنان نبی صالح این روایت را تایید کردند.
آنها قبل از گلوله باران خودرو، صدای شلیک گلوله ای را از اطراف خانه خانواده نشنیده بودند.
بیانیه ارتش ادامه داد: «ما متاسفیم که غیرنظامیان مجروح شده اند و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از چنین حوادثی انجام می دهیم.
تحقیقات در مورد این پرونده انجام خواهد شد.» کمتر از نیم ساعت پس از تیراندازی به محمد و پدرش، ارتش به روستای نبی صالح یورش برد.
تک تیراندازها روی پشت بام ها قرار گرفتند و تفنگ های خود را به سمت ساختمان های آپارتمانی نشانه رفتند.
یک خبرنگار محلی که به وضوح با جلیقه مطبوعاتی و کلاه ایمنی شناسایی شده بود و سعی داشت این حمله را مستند کند، دستش به دلیل شلیک گلوله دچار شکستگی شد و یک جوان ۱۷ ساله دچار شکستگی جمجمه شد.
در حالی که محمد تمیمی به مدت چهار روز برای جان خود می جنگید، ارتش در این مدت هر روز به روستا حمله کرد و بسیاری دیگر مجروح شدند. همچنین در مراسم تشییع جنازه روز سه شنبه، ارتش دوباره به روستا حمله کرد.

محمد اولین کودک روستای نبی صالح نیست که با گلوله های اسرائیلی کشته می شود. این روستا از سال ۲۰۰۹ با سرقت زمین و منابع آب طبیعی خود توسط شهرک اسرائیلی “حلامیش”، یکی از بیش از ۲۰۰ شهرک در کرانه باختری اشغالی و اورشلیم شرقی که با نقض قوانین بین المللی، در زمین روستاهای فلسطینی اطراف ساخته شده که توسط ارتش و سرویس های امنیتی اسرائیلی حمایت و تامین می شوند و همیشه از آنجا قابل رویت هستند دست و پنجه نرم میکند.

در حالی که ارتش اشغالگر از یک “حادثه” صحبت می کند، مروه تمیمی مادر محمد از جملات دیگری استفاده می کند:
«این مانند یک اعدام بود.» بیانیه خانواده تصریح می کند که محمد «در نتیجه جنایت اشغالگری» به قتل رسید.
بر اساس گزارش وب سایت میدل ایست آی، “از سال ۱۹۶۷ حداقل ۲۷ روستایی کشته شده اند، از سال ۲۰۰۹ تاکنون ۴۰۰ نفر زخمی شده اند و ۴۰۰ نفر دیگر دستگیر شده اند.”
از آغاز سال ۲۰۲۳، ارتش اسرائیل «حداقل ۱۱۹ فلسطینی را در کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی و ۳۴ فلسطینی دیگر را در نوار غزه کشته است».
در میان کشته شدگان ۲۷ کودک فلسطینی بودند که محمد کوچکترین آنها تا کنون است.