پوتین فقط «بلوف» میزند؟
غرب این واقعیت را که روسیه هنوز از تسلیحات هسته ای در جنگ نیابتی در اوکراین استفاده نکرده است به عنوان نقطه ضعف این کشور می بیند. نظر غالب در دولت بایدن این است که تهدیدهای قبلی فقط یک بلوف بوده است. این یک قمار بی‌سابقه خطرناک.
نوشته ولادیسلاو سانکین
ترجمه مجله هفته
علیرغم هشدارهای مکرر روسیه مبنی بر اینکه حمایت نظامی از اوکراین می تواند منجر به جنگ جهانی شود، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا از برنامه های خود منصرف نشده است. این همان چیزی است که مجله دست راستی فوکوس آلمان روز جمعه با اشاره به مقاله ای در واشنگتن پست گزارش داد. در آغاز ماه می، ایالات متحده یک بسته کمکی دیگر به ارزش میلیاردها دلار برای ارتش اوکراین تنظیم کرد. بر اساس داده‌های پنتاگون، ارزش کمک‌های نظامی آمریکا از زمان آغاز عملیات نظامی روسیه تاکنون از ۳۰ میلیارد دلار فراتر رفته است. علاوه بر این، ایالات متحده می خواهد حمایت بیشتری برای آموزش خلبانان اوکراینی در هواپیماهای جنگی در آینده ارائه دهد.
به نوشته واشنگتن پست، دلیل اقدامات بایدن علیه روسیه این است که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، تهدیدهای خود را با اقداماتی جدی‌تر دنبال نکرده است. این ارزیابی، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه را بر آن داشت تا برای حمایت بیشتر و قوی تر از اوکراین تلاش کند.
به گفته یک منبع وزارت امور خارجه، عدم تمایل روسیه به مقابله به مثل بر محاسبات آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، تأثیر گذاشته است. او به عنوان یکی از معتمدان مهم جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، دولت آمریکا و متحدانش را تشویق کرد تا از اوکراین حمایت بیشتری کنند.
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، موضعی مشابه بلینکن دارد. او معتقد است که مزایای تحویل سلاح های مرگبارتر به اوکراین بر خطرات تشدید می‌چربد. یک مقام کاخ سفید گفت که او به طور گسترده با متحدان اروپایی بر روی ارائه F-16 به اوکراین کار کرده است.
آلمان، به ویژه، یکی از نزدیکترین متحدان ایالات متحده است. سپتامبر ۲۰۲۲ بر افزایش حمایت نظامی از اوکراین تکیه داشت و اکنون مستقیماً در آموزش سربازان اوکراینی در سیستم‌های تسلیحاتی مدرن غربی مشارکت دارد.
ولادیمیر پوتین و سیاستمداران برجسته امنیتی روسیه چندین بار به غرب نسبت به مداخله نظامی در درگیری هشدار داده اند، گاهی اوقات با لحن شدید.
پوتین در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ گفت: “اگر تمامیت ارضی روسیه به خطر بیفتد، ما بدون شک از همه ابزاری که در اختیار داریم برای محافظت از کشور و مردم خود استفاده خواهیم کرد. این یک بلوف نیست.”
دمیتری مدودف، معاون رئیس شورای امنیت روسیه، در ژانویه حتی واضح‌تر بود. وی گفت: شکست یک قدرت هسته ای در یک جنگ متعارف می تواند به یک جنگ هسته ای منجر شود.
یک کارشناس به نقل از واشنگتن پست سپس مدعی شد که روسیه به هشدارهای خود عمل نمی کند و «خط قرمزهایش» در حرف است. مایکل مک کال، نماینده جمهوری خواه کنگره و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان، گفت که تهدید تشدید تنش از طرف روسیه حتی نباید در محاسبات ریسک غرب در نظر گرفته شود. وی دولت آمریکا را به دلیل عدم ارسال سامانه های موشکی تاکتیکی موسوم به ATACMS به اوکراین “بزدل” خواند.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، تردید و راه کار پوتین را می توان از جمله با این واقعیت توضیح داد که روسیه همچنان ارتش با کیفیتی در اختیار ندارد و روند کاهشی را طی میکند. مارک میلی، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ایالات متحده، از ۲۵۰ هزار سرباز کشته و زخمی روسی از آغاز جنگ صحبت کرد. این نیروها با نیروهای مسلح ضعیف و آموزش دیده جایگزین شدند.
واشنگتن پست این سیاست را کاملا درک می کند. در پایان این گزارش اشاره شده است که تمایل دولت بایدن برای عبور از خطوط قرمز پوتین بدون شک توانایی اوکراین را برای دفاع از خود و بازپس گیری قلمرو شرق و جنوب افزایش داده است.
با این حال، باید دید که آیا پوتین همچنان به غرب اجازه خواهد داد که تهدیدات او را نادیده بگیرد بدون اینکه هیچ عواقبی داشته باشند.
این موضوع که آیا پوتین بلوف می زند یا نه نیز در آلمان مورد بحث قرار می گیرد و رسانه ها بی خیالی ساختگی را در مورد خطرات هسته ای از خود نشان می دهند. در ماه اکتبر، مورخ برند گرینگر در فرستنده حکومتی آلمان زد د اف به وضوح نسبت به دست کم گرفتن خطرات هشدار داد. او گفت:
«من این خطر را در داخل ناتو می بینم که فکر می کنم: آنها گمان میکنند، سگ هایی که پارس میکند گاز نمی گیرند. تهدیدها را نشانه ضعف پوتین می بیند و از این ضعف به عنوان فرصتی برای تشدید جنگ با ابزارهای متعارف استفاده می کند. این می تواند به یک بومرنگ تبدیل شود.»
در ماه‌های اخیر، سر تیتر هایی مانند «مامور سابق کا.گ.ب» معتقد است که مسلم است پوتین بلوف میزند رواج یافته: پوتین در جنگ اوکراین بیشتر و بیشتر «بلوف میزند».
در ماه فوریه، چندین رسانه آلمانی با این ادعا به یوری شوز، مامور سابق KGB اشاره کردند. در مطلبی، شوز مشکوک بود که پوتین حتی بمب هسته‌ای در اختیار ندارد: «تا آنجا که به تشدید تنش مربوط می‌شود، فکر می‌کنم بیشتر یک بلوف است. من بر اساس نظر کارشناسان به شدت مشکوک هستم که فدراسیون روسیه احتمالا سلاح هسته ای هم ندارد.”
کارلو ماسالا، کارشناس علوم سیاسی نیز اشاره کرد که “گلوله نقره ای پوتین”، موشک مافوق صوت “کینژال”، کاملا آسیب پذیر هستند. روزنامه اشپرینگر،برلینر مورگن پست هم مشکوک است که پوتین فقط بلوف می زند.
و شعارهای پیروزی قریب الوقوع زلنسکی به قهوه سر میز صبحانه بخشی از آلمانها تبدیل شده است. روز جمعه، رسانه های آلمانی دسته جمعی گزارش دادند: «پس از نشست همبستگی اروپا در مولداوی، رئیس جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، شکست روسیه در جنگ جاری را نزدیک می بیند. زلنسکی گفت از دیدار روز پنجشنبه با رهبران حداکثر استفاده برای بسیج کمک به اوکراین استفاده کرده تا شکست «تروریست‌ها» روسی را نزدیکتر کند.
در این مرحله از درگیری می توان بدون هیچ صلاحیتی هر چرندی را در اثبات یا رد استدلال ها بر زبان راند. تبلیغات و ارعاب دشمن همواره از ابزارهای ضروری جنگ بوده است. حقیقت اولین چیزی است که در جنگ می میرد. فقط موارد زیر شگفت انگیز است.
«آزمایش» یکی از دو ابرقدرت هسته‌ای، یعنی قدرتی که هنوز از سلاح‌های هسته‌ای استفاده نکرده است، از منطق بدبینانه بلاهت نوجوانی پیروی میکند که می‌خواهد با سوزن‌های زدن به یک آدمک فرضی او را مسخره کند. بر اساس این منطق تحریک آمیز، اینکه یک طرف جنگ تمایلی به متوسل شدن و استفاده از ابزار افراطی از جمله سلاح های هسته ای ندارد، نه به عنوان دلیلی برای جلوگیری از جنگ جهانی در نظر گرفته می شود بلکه به عنوان یک نقطه ضعف ارزیابی می گردد.
علاوه بر این، این اشتباه است که باور کنیم روسیه تحت قوانین جنگ نامتقارن وسوسه نمی‌شود که مخفیانه به زیرساخت‌های آمریکا یا حتی کشتی‌های آمریکایی در جایی در آب‌های بی‌طرف حمله کند. چنین اقدامی می تواند ابتدا آن را بر روی یکی از “متحدان” متعدد ایالات متحده آزمایش کند. با این حال، واضح است که روسیه مایل است جهان را به همان شکلی که هست، هرچند ناقص و نامطمئن، مانند امروز، رها کند.
رهبری روسیه کاملاً از وضعیت منحط طبقه سیاسی غرب آگاه است. آنها در چنبره هیستری دائمی و خودستایی گرفتارند. چهره‌های سیاسی می‌آیند و می‌روند، اما هیچ‌کس کوچک‌ترین مسئولیتی را بر عهده نمی‌گیرد. با چنین افرادی احتیاط مضاعف لازم است. تمایل آنها به فریبکاری در فرآیند تصمیم گیری باید از همان ابتدا مورد توجه قرار گیرد. روسیه راه را برای دستیابی به اهداف خود به یک جنگ طولانی نیابتی و سخت با سلاح‌های متعارف احتمالاً تلفات قابل کنترل تاکید می کند تا شاید امید مخالفان خود را ناامید کند.
اما قماربازان در دولت بایدن این نوع سیاست را دعوتی برای قمار می دانند. بازی ای که بازنده آن زندگی صلح آمیز انسانها در سراسر سیاره است. بالاخره چه چیزی می تواند آنها را به هوش بیاورد؟